English Version
English

شیشه، داروی محرک

شیشه، داروی محرک

مطلبی که راجع به آن می‌نویسم در خصوص دستور جلسه تخریب‌های شیشه، مخدرهای جدید و درمان آن با متد "DST" هست. نام شیمیایی شیشه مت‌آمفتامین است که یک نوع داروی محرک است. این مخدر روی دستگاه عصبی مرکزی اثر می‌گذارد و منجر به افزایش حاد انتقال‌دهنده‌های عصبی دوپامین، سروتونین، نوراپینفرین و آدرنالین در مغز می‌شود. مت‌آمفتامین به دسته داروهای سایکو اکتیو فنتیل‌آمین و آمفتامین تعلق دارد که به‌طور گسترده مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند. در آمریکا استفاده از این دارو محدودشده است؛ ولی همچنان از نوع خوراکی آن برای درمان خط دوم اختلال کمبود توجه، بیش‌فعالی و چاقی مزمن استفاده می‌شود. مت‌آمفتامین روی ناقل‌های عصبی مونوآمین مغز تأثیر می‌گذارد و منجر به حس هوشیاری، افزایش انرژی و سرخوشی می‌شود. دوز بالای آن می‌تواند به مغز آسیب وارد کند. استفاده از آن با تغییرات پایدار متیلاسیون "DNA" اثرات پایدار در ساختار آن ایجاد می‌کند.

اصلی‌ترین کاربرد دارویی ترکیبات آمفتامین اختلال کم‌ توجهی و بیش‌فعالی است؛ اما گاهی در درمان حملات خواب و چاقی‌های مقاوم به درمان نیز استفاده می‌شوند. این ماده در سال ۱۸۹۳ در ژاپن ساخته شد. در زمان جنگ جهانی دوم توسط سربازان ژاپنی و آمریکایی برای برطرف کردن خستگی و افزایش انرژی استفاده می‌شد. بعد از جنگ داروی باقی‌مانده وارد بازار سیاه ژاپن شد و یک همه‌گیری از مصرف مت‌آمفتامین رخ داد و باعث شد که مصرف آن ممنوع شود. در ایران قبل از سال ۱۳۷۰ مصرف شیشه بسیار محدود بود؛ اما اوج مصرف شیشه از سال ۱۳۸۷ و هم‌زمان با تولید داخلی آن در بازار سیاه آغاز شد از آن هنگام تا دی‌ماه سال ۱۳۸۷ قیمت این ماده به‌شدت کاهش یافت به همین نسبت میزان مصرف‌کنندگان به‌شدت افزایش پیدا کرد و تخمین متخصصان بر این بود که در سال ۱۳۸۹ ازنظر تعداد مصرف‌کنندگان به دومین ماده شایع تبدیل‌شده‌ است و تعداد مصرف‌کنندگان آن هرروزه افزایش می‌یابد.

در سال ۱۳۹۱ و هم‌زمان با افزایش ناگهانی قیمت دلار در ایران، قیمت مواد مخدر ازجمله شیشه هم به مقدار قابل‌توجهی تا چند برابر افزایش یافت. همچنین به نظر می‌رسد که در سال‌های اخیر مصرف شیشه افزایش داشته است. همچنین پیمایش ملی سلامت روان که در سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ روی ۷۸۸۶ نفر در کشور انجام شد در آن سال‌ها نشان داد که همچنان تریاک و مواد افیونی پرمصرف‌ترین مواد در کشور هستند و مواد محرک پس از مواد افیونی، الکل و حشیش در رتبه چهارم مواد پرمصرف قرار دارد؛ اما این روزها متأسفانه جوانان ۱۸ تا ۲۵ سال بزرگ‌ترین گروه مصرف‌کنندگان شیشه هستند. مصرف شیشه بیشتر در مهمانی‌ها و پارتی‌های شبانه است و در برخی پارتی‌ها و مهمانی‌های شبانه میزبان با قرص اکستازی از افراد پذیرایی می‌کند. متأسفانه نوجوانان به دلایل مختلف مانند عدم آگاهی و وسوسه دوستان به مصرف شیشه روی می‌آورند. اغلب آن‌ها برای فرار از احساسات ناخوشایند و تغییر حال و هوایشان شیشه مصرف می‌کنند. برخی از آن‌ها هم مانند دانش‌آموزان یا دانشجویان برای بیدار ماندن در شب‌های امتحان از این ماده استفاده می‌کنند.

