دوری از معرکه‌گیری با خدمت کردن

جلسه هشتم از دور سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی پردیس با استادی مرزبان همسفر سمانه، نگهبانی همسفر مرضیه و دبیری همسفر ندا با دستورجلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» روز سه‌‌شنبه ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ آغاز به کارکرد.

سخنان استاد:

یادگیری و فرا‌گیری یعنی چه؟ اصولا یادگیری خود زندگی است. در تمام مسائل زندگی یادگیری انواع و اقسام دارد مثل یادگیری برخورد با مسافر، یادگیری برخورد با آقایان، یادگیری برخورد با ارتباطات صمیمانه و ... معرکه گیری یعنی چه؟ یک فردی بساطی را پهن کند تا یک سری افراد دیگر دورش جمع شوند. در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه مبحثی از قول سردار هست که می‌گویند: "باید بدانیم که همه‌ی ما برای خدمت و آموزش پا به حیات گذاشته‌ایم، ابتدا آموزش سپس خدمت درست انجام بدهیم." هریک از اعضای کنگره و یا یک مسافر یا یک همسفر واقعی، دو خصوصیت یا مشخصه خاص دارند: ۱) آموزش دیدن ۲) خدمت کردن. اگر این دو مشخصه در کسی به صورت پر‌رنگ قابل دید باشد، بدانیم که در حال حرکت مفید و موثر است. در غیر این صورت یعنی کم‌رنگ بودن این دو خصوصیت است. در کنگره اگر کسی در حال یادگیری و خدمت نباشد از مسیر خارج شده و وارد مسائل حاشیه‌ای و منفی  می‌شود. در اجتماع انسانی محیط‌هایی مثل مدرسه، خانواده،  دانشگاه و هر جایی که تعدادی انسان دور هم باشند، یک سری مسائل حاشیه‌ای هم وجود دارد.

کنگره هم از این قائده مستثناء نیست، ما نمی‌خواهیم ادعا کنیم که تمامی اعضای کنگره به طور کامل از این مسائل به دور هستند و کوچکترین مسئله و حاشیه‌ای وجود ندارد؛ نه! ممکن است در اینجا هم حاشیه‌ای در حد جزئی وجود داشته باشد، اما عده‌ی بسیار کمی وارد این مسائل می‌شوند، آنها افرادی هستند که نیرویشان را صرف آموزش، یاد‌گیری و خدمت نمی‌کنند. این افراد به‌صورت خودکار جذب مسائل منفی و حاشیه‌ای می‌شوند، غیبت می‌کنند، دیگران را نقد می‌کنند، در امور شخصی دیگران تجسس می‌کنند، در نهایت معرکه می‌گیرند. به قول معروف اگر انسان نفس و خواسته‌های نفس را در دست نگیرد؛ نفس افسار ما را در دست خواهد گرفت و به مسیری می‌برد که خود می‌خواهد. حال از یک زاویه دیگری به موضوع نگاه کنیم: مصرف‌کننده مواد مخدر برای رسیدن به درمان و رهایی باید از راهنمایی راهنمای خود یا مرزبان نمایندگی در پروسه‌ی درمان اعتیاد تبعیت کند، حرف آنها را گوش کند و عمل کند. بعضی وقت‌ها راهنما صحبتی می‌کند و یا مسئله‌ای را مطرح می‌کند که لازم است رهجو اجرا کند مانند چه چیزی؟ سی‌دی نوشتن، تغییر نحوه پوشش یا اموری که لازم است رهجو برای رسیدن به درمان و رهایی انجام بدهد.

ممکن است مرزبانان در جایی امر و نهی کنند، برای بر قراری نظم و انضباطی که لازم است اجرا شود. اما بعضی وقت‌ها ممکن است رهجو برایش جا نیفتاده باشد یا به سطحی از دانایی نرسیده باشد که بداند انجام  این مهم برای درمان و رهایی ضروری است. ممکن است به دلیل جهل و نادانی شروع به نق زدن کند و وارد معرکه‌گیری شود که من چرا باید سی‌دی بنویسم؟ چرا راهنمایم این را گفت؟ چرا من را تحویل نگرفت؟ چرا به من نخندید ؟ و.... ممکن است صدها مورد و مسئله ایجاد بشود که باعث حال خراب خودش شود. معمولا نق زدن، وارد حاشیه شدن ابتدا در ذهن و تفکر ایجاد می‌شود. از آنجایی که به هر چیزی فکر کنیم همان‌ اتفاق برایمان می‌افتد، ممکن است شخص کاملا  از مسیر درمان خارج شود. ممکن است جذب افرادی شود که خود آنها هم در چنین تفکراتی غوطه‌ور هستند.

در چنین جمع‌هایی خبری از آموزش نیست؛ برای همین در تمامی جلسات کنگره در بدو شروع جلسه نگهبان می‌خواند برای رهایی خودمان از دست نیرومندترین دشمن خودمان که جهل و نادانی است ۱۴ ثانیه سکوت کنیم و به خدا پناه می‌بریم. ما دشمن بیرونی نداریم، دشمن در دل ماست. هیچ کس از بیرون نمی‌تواند به ما آسیب بزند. آن کسی که به ما آسیب می‌زند خود ما هستیم. اگر کسی در کنگره به درمان رسیده باشد و روی برنامه باشد هیچ وقت بَد کنگره را نمی‌گوید ولی کسی که‌ به درمان نرسیده باشد و مواد مصرف می‌کند شروع می‌کند به سرزنش کردن یعنی همان معرکه‌گیری. معرکه‌گیری برای چه؟ برای پنهان کردن اول خطای خودش که همان مصرف مواد مخدر به جز داروی اوتی است، دوم اینکه مشکلاتی که خودش ایجاد کرده دیگران را مقصر جلوه بدهد. صحبتم را با جمله ای از سردار به پایان می‌رسانم: باید ساخته بشویم و برای ساخته شدن باید بیاموزیم تا درجه‌ای که ممکن است.

تایپ و ویرایش: همسفر ملک رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
تنظیم و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پردیس