English Version
This Site Is Available In English

ما خانواده بزرگ کنگره60 هستیم

ما خانواده بزرگ کنگره60 هستیم

در پی حضور دیده‌بان محترم اوتی و روابط عمومی کنگره60، آقای بابک لطفی عزیز در شهر زیبای اصفهان و حضور در نمایندگی امام‌قلی‌خان، افتخار داشتیم دقایقی در خدمت ایشان باشیم؛ ضمن تشکر از این‌که دعوت ما را پذیرفتند، نظر دوستان را به این گفتگو جلب می‌نماییم.

لطفا به رسم کنگره خودتان را معرفی نمایید:
سلام دوستان بابک هستم مسافر؛ آخرین آنتی‌ایکس‌های مصرفی تریاک، شیشه، کوکایین، حشیش، مدت سفر۱۳ماه و ۲۴روز، روش درمان DST، داروی درمان شربت‌OT، راهنما آقای محمدصادق صداقت، رشتۀ ورزشی فوتسال، رهایی ۱4سال و 3ماه و چند روز، رهایی نیکوتین ۱۱سال و 7ماه و چند روز.

طی مدت حضورتان در کنگره، در چه جایگاهی تا کنون خدمت کرده‌اید و کدام قسمت برای شما شیرین تر و بار آموزشی بیشتری داشته است؟
در سالهای گذشته من تقریبا تمام جایگاه های خدمتی را سعی کرده‌ام تجربه کنم. اکثر جایگاه های خدمتی از نگهبان نظم گرفته تا مهماندار، آبدارخانه، مرزبان، راهنما، دبیر و نگهبان جلسه، ایجنت و مدتی هم در قسمت OT مسئولیت‌های مختلفی داشتم و الآن هم در حال حاضر دیده بان OT و روابط عمومی کنگره هستم. این‌که کدام یک برای من شیرین‌تر بوده یا بار آموزشی بیشتری داشته واقعا نمی توان انتخاب کرد. من فکر می‌کنم هر جایگاهی در کنگره، بار آموزشی خاص خود را دارد و مهم این است که من چقدر بتوانم در این جایگاه آموزش بگیرم. در واقع این جایگاه نیست که به من آموزش می‌دهد، بلکه من با پذیرشی که دارم یا  بستری که فراهم می کنم میزان آموزش گرفتن خود را مشخص می‌کنم. به نظر من اولین ابزاری که این بستر نیاز دارد این است که منیت نداشته و بدانم هنوز خیلی چیزها وجود دارد که من نمی‌دانم و بواسطه حضور در سیستم کنگره و قرار گرفتن در مسیر رود خروشان کنگره، این اتفاق برای من خواهد افتاد.

لطفا کمی از حس و حال خودتان به جهت نزدیک بودن به سرچشمه نور و خدمت کردن در کنار آقای مهندس و آموزش‌هایی که از ایشان دریافت می‌کنید، بیان کنید؟
کنار آقای مهندس خدمت کردن خیلی لذت بخش است و در این مسئله شکی نیست. واقعا تمثیل جالبی بکار بردید "سرچشمه نور" واقعا ایشان سرچشمه نورهستند؛ همیشه می‌گویم ایشان اقیانوسی ازعلم و محبت هستند که من به اندازه ظرف خودم می توانم از این اقیانوس برداشت کنم. ولی به نظر حس آرامشی که از کنار ایشان بودن به انسان دست می‌دهد، بارز‌ترین حسی است که از همجواری با ایشان حاصل می‌شود. امیدوارم که این نعمت تا زمانی که لیاقت آن را داشته باشم، در اختیار من قرار داشته باشد و برای همه عزیزان هم آرزو می کنم که بتوانند لحظات بیشتری را کنار ایشان حضور داشته و آموزش بگیرند.

سفر دوم هم سخت است و هم سهل، چطور می‌توان از دشواری‌های سفر دوم، با کمترین آسیب عبور کرد؟
به نظر من گذرگاه‌هایی که ما در تمام سطوح زندگی با آن مواجه می‌شویم، حالا چه در مورد مسائل مادی و چه معنوی، تمام این گذرگاه‌ها، هم میتواند سخت و هم سهل باشند. من فکر می‌کنم که از همه مهم‌تر نوع نگرش ما به این موضوع است، چون سخت بودن یا سهل بودن هر موضوعی را خود ما مشخص می‌کنیم. آموزشی که من در کنار آقای مهندس گرفتم این است که هر مسئله‌ای را به اندازه‌ی خودش مهم بدانیم. یعنی اگر اهمیتی که ما به یک موضوع می‌دهیم کمتر از اهمیت لازمش باشد، نمی‌توانیم آن مسئله را به خوبی حل کنیم و نتیجه‌ی مطلوب را بگیریم. اگر اهمیت زیادی هم بدهیم، آن مسئله در ذهن ما بزرگ شده و می‌تواند به ما آسیب بزند. در یک جمله، اگر نوع نگرش‌ ما به دشواری‌ها یا بهتر بگویم چالشها چه در سفر دوم و چه در کل زندگی متعادل باشد، به بهترین شکل ممکن می‌توانیم از این چالشها عبور کنیم.

در کنگره اعتقاد بر این است که جایگاه خدمتی، اشخاص را انتخاب می‌کند. به نظر شما چه فرقی بین کسی که به دنبال جایگاه می‌گردد و کسی که جایگاه او را انتخاب می‌کند وجود دارد؟
بله درسته، در کنگره جایگاهها هستند که اشخاص را انتخاب می‌کنند. من خودم هر دو مورد را تجربه کرده‌ام؛ زمانی در کنگره من دنبال جایگاه بودم و حتی اگر به آن جایگاه هم می‌رسیدم، حال خوشی که مد نظر کنگره بود، نصیبم نمی‌شد و زمانی که به فرض مثال به آن جایگاه می‌‌رسیدم، حال بقیه اطرافیانم را نیز خراب می‌کردم؛ اما زمانی که جایگاهی مرا انتخاب می‌کرد، نمی‌دانم که چقدر در آن جایگاه مفید بودم، اما حالم خوب بود و سعی می‌کردم بقیه اطرافیانم نیز به حال خوش برسند.

