راهنمایان بالاتر از کیمیاگران زمان

اولین جلسه از دور چهل و هشتم کارگاه‌های صبحگاهی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی پارک لاله به استادی اِیجنت محترم پارک مسافر حامد، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر مرتضی با دستور جلسه «هفته راهنما» پنجشنبه 13 اردیبهشت ۱۴۰3 ساعت 06:00 صبح  آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکرم که در خدمت شما عزیزان در پارک لاله هستم. حضور در جلسات صبحگاهی این پارک نعمتی است که باید شاکر آن باشیم.
هفته راهنما را خدمت همه عزیزان، جناب مهندس و همینطور همه راهنمایان به خصوص راهنمایانی که رهجوهایشان را به شرکت در جلسات پارک لاله توصیه می‌کنند و خودشان هم در این جلسات حضور می‌یابند تبریک می‌گویم.
در کنگره 60 راهنمای همه ما آقای مهندس هستند و این فرصت برای دیگران هم وجود دارد که در کِسوَت راهنمایی، خدمت کنند. این مسئله امانت، لطف و بخششی است که جناب مهندس به ما سپرده‌اند و این اجازه خدمت کردن را همه داده‌اند.
در کنگره شخصی به عنوان راهنما وجود دارد تا به انسانهایی که در بدترین وضعیت جسمی و روانی قرار دارند کمک کند، کمک کند تا به حال خوش و به رهایی از اعتیاد برسند. این عمل از کیمیاگری و تبدیل آهن به طلا بسیار با ارزشتر و شاید سخت‌تر است. راهنمایان با نگاه کردن و نظرشان، خاک را به طلا تبدیل می‌کنند.



جایگاه راهنمایی همان مقام معلمی است با این تفاوت که چاشنی آن عشق است یعنی بدون عشق، محبت و خواسته قوی نمی‌توان به مقام راهنمایی دست پیدا کرد. اگر این خصلت درون راهنماهای ما نبود امکان نداشت به ما هم انتقال پیدا کند. تمام این محبت و عشق از جناب مهندس سرچشمه می‌گیرد.
در کتاب 60 درجه اشاره به آیه 12 سوره بَلَد می‌شود و درباره گذرگاه سخت می‌گوید که «تو چه می‌دانی عقبه چیست؟» اگر این جایگاه راهنمایی و خدمت در کنگره نبود مُسَلَّماً این شرایط برای ما فراهم نمی‌شد. تاریکیِ اعتیاد، سیاه ترین تاریکی است. ما ای تاریکی را تجربه کردیم و با درخشیدن نور ستاره طارق در دل سیاه شب که تشبیه از راهنما و راهنمایی است، توانستیم از آن تاریکی به سلامت خارج شویم.



آقای مهندس در هفته راهنما در سال 96 پیامی دادند که سالیان سال ذهن مرا به خود مشغول کرده بود؛ پیامی به این مظمون که «قسم به آسمان، قسم به طارق که چه می‌دانی که طارق چیست؟ ستاره درخشانی در شب ظلمت. کسی که وارد دنیای تاریک اعتیاد شده است تنها با دیدن درخشش آن نور می‌تواند از این تاریکی بیرون بیاید و جهت و سمت روشنایی و نور را بیابد.»
کسی که وارد کنگره می‌شود با اینکه حس و حالش خراب است ولی به او گفته می‌شود که با حس خوش راهنما را انتخاب کند و این مطلب نشان دهنده این است که ارتباط و پیوند بین راهنما و رهجو انقدر قوی، محکم و شاید قدیمی باشد که حتی با حس خراب هم بتوان راهنما خود را تشخیص داد.
همه در کنگره راهنما دارند حتی جناب مهندس، زیرا مسئله آموزش در کنگره بسیار مهم است و اگر کسی به ما کلمه‌ای یاد داد تا آخر عمر سپاسگزار و قدردان او خواهید بود، راهنمایان گنگره 60 که زندگی و حیات را به ما برگرداندند جای خود دارند. نکته مهم راهنمایی در این است که آنها خودشان قبلا این تاریکی را تجربه کرده اند.
این هفته را به همگی مجدداً تبریک می‌گویم. از اینکه به صحبتهای من گوش کردید متشکرم.

تایپ: مسافر حامد
عکس: مسافر سعید
ویراستاری و ارسال: مسافر رضا
مرزبان کشیک: مسافر علی