English Version
This Site Is Available In English

حال خوب به دنیایی می‌ارزد

حال خوب به دنیایی می‌ارزد

دوازدهمین جلسه از دوره اول جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی الوند به استادی راهنما همسفر فیروزه، نگهبانی راهنما همسفر اعظم و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «وادی نهم (وقتی نیرویی از کم شروع می‌شود و به درجه بالا و بالاتری برسد نقطه تحمل پیدا می‌کند.) و تأثیر آن روی من» در روز دوشنبه ۷ مهرماه ۱۴۰۳ ساعت ..:14آغاز به‌ کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
وادی نهم می‌گوید: وقتی نیرویی از کم شروع می‌شود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود.همه وادی‌ها قوانین و درس‌های زندگی هستند، ما اگر وادی جدید را بخواهیم یاد بگیریم باید وادی گذشته را خوب درک کرده باشیم. وادی نهم در مورد نقطه تحمل صحبت می‌کند و این‌گونه نیست که من یک‌مرتبه بتوانم نقطه تحمل کسب کنم، باید آرام‌آرام صورت بگیرد. در مسیر ضد ارزش‌ها قدم گذاشتن همان جوری که می‌دانیم مثل یک باغ زیبا که قدم گذاشتن در آن شیرین است و نیاز به آموزش ندارد خیلی راحت در مسیرش قرار می‌گیریم، ولی نتیجه‌اش این است که سر از ناکجاآباد درمی‌آوریم.
من می‌خواهم این دستور جلسه را به گلریزان ربط دهم. اینکه من چگونه می‌توانم نقطه تحملم را در این مورد بالا ببرم. ما وقتی وارد کنگره می‌شویم هیچ پرداختی نداریم بدون دادن هزینه وارد این سیستم می‌شویم در ادامه کنگره و آموزش‌ها به من یاد می‌دهد، برای اینکه من بتوانم دریافتی از این مجموعه داشته باشم باید پرداختی داشته باشم به‌عنوان‌مثال: قانون یازدهم اولین چیزی است که من باید یاد بگیرم و حمایت کنم بعدازآن حامی شدن است.
همه این‌ها ذره‌ذره باعث می‌شود در من نقطه تحمل به وجود بیاید. اگر از تمام کسانی که عضو سردار یا دنور یا پهلوان هستند سؤال کنیم، می‌گویند در روزهایی که گلریزان است با چالش‌هایی مواجه هستند و نیروهای منفی بازدارنده در مسیر زندگی‌شان قرار می‌گیرد. در این موقعیت من باید بدانم انتخاب کدام مسیر بهتر است و این به دانایی من بستگی دارد؛ دانایی یعنی از نقطه سخن به عمل دربیایم، یعنی بخواهم چیزی که یاد گرفتم را اجرایی کنم.
گاهی ما معامله می‌کنیم که اگر مسافرم خوب شد عضو سردار می‌شوم اینجا اول باید یاد بگیریم ببخشیم قدرت بخشش نیاز به توانایی و دانایی دارد؛ اینکه بتوانم به قدرت تشخیص برسم.اول باید به این تشخیص برسم که حال خوب من چقدر ارزش دارد. باید یاد بگیریم صاحب چیزی هستیم که با دست خودمان می‌بخشیم.
در آخر اینکه دیگران کاشتن ما خوردیم ما بکاریم که دیگران بخورند. ببخشیم بدون اینکه انتظاری داشته باشیم دست روی دلمان بگذاریم و بدانیم که حال خوبمان به دنیایی می‌ارزد.


ویرایش: راهنما همسفر اعظم
ویراستاری و ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر خدیجه خدمتگزار سایت
عکس: همسفر سمیه مرزبان خبری
همسفران نمایندگی الوند

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .