اولین جلسه از دوره اول کارگاههای آموزشی مجازی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ابهر با استادی راهنمای تازهواردین همسفر فریبا، با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکهگیری» در روز شنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
خدای خودم را شاکر هستم که میتوانم در این جایگاه خدمت کنم. خوشحال هستم که لژیون مجازی گروه همسفران نمایندگی ابهر شروع به کار کرده است و امیدوارم که پربار و پر از آموزش برای همه باشد. یک خدا قوت خدمت تمامی خدمتگزاران شعبه ابهر دارم و از راهنمای خوبم، همسفر فاطمه، تشکر و قدردانی میکنم.
یادگیری رابطه نزدیکی با ذهن آرام و بیدغدغه و آموزش درست دارد و خواست شخص برای یادگیری میباشد؛ در این مرحله است که یادگیری انجام میشود و نقطه مقابل آن معرکهگیری است. شخصی که دنبال ایراد گرفتن از دیگران یا پیدا کردن مقصر برای مشکلات و نابسامانیهای خود و اطرافش است، آگاهی و دانشی ندارد و نمیداند که مسائل و مشکلات امروز او، بذرها و کارهای اشتباه دیروز است. انسان معرکهگیر کلمهای به عنوان صبر را نمیشناسد و دنبال آرامش و آگاهی نیست، او فقط به دنبال جلب توجه است و میخواهد تمام حواس دیگران صرف او شود.
یک نکته قابل توجه در یادگیری و معرکهگیری این است که در یادگیری، آدم باید سعی و تلاش کند و حرکت کند. آنچه را که یاد گرفته باید به مرحله عملی برساند و همان را به دیگران آموزش دهد. شاید در ابتدا زحمت و دوندگی داشته باشد؛ اما نتیجه آن آرامش و آسودگی است. نقطه مقابل این افراد، کسانی هستند که در حال سکون و درجا زدناند؛ زحمت نمیکشند و با اولین شکست پا پس میکشند، در حالی که توقع دارند خدا و دیگران مشکلاتشان را حل کنند. شخص معرکهگیر وقتی به خواسته خود نمیرسد، شروع به لعن و نفرین به اطرافیان میکند و از خداوند طلبکار میشود.
اکثر ما قبل از ورود به کنگره یا افرادی که آموزش ندیدهاند، به دنبال مقصر هستند و همیشه معرکهگیری میکنند. آنها میخواهند تمام توجهات شامل حالشان شود و چند نفر را دور خود جمع کنند تا برای آنها سخنوری کنند و آنها را با خود همسو نمایند. مسئله زمان برای شخص معرکهگیر تعریف نشده است؛ چون به این آگاهی نرسیده که برای رسیدن به نتیجه باید صبر کرد. در کنگره ۶۰ با آموزشهای ناب جناب مهندس و خواست ما برای تغییر کردن، من که شخصی معرکهگیر بودم و مقصر تمامی مشکلات زندگی را دیگران میدانستم، اکنون وارد کنگره شدم تا برای رسیدن به آرامش و آسایش فن درست زندگی کردن را یاد بگیرم.
باید صبور باشم، تلاش کنم و آموزشهای ناب کنگره را بیاموزم و عملی کنم تا مرحله یادگیری به صورت کامل در من نهادینه شود. یادگیری فقط با سیدی، کتاب و جزوه نیست؛ اگر به اعمال و کردار اطرافیان توجه کنیم، میبینیم کسی که در مسیر قرار گرفته و هنوز هم دست از معرکهگیری برنمیدارد، در حاشیه قرار میگیرد و از چرخه کنگره به بیرون پرت میشود. حواسمان باشد تا اشتباه دیگران را دوباره تکرار نکنیم و به نتیجه کار بیندیشیم. شخص معرکهگیر در خیال خام خود فکر میکند که چیزی میداند. یکی از دلایل معرکهگیری ما این است که شاید فکر میکنیم تحصیلات، شغل یا موقعیت اجتماعیمان ما را متمایز میکند.
تصور میکنیم تافته جدا بافتهایم؛ همین باعث سقوط و سکون در ما میشود تا ادامه مسیر یادگیری را ندهیم. امام اول ما شیعیان میفرماید: «زگهواره تا گور دانش بجوی». هیچ وقت برای یادگیری دیر نیست و یادگیری گوهری تمام نشدنی است؛ کسی که همیشه دنبال علم، دانش و آگاهی باشد، عیبی ندارد. هرچه جلوتر میرود، بیشتر میگوید: «من هیچ نمیدانم».
نویسنده: راهنمای تازهواردین همسفر فریبا
تایپ، ویرایش، عکاس و ارسال: همسفر یلدا، نگهبان سایت (لژیون یکم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
729