با توجه به این ‌که به هفته گلریزان نزدیک هستیم، به نظر شما چرا بخشیدن و گذشتن سخت است و چه راهکاری برای افرادی که نمی‌توانند ببخشند دارید؟
بخشیدن سخت نیست، بخشیدن زمانی سخت است که من معنی آن را نفهمیده باشم. جمله معروفی داریم که می‌گوید: تو نیکی می کن و در دجله انداز؛ که ایزد در بیابانت دهد باز.
قسمت اول شعر یعنی ببخش و رها کن؛ منتظر چیز خاصی هم نباش؛ اما از قسمت دوم، من این‌گونه برداشت می‌کنم که خداوند بسیار توانمند است؛ اما من در بیابان هم منتظر پس گرفتن نباشم. من اگر بتوانم به آن دیدگاه برسم که خوبی و بخشش را برای خودم انجام ‌دهم نه برای بقیه، نه برای کنگره، نه برای آقای مهندس و حتی به نظرم نه برای خداوند، که امیدوارم از این حرفم اشتباه برداشت نشود؛ بلکه اول از همه برای خودم انجام دهم. چون خیلی افراد آمدند و از خودشان بخشیدند تا من از آن بخشش استفاده کنم و به درمان و حال خوش برسم. حال نوبت من است که برای خودم ببخشم و ذکات این حال خوب را پرداخت کرده و بعد منتظر پس گرفتنش هم نباشم. این خیلی قشنگ است و سیستم کائنات اتوماتیک نتیجه کارم را به خودم بر‌می‌گرداند. پس چرا من منتظر باشم و قشنگی و وجهه کار خوبم را با آن انتظار، پایین بیاورم.

با توجه به خبر نویدبخش جنابعالی در رابطه با مشکل ot اصفهان، چقدر زمان می‌برد تا این مشکل کاملا رفع گردد؟
الان تقریباً دو سال است که مشکل شربت اوتی در کل کشور وجود دارد، ولی در اصفهان با توجه به شرایط خاصی که وجود داشت، آسیب زننده‌تر بود. در رابطه با این‌که چه زمانی این مشکل برطرف می‌شود، البته کمی بهتر شده و الان اگر نگاه کنیم در قسمت تازه واردین، دوستان عزیز برای شربت آزاد مراجعه نکردند و همه به کلینیک‌های همکار معرفی شدند. در حال رایزنی هستیم و اگر بخواهیم زمان مشخصی برایش تعیین کنیم، آن زمان واقعی نخواهد بود. در کنگره، هدف سفر اول رسیدن به درمان بوده و شربت اوتی صرفا یک ابزار است. وقتی ما معجزه قرن یعنی روش دی‌اس‌تی و آموزشهای ناب کنگره را در اختیار داریم، ابزار هرچه که باشد، حالا چه اوتی آزاد یا اوپیوم و یا هر داروی دیگری فرقی نمی‌کند و سهولت در دسترس قرار گرفتن آن به نظر من نباید تاثیر زیادی روی هدف ما داشته باشد و بچه‌های اصفهان با تعداد رهایی و عملکرد خوبشان این موضوع را ثابت کردند.

سخن پایانی:
سپاسگزارم از بزرگواری شما در نمایندگی امام‌قلی‌خان و همه نمایندگی‌های اصفهان، ما خانواده بزرگ کنگره60 هستیم و اصفهان، مشهد، تهران، تبریز، کیش و قشم ندارد. ما در کنگره یاد گرفته‌ایم وقتی می‌گوییم خانواده بزرگ کنگره 60، دیگر قومیت پیدا نمی‌کند؛ حتی ملیت هم معنا پیدا نمی‌کند. همه ما در کنار یکدیگر یک خانواده بزرگ هستیم. به کنگره می‌آییم، آموزش می‌گیریم که چگونه حال‌مان خوب باشد و چه طور انسان بهتری باشیم و بعد از آن اگر توفیق این را داشتیم کمک کنیم که یک نفر دیگر یا نفرات دیگری هم به حال خوش برسند و به اندازه سرسوزنی تأثیرگذار باشیم در حرکتی که فرد می‌خواهد انجام دهد تا از آن‌ سیاهی‌ها و جهل و نادانی خودش خارج شود. همان‌طور که به ما کمک شد، به هر کدام به اندازه خود و به نسبت آن توانمندی خودمان توانستیم از آن استفاده کنیم. مهم این است که ما خدمت‌گزاران یادمان باشد مهم‌ترین افراد کنگره تازه‌واردین و سفر اولی‌های کنگره هستند؛ زیرا ماهیت اصلی تشکیل کنگره 60 برحسب درمان اعتیاد، سفر اولی‌ها و مصرف‌کننده‌های خواستار رهایی بود. یادمان باشد که هر انسان تکه‌ای از وجود خداوند را در اختیار دارد که در هر شرایطی باید به آن احترام بگذاریم. این بزرگ‌ترین درسی است که معلم بزرگ ما بنیان کنگره 60 برای همه ما در آموزش‌هایشان دارند. بهترین‌ها را برای مردم خوب اصفهان آرزو می‌کنم.
بابت زمانی که در اختیار ما قرار دادید، از شما سپاسگزاریم.

گروه سایت نمایندگی امام قلی خان

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .