سفر در لژیون سردار سفر ی درونی است

پنجمین جلسه از دوره سی و چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی  کنگره ۶۰؛ نمایندگی وحید؛ ویژه مسافران، با استادی دنور محترم مسافر مهرداد، نگهبانی دنور محترم مسافر ایوب و دبیری مسافر جمشید با دستور  جلسه " گلریزان " دوشنبه 14 آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

سخنان استاد
خداوند را شاکرم که بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه این هفته گلریزان است؛ در قسمت اول جلسه  درمورد بخشش وسفراول و در قسمت دوم نیز درخصوص دستور جلسه گلریزان صحبت کنم. شخصی که وارد سفراول می شود؛ اگرمتوجه نشود که به چه دلیل وارد کنگره شده، کاربرای او سخت می شود. همان طور که درپیام سفر اول می خوانیم؛ سفراول هم سخت است هم سهل است. درسفراول فقط می خواستم مواد مصرف نکنم و راهنما و خدمتگزاران به من  یاد دادند که چطور دارو مصرف کنیم و چطور داروی خود را کم کنم؛ ولی بایستی بدانیم که سفر اول، فقط قطع مواد نیست.

هفته گلریزان مربوط به سفردوم است؛ چون بخشش، بیشترمعنی پیدا می کند. درسفراول می گوئیم از مصرف مواد تا قطع مواد؛ اما سفر دوم، سفری است از قطع مواد تا رسیدن به خود. وقتی یک مسافر گل رهایی را ازدست آقای مهندس می گیرد، دیگر به مصرف دارو فکرنمی کند و حتی هوس هم نمی کند و این خیل عجیب است و هیچ کجای جای دنیا، چنین چیزی را نداریم؛ پس من هم باید به این مسئله فکر کنم که چه کاری می توانم انجام دهم که یک نفردیگر نیز به حال خوش برسد و چه چیزی بهترازاین دردنیا هست؛ مگر می شود مواد مصرف نکرد و به زندگی ادامه داد، مگرمی شود مواد نزد و سرکاررفت و این راکنگره به ما یاد می دهد.

حالا رها شدم و واردسفردوم شدم، مواد نمی زنم ودیگر فکرمواد را نمی کنم. درسفر دوم باید از نفرت به عشق سفرکنیم، این سفر سفردرونی، سفر نادیده ها و سفر صورپنهان است که خیلی مهمتر از صورآشکار است. آیا بهتر نیست این حال خوب را با دیگران تقسیم کنیم؟ به عقیده ی من به این دلیل در کنگره 60 می گویند آن چه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهیست؛ چون وقتی فردی که در بستر مرگ می باشد نمی گوید پرینت حسابم رانشانم دهید یا سند اموالی که دارم را نشانم دهید؛ تنها چیزی که درخواست می کند عزیزانش است؛ زیرا تنها موضوعی که واقیعت دارد محبت است و لذت های دیگری که وجود دارند تهی هستند. هر لذتی در انتها تبدیل به درد می شود تنها موضوعی که با پیش رفتن در مسیرش حالمان بهتر می شود عشق و محبت می باشد و این موضوعی است که ما باید در سفر دوم به آن بپردازیم؛ باید از مال خود ببخشیم؛ چون ما در جهان مادی زندگی می کنیم و قوی ترین ماده هم پول است. کسی که از پولش می گذرد، می تواند خیلی از کارها را انجام دهد، وقتی از پولمان میبخشیم، حالی در ما ایجاد می شود که به هیچ عنوان قابل قیاس با پول نیست. من باید به این درک برسم که کنگره60 هیچ احتیاجی به پول من ندارد و این من هستم که محتاج گرفتن آموزش و حال خوش در این مسیر هستم. در سفر دوم ما از قهر به مهر حرکت می کنیم  و این امر به انجام نمیرسد مگر با بخشش.

تایپ و ویرایش: مسافر علی

تنظیم و ارسال: مسافر رضا