فرماندهی و اختیار

جلسه دوم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی رودکی به استادی راهنما همسفر فریبا با دستور جلسه «وادی پنجم و تأثیر آن روی من (در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.)» روز شنبه بیست‌و‌سوم تیرماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

وادی پنجم می‌گوید: در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. برای ورود به پروسه درمان اعتیاد لازم و ضروری است که سه مؤلفه جسم، روان و جهان‌بینی به تعادل برسد. برای به تعادل رسیدن این سه مؤلفه نیازمند به قوانین مستحکمی هستیم که در قالب چهارده وادی برای ما مشخص‌شده است. در وادی اول با تفکر آشنا شدیم، در وادی دوم آموختیم هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، در وادی سوم گفته شد که باید روی تلاش و توانایی‌های خودمان حساب بازکنیم و در وادی چهارم قانون مسئولیت‌پذیری را آموختیم.

درواقع وادی اول تا چهارم مبانی نظری و تئوری حرکت ما را مشخص می‌کند، در وادی پنجم مسئله‌ای که بسیار حائز اهمیت است حرکت هست. اگر هزاران هزار فکر و اندیشه چه‌بسا همه آن‌ها مثبت هم باشند ولیکن برای رسیدن به این خواسته‌ها تلاش و حرکتی نکنیم بی‌فایده هست و هیچ‌گاه به آن نتیجه دلخواه نخواهیم رسید. تصویرسازی ذهنی قدرتی است که خداوند به هر بنده‌ای عطا کرده است؛ ولیکن به اجرا درآوردن این تصاویر ذهنی در زمین، نیازمند به سه پارامتر مکان، فضا و ساعت هست.

وادی پنجم هفت پله برای چگونگی حرکت در زندگی را به ما معرفی می‌کند که به‌اختصار به شرح آن می‌پردازیم. دوری از ضد ارزش‌ها: بایستی با تمام قدرت و توان خود در جهت دوری از ضد ارزش‌ها قدم برداریم و گره‌ها و ضد ارزش‌هایی را که به نادرستی در تاروپود ما تنیده شده‌اند را بازکنیم. تجسس، غیبت، قضاوت: این پله به ما یادآور می‌شود که فراموش نکنیم هر سه این ضد ارزش‌ها مانند دانه‌های زنجیر به هم متصل هستند و به‌محض درگیری با آن‌ها در چرخه‌ای عبث و بیهوده قرار خواهیم گرفت و با هر عنوان زیبایی، فریب این ضد ارزش‌ها را نخوریم.

خودداری: در این پله باید فرماندهی و اختیار خود را در دست بگیریم؛ مثلاً اگر قرار است حرفی را درجایی نزنیم پس نمی‌زنیم. صبر: در نظر گرفتن پارامتر زمان برای انجام هر کاری همراه با سعی و تلاش؛ پس در صبر خود بایستی بی‌صبری نکنیم و تلخی صبر را به شیرینی تبدیل کنیم. قناعت: یعنی از هر چیزی که داریم ولو کم بهترین استفاده را بنماییم و حتی با درآمد کم خود بتوانیم پایه‌های مالی خود را مستحکم نماییم.

توکل، رضا تسلیم: توکل یعنی خداوند را وکیل خود قرار دهیم مشروط بر این‌که در جهت خواسته خود تلاش و کوشش نماییم و اگر آن مسئله از توان و قدرت ما خارج بود آنگاه می‌توانیم به قدرت مطلق توکل کنیم و فراموش نکنیم که خداوند همیشه بندگان خود را مورد رحمت و عنایت خود قرار می‌دهد. مرحله رضا یعنی این‌که هر اتفاقی که برای ما بیفتد رضایت و خشنودی خود را بیان کنیم که در این مرحله سپاسگزار بودن و شکرگزاری را فرا خواهیم گرفت. بعد از مرحله توکل و رضا بایستی تسلیم مشیت قدرت مطلق باشیم که مرحله بسیار سختی هست. امید است با اجرایی کردن این آموزه‌ها بتوانیم تصاویر ذهنی خود را به عمل تبدیل نماییم.

نویسنده: راهنما همسفر فریبا (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر افسانه (لژیون دهم)
ارسال: مرزبان خبری همسفر سمیه
همسفران نمایندگی رودکی