جلسه نهم از دوره چهل و چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی البرز (کرج)؛ با استادی راهنمای محترم مسافر مصطفی، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر رضا، با دستور جلسه "هفته راهنما" در روز چهارشنبه دوازدهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد؛
سلام دوستان، مصطفی هستم یک مسافر؛ از نگهبان جلسه سپاسگزارم که مسئولیت اداره جلسه را به من واگذار نمود، تا خدمت کنم.
خداوند را سپاس می گویم، که بار دیگر این فرصت را نصیب من کرد تا بتوانم در جمع شما عزیزان باشم و امیدوارم در کنار هم بتوانیم از جایگاه رفیع، بزرگ و ارزشمند راهنمایی، تجلیل به عمل آوریم.
در ابتدا به تمامی راهنمایان و معلمین عزیزی که در جمع ما حضور دارند، تبریک می گویم و امیدوارم در مسیر خود، ثابت قدم و استوار باشند.
من رجوع می کنم به دستور جلسه هفته قبل، که وادی دوم است (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) انسان در اعتیاد، نهایتاً به نقطه ای می رسد که احساس پوچ بودن و ناامیدی می کند و منکر خداوند می شود.
من با توجه به تجربه ای که در کنگره 60 دریافتم، به این موضوع پی بردم که این رحمت خداوند بوده که شامل حال ما شده و باعث شده که به این مکان، راه پیدا کنیم و در این مسیر، یکی از راهنمایانی که از بند اعتیاد رها شده و آموزش های فراوانی دیده بود، راه را به ما نشان داد و در کنار ایشان، شروع به سفر کردیم.
در خارج از کنگره و در مقوله درمان، هیچ روش و یا نذر و نیازی، به من کمک نکرد. فکر می کنم، شاید خودم نمی خواستم و زمان آن نیز فرا نرسیده بود؛ ولی در لحظه ورود به کنگره، همه چیز با هم هماهنگ شد و به واسطه خداوند، راهنمای راستین خود را پیدا کردم و از همان لحظه، زندگی من شروع به تغییر کرد.
انسان هایی که در جایگاه راهنمایی قرار می گیرند، قطعاً به واسطه لطف خداوند است و متوجه دلیل خلقت خود شده اند و به این نتیجه رسیده اند که، باید مسیر زندگی خود را روشن تر کنند و این کار با روشن کردن مسیر زندگی دیگران و با استفاده از نیروی خودشان