غالباً مت‌آمفتامین عوارض فاجعه‌بار و جبران‌ناپذیری بر روی افراد نرمال دارد که با ورود به سیستم عصبی مرکزی باعث آزاد شدن ناگهانی انتقال‌دهنده عصبی دوپامین در مغز می‌شود که باعث تحریک سلول‌های مغزی، افزایش حالت تهاجمی و حرکات جسمی او می‌شود؛ چون میزان دوپامین را در مغز یازده برابر بالابرده به عبارتی، 11 مرتبه ترشح دوپامین مغز افزایش می‌یابد و انرژی غیرقابل‌کنترلی آزادشده و همین باعث ورود شخص به آستانه اسکیزوفرنی یا توهمات واقعی می‌شود. ای‌کاش فقط به این توهمات اکتفا می‌شد! دوقطبی، سه‌قطبی و گاهی چندقطبی و ... در بعضی موارد ممکن است که کاملاً عقل زایل شود در عین داشتن این عواقب مخرب و وحشتناک، سیستم ایمنی بدن را هم مورد هدف قرار می‌دهد. در آقایان سیستم پروستات را دچار اختلال می‌‌کند؛ به‌طوری‌که ادرار و اسپرم باهم دفع می‌شوند، جوش‌های چرکی بزرگ در انتهای روده بزرگ، آسیب‌های کبدی و جوش‌های بدشکل در صورت، ایجاد عفونت در دستگاه گوارش خصوصاً روده‌ها، کوچک شدن بیضه‌ها به همراه درد، تضعیف قوای جنسی، لاغری بیش‌ازحد، گشادی مردمک چشم، حرکات شدید چشم، سائیدن دندان‌ها به روی‌هم مشکلات قلبی، خشکی مکرر دهان، چهره‌ای استخوانی و بدشکل، پرحرفی افراطی و ... از دیگر عوارض این ماده مخدر خطرناک است. بدترین اتفاقی که در مورد یک مصرف‌کننده شیشه می‌تواند بیفتد، این است که او خود را معتاد نمی‌داند. اغلب مصرف‌کنندگان شیشه دچار سوءِظن شدید نسبت به اطرافیان و محیط پیرامون خود می‌شوند و به هر چیزی یا هر شخصی شک می‌کنند. بنا به درصد و شدت توهم دست‌به‌کارهایی می‌زنند که در خیال خودشان دارند، دفاع یا جلوگیری می‌کنند به همین دلیل به‌دفعات زیاد شنیده‌ایم یا شاهد بوده‌ایم که شخص شیشه‌ای کارهای خشونت‌آمیز، غیرقابل‌پیش‌بینی و حتی متأسفانه قتل‌های فجیعی را مرتکب شده است.

تفاوت یک مصرف‌کننده مواد مخدر با مصرف‌کننده شیشه در این است که اولی همیشه در حال فرار از دست پلیس  و نیروی انتظامی و به‌طورکلی محافظه‌کار و در سایه‌ها حرکت می‌کند؛ اما یک شیشه‌ای خیلی مواقع بدون هیچ ترسی ممکن است، حتی به پلیس حمله‌ور شود که ما به مصرف‌کننده شیشه شاخ‌دار می‌گوییم که به خودش و اطرافیانش آسیب می‌رساند و در این مواقع یک دیوانه به‌تمام‌معنا هست که حتی بیمارستان‌ها و تیمارستان‌ها از نگهداری و مراقبت این موجودات عاجزند. نکته جالب این‌که قبلاً برای تست اعتیاد فقط تست مرفین گرفته می‌شد و به همین دلیل مصرف‌کننده شیشه که فقط مصرف مت‌آمفتامین داشت در تستش عدم اعتیاد ثبت می‌شد و این خودش نقش به سزایی در ایجاد مشکلات و برداشت اشتباه برای مصرف‌کننده، خانواده‌ها و اجتماع داشت؛ اما امروزه با پیشرفت در زمینه درمان اعتیاد و شناخت آن و حل صورت‌مسئله اعتیاد که به دلیل تلاش‌ها و ارائه نتایج درمان و تحقیقات در کنگره توسط آقای مهندس دژاکام طی سال‌های اخیر و ارائه نمونه اشخاص درمان شده صورت گرفته است، خوشبختانه تست اعتیاد فقط از یک ماده، یعنی مرفین صورت نمی‌گیرد؛ بلکه انواع و اقسام تست‌ها ایجاد شدند تا اعتیاد به شیشه، حشیش و ... نیز مشخص شود.

فرد شیشه‌ای که با پای خودش به کنگره می‌آید و خواستار درمان است، قطعاً به درمان می‌رسد؛ زیرا امروزه افراد شیشه‌ای درمان شده در کنگره بسیارند که در رشته‌های ورزشی فعالیت و موفقیت‌های چشمگیری داشتند و درجاهای مختلف مشغول به زندگی و در کسب‌وکارهای خودشان موفق می‌باشند و خوشبختانه بعد از درمان به‌صورت بازوهای قوی مالی در نقش سردار، دنور، پهلوان و ... از کنگره حمایت می‌کنند؛ چون کاملاً درک و لمس کرده‌اند که از چه چاه تاریک و مخوفی نجات‌یافته و به آرامش و درمان رسیده‌اند و به لطف وجود، حضور و کشف آقای مهندس دژاکام شیشه که یک ماده مخدر بسیار مخرب بوده و هست در کنگره ۶۰ طی حدود ۱۰ ماه با متد "DST" قابل‌درمان است؛ اما با توجه به تلاش‌های ادامه‌دار و هدف‌دار ایشان برای کمک به بشریت، درمان اعتیاد و دیگر بیماری‌های لاعلاجی، مانند سرطان، ام‌اس، صرع و ... که در مرکز تحقیقات کنگره ۶۰ با قوت تمام پیگیری و اجرا می‌شود، اخیراً طی تحقیقی روی 5 ماده مخدر، مثل تریاک، هروئین، آمفتامین، الکل و فنتانیل صورت گرفت که البته این تحقیق روی موش‌های آزمایشگاهی با مدیریت آقای مهندس و تیم تحقیقاتی کنگره ۶۰ در حال انجام هست. پس از انجام آزمایش روی تریاک و فنتانیل در قسمت آزمایش فنتانیل بعضی از آن‌ها مردند. اثر ضد درد فنتانیل چند برابر هروئین است که در دهه ۱۹۶۰ میلادی به‌عنوان بی‌هوش کننده با تزریق به سیاهرگ معرفی شد. کاربرد اصلی آن به‌عنوان پیش‌دارو و آرام‌بخش قبل از بی‌هوشی در اتاق عمل است. امروزه فنتانیل‌ها به‌صورت آمپول، پچ پوستی و قرص زیرزبانی برای بی‌هوشی و تسکین درد استفاده می‌شوند.

این ماده برخلاف مخدرهای طبیعی مانند تریاک، مرفین و هروئین ریشه گیاهی و طبیعی ندارد و تنها در آزمایشگاه تولید می‌شود و با سرعتی بیش‌تر از مرفین و هروئین از پوسته محافظ مغز و طناب نخاعی عبور می‌کند و باقدرتی اعجاب‌آور بر روی گیرنده‌های مرفینی مغز تأثیر می‌گذارد. اثربخشی فنتانیل‌ها 100 برابر مرفین و 80 برابر هروئین دارویی است و عمده عوارض مصرف آن کاهش فشارخون، انبساط قلب، کاهش اشباع اکسیژن خون، تهوع و استفراغ، ایست تنفسی، توهم و مرگ هست. این دارو تأثیراتی مشابه هروئین و حتی مخرب‌تر از آن ایجاد می‌کند. فنتانیل‌ به‌سرعت بر روی دستگاه تنفس و کارکرد قلب تأثیر می‌گذارد. گاهی حتی پیش از سرخوشی با ازکارافتادن دستگاه تنفسی، مصرف‌کننده دچار بی‌هوشی شده و در آستانه مرگ قرار می‌گیرد. در چند سال گذشته فنتانیل به شکل غیرقانونی وارد بازار مواد مخدر و باعث مرگ تعداد بسیار زیادی از مصرف‌کنندگان آن شده‌ است. سوءمصرف فنتانیل در برخی از کشورهای جهان رواج یافته‌ است؛ البته مصرف آن خوشبختانه در ایران کمتر دیده‌شده است. این ماده در دسته داروهای فوق خطرناک در ایالات‌متحده آمریکا، کانادا و استرالیا دسته‌بندی‌شده‌ است. این روزها یکی از مسائل مهم در اروپا و آمریکا مصرف فنتانیل است که هیچ راه درمانی برای آن ارائه نشده است. آمفتامین هم از همین دسته است؛ اما مانند فنتانیل نیست. گرچه هزینه‌های گزافی تاکنون برای پیدا کردن ژن اعتیاد شده تا بتوانند آنتی‌ژن آن را بسازند که فرد پس از دریافت یا مصرف آنتی‌ژن، دیگر ماده مخدر مصرف نکند که خطرات بسیاری هم دارد؛ اما در کنگره پس از تحقیقات چندساله مشخص‌شده است که اعتیاد یک ژن نیست؛ بلکه مصرف ماده مخدر، ژن‌های بسیاری را از تنظیم خارج می‌کند و این موضوع با درمان تعداد بسیاری از مصرف‌کنندگان در کنگره ۶۰ عملاً ثابت‌شده است. مصرف‌کنندگان انواع مواد مخدر درصورتی‌که خواهان درمان باشند با متد "DST" و "داروی OT" به درمان می‌رسند که این کشف مهم توسط آقای مهندس دژاکام صورت گرفته است به امید موفقیت‌های بیشتر ایشان که قطعاً خیروبرکت فراوان آن بازهم شامل کل بشریت خواهد شد.

منابع: سی‌دی‌های شیشه ۱، ۲، ۳
کتاب چهارده مقاله
جزوه راهنما و راهنمایی
کارگاه آموزشی چهارشنبه مورخ ۱۴۰۳/۴/۱۳
سایت کنگره 60

نویسنده: راهنما همسفر شهناز
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر نازی (لژیون چهاردهم)
ارسال: همسفر گندم رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی ستارخان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .