آنچه که در کنگره ۶۰ بیان میکنیم از علم جهانبینی تا مسائل دیگر همه برای شناخت انسان میباشد.
بعضی انسانها فقط یک قدمی خود را میبینند و به جهان پیرامون کاری ندارند؛ ولی بعضی دیگر به دوردستها توجه میکنند و افق دیدشان وسیع است.
برای شناخت خود و جهانی که در آن زندگی میکنیم لازم و ضروری است که آگاهی و علم کافی داشته باشیم.
اگر انسان گمان برد که همه چیز را میداند، تکبر، غرور و خودبرتربینی داشته باشد مانع رشد و ارتقا سطح دانایی او میشود.
زمانی که فردی برای درمان وارد کنگره ۶۰ میشود تحت نظارت راهنمای تازهواردین مورد مشاوره و بررسی قرار میگیرد و اگر نقص و عذری هم داشته باشد بر او برچسب زده نمیشود بلکه به او امید درمان و رفع مشکلات رفتاری و کرداری داده میشود.
هر زمانی که ریشه مشکلات را مورد بررسی قرار بدهیم آن وقت است که شاهد برطرف شدن شاخهها و انواع مختلف آن مشکل در پیرامون هم میشویم.
کشور ما ایران همیشه در علم، عرفان و شناخت بیماریها و درمان آن سرامد دیگر کشورها بوده است در درمان اعتیاد هم به افراد میآموزیم؛ همانطور که برای درمان دیگر بیماریها ضروری است که داروی آن سر ساعت مصرف شود، در درمان اعتیاد هم باید خود شخص در ساعت مقرر از دارو استفاده کند تا سلامتیش را با همیاری و خواست خود به دست آورد و جالب است بدانیم که این هم خود، نوعی جهانبینی است.
شایسته است که به آگاهی لازم دست پیدا کنیم و نیز بدانیم که هدف از مصرف مواد چیست و یا حتی هدف از مصرف نکردن و درمان اعتیاد چیست؟ دنیای اطراف ما بسیار پهناور و گسترده است هر قدر علم پیشرفت کرده باشد و بر دانایی افراد افزوده شده باشد؛ ولی باز هم در مقابل آن مجهولات زیادی وجود دارد که انسان نمیتواند با غرور و تکبر آنها را بشناسد.
همه چیز در جهان در حال حرکت است؛ پس باید از لحظاتی که قدرت مطلق در اختیار ما قرار داده است به بهترین شکل ممکن استفاده کنیم؛ چون طبق قانون حرکت چند لحظه دیگر این لحظه حال را نخواهیم داشت.
همه چیز رو به پایان و تمام شدنی است؛ولی زمانی هم که به پایان میرسد باز به جایی دیگر و جهانی دیگر متصل میشویم در اینجا است؛ که میگوییم پایان هر نقطه سر آغاز خط دیگری است.
انسان باید هر آنچه نیرو و انرژی دارد به کار گیرد تا به صعود و عظمت دست یابد.
در مورد نخستین خلقت باید بگوییم؛ آفرینش جن قبل از آفرینش بُعد جسمانی انسان بوده است؛ ولی انسانها همیشه با حالت ترس و خرافات از اجنهها یاد میکنند حقیقت آن است که بین جن و انسان مرزی وجود دارد که اجازه ندارند از آن عبور کنند.
انسانها در هر شرایطی باید به زیستن ادامه دهند با به دست آوردن ثروت، ورزش کردن، شغل مناسب و ... ولی آیا خوب زندگی می کنند؟ اگر انسان بخواهد در آرامش به زیستن در جهان هستی ادامه بدهد لازم است تصفیه درونی او به خوبی انجام شود تا بتواند در آرامش زندگی کند.
هیچگاه در زندگی نباید مسیر را برای رسیدن به خواستههای خود کوتاه کنیم و باید بدانیم برای هر صعودی زمان خاصی لازم است که باید حتما آن را با علم و دانایی سپری کنیم اعتدال و نظم رمز بزرگ خوب زندگی کردن است.
تایپ و نگارش: راهنما همسفر سودابه (لژیون چهارم)
رابط خبری: راهنما همسفر سودابه (لژیون چهارم)
عکس: همسفر پریسا، راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا، راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی صادق قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
595