مقاله مسافر علی در رابطه با هفته گلریزان

بنام قدرت مطلق الله
سلام دوستان ، علی هستم یک مسافر

قله و فتح آن چندان اهمیتی ندارد، اما نشانی از خویش در آن مکان گذاشتن مهم است
شما باید به منزلت و جایگاه گذشته بازگردید ،
نه برای تفاخر به هم نوع خویش :

بلکه نشانی است از آنچه بی نشانی است.(سردار )
.......
براستی منزلت و جایگاه واقعی ما کجاست ؟
با خود می اندیشیدم که من چه چیزهایی را از دست داده ام و حالا برای بدست آوردن چه چیزی در حال تلاش و تکاپو هستم !

بنظر من یکی از مهمترین و برجسته ترین چیزی که انسانهایی همچون من با ورود در تاریکی ها آنرا از دست می دهند همان گوهر جان انسان ( اختیار) است و در کنگره همانطور که با روش DST ، ذره ذره مواد را کم می کنیم، همانطور کم کم به دامنه اختیاراتمان افزوده میشود و این موضوع فقط و فقط با آموزشها امکان پذیر میشود که بتوانیم اختیار دار کامل جسم و روان خود شویم.
من در کنگره آموختم که هیچ جایگاهی دائمی و ثابت نیست و انسان میتواند همواره به جایگاه بالا یا پائینی دست یابد و این تغییر جایگاه در بعد های دیگر نیز همچنان جاری است.
اکنون که در پله های آخر درمان هستم برای بالابردن سطح خود و ایجاد اختلاف پتانسیل نیاز به نیروی مافوق نیروی مادی دارم و تنها چیزی که میتوان ما فوق نیروی ماده پیدا کرد ، عبور کردن از همان ماده و مادیات است.
آری میخواهم من هم عضو کوچکی از این حرکت عظیم باشم که هر یک همچون دایره های متوالی دور یک مرکز هستیم و از آن نیرو میگیرم در جهت حرکت به سمت صراط مستقیم و در کنگره نام این حرکت ، گل ریزان ، نامگذاری گردیده است ،  باشد که من هم بتوانم نشانی از خود در بی نشانیها جای بگذارم .....