جلسه دوازدهم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی شادآباد با استادی پهلوان همسفر فریده با دستور جلسه « گلریزان » روز شنبه ۱۲ آبان‌ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
در سی‌دی ساختار درون استاد امین فرمودند: ذراتی که دارای خواسته و حس مشترک هستند، هرگاه بستر مناسب برای آن‌ها فراهم شود تشکیل ساختار می‌دهند. لژیون سردار هم یکی از همین ساختارهاست که برای اولین‌بار با ذرات هم‌حس و هم‌جنس در گلریزان سال ۹۴ شکل گرفت و امروز شاهد قدرت، شکوه و دستاوردهای این لژیون هستیم و می‌بینیم چطور با یک آرایش و چیدمان متبحرانه در حال رشد و شکوفایی است و چطور در پیشبرد اهداف علمی، تحقیقاتی، درمانی و آموزشی کنگره ۶۰ نقش‌آفرینی می‌کند.
در یک ساختمان، مهم نیست که یک خشت باشی یا یک ستون بتونی یا یک دیوار گچی یا پنجره و یا حتی اتصالات بین این اجزا و ... مهم این است، جزئی از آن ساختمانی و نقش خودت را به درستی ایفا کردی و خواسته‌ات ایجاد یک مأمن و سرپناه بوده و ماهیت ذره‌ای تو را این‌گونه خلق کرده و در این تشکیلات قرار گرفته‌ای. در گلریزان یا ساختار لژیون سردار هم مهم نیست نگهبان هستی یا استاد، پهلوانی یا دنور یا عضو سرداری یا فردی که با ۵۰ هزار تومان مشارکت می‌کنی و حتی فردی که با تشویق‌هایت و حضورت این مراسم را همراهی می‌کنی، مهم بودن ماست و خواسته‌ای که ما را در این حلقه قرار داده است. قطعاً این بستر، عیار و توانایی ما را ذره‌ذره تغییر خواهد داد؛ به شرط خواستن، بودن، ماندن، استمرار و استمرار …
بنیان کنگره ۶۰ (آقای مهندس دژاکام) با تفکر و تعقل سالم و الگو گرفتن از طبیعت و قوانین هستی، کنگره ۶۰ را راهبری می‌کنند و از انرژی خودِ ما، اول برای بازسازی و احیای خودمان و در ادامه برای تقویت و استحکام پایه‌های جسمی، مالی، روانی و جهان‌بینی خودِ ما و سپس برای رشد و توسعه جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰ (البته به صورت داوطلبانه) استفاده می‌کنند. به نظر من شرکت در مراسم گلریزان حتی در حد تماشاچی بودن ما را متوجه حس‌ها و خواسته‌های درونمان می‌کند، خواسته‌هایی که شاید در زیر خاکستر رنج، ناامیدی، ترس، فقر و … پنهان شده بوده یا در بند نفس اماره بوده و هرگز فرصت و مجال ابراز پیدا نکرده‌اند؛ اما به اذن الله و تدبیر آقای مهندس بستر فراهم شده که خود را محک بزنیم و از درون خود باخبر شویم.
گاهی میل و خواسته‌ای هست و بستر مناسب نیست و گاهی بستر مناسب هست؛ اما ما را میلی نیست؛ در هر صورت باید با حضور در این مراسم به خود فرصت دهیم تا خواسته‌های حقیقی ما مجال ظهور پیدا کنند. سال‌ها پیش تمام درک و برداشت من از گلریزان‌های کنگره در حد دریافت انرژی جشن بود و تماشای هیجان اعضای شعبه و یک مشارکت ۱۰۰ هزار یا ۲۰۰ هزار تومانی و تجربه یک روز خوب و بس (هر چند همین هم با توجه به ظرف وجودی‌ام بسیار خوب بود) تا این‌که لژیون مالی شکل گرفت و همه وجود من شد تمنای عضویت در این لژیون، اول فکر کردم درگیر شور مراسم شدم و اصلاً این لژیون برای من و امثال من نیست. چند وقت گذشت و همچنان این میل و اشتیاق در خواب و بیداری همراه من بود و شعله‌ورتر می‌شد و هربار با ناتوانی مالی خودم در گلریزان‌های بعدی شرکت می‌کردم و این خواسته اجابت نمی‌شد؛ اشک‌هایم سرازیر می‌شد و نمی‌دانستم منشأ این حس و اشتیاق از کجاست؟ هنوز هم نمی‌دانم!!
تا این‌که این عضویت انجام شد و تقدیر مالی من از همان روز تغییر کرد و من به جای آرام گرفتن هر روز مشتاق‌تر شدم و جشن گلریزان بهترین روز زندگی من در پاییز هر سال شد و حدود ۸ سال است پاییز بخاطر جشن گلریزان برای من طعم و رنگ و بوی دیگری دارد …
جدا از شادی و حس ارزشمندی که از انجام این تکلیف نصیب من می‌شود، اوایل بازیِ من با گلریزان بیشتر بازیِ مالی بود و تجارت با خداوند که بسیار هم پرسود و پربرکت بوده و هست؛ اما در ادامه نگاه من وسیع‌تر شد و توانستم ابعاد دیگر بازخورد این فعل را هم در مسیرم مشاهده کنم و ایمان و عشقم به این خدمت بیشتر و بیشتر شود.
کم‌کم نیروهایی در درونم احیا شد که قبلاً اثری از آن‌ها نبود و توانستم کارهایی را انجام دهم که قبلاً باور نمی‌کردم قادر به انجامشان باشم. قدرتی به من داده شد که توانستم اول خودم را ببخشم بخاطر تصمیمات اشتباه و قضاوت‌ها و کارماهایی که برای خودم و عزیزانم ساخته بودم و سپس دیگرانی را که ناخواسته و ناآگاهانه به من آسیب زده بودند. حسم به انسان‌ها، گیاهان، حیوانات و در کل به طبیعت تغییر کرد و از همه مهم‌تر حجابی کنار رفت، خدا را بیشتر کنارم حس کردم و می‌کنم.
در پایان جالب است بگویم چند روز پیش مطلبی خواندم در مورد آداب انفاق که اگر برایتان بنویسم خودتان متوجه می‌شوید چرا برایم جالب بوده و مرا یاد چه مراسمی انداخته است؟!
انفاق هم آدابی دارد:
۱- انفاق باید قبل از درخواست و به صورت داوطلبانه باشد.
۲- باید بدون چشم‌داشت و بلاعوض باشد.
۳- باید شخصیت و کرامت فردی که از آن بهره می‌برد، حفظ شود.
۴- باید عاشقانه و عمومی باشد.
۵- باید استمرار داشته باشد.
۶- انفاق باید برای خداوند و توأم با ایمان قلبی باشد.
به امید برگزاری گلریزانی باشکوه‌تر در نمایندگی شادآباد …
نویسنده: راهنما همسفر فریده
رابط خبری لژیون سردار: همسفر مریم
عکاس: همسفر پرنیا (لژیون چهاردهم)
ویراستار: همسفر سمیرا (لژیون بیست‌وششم) دبیر سایت
ثبت و ارسال: همسفر فاطمه (لژیون چهاردهم) خدمتگزار سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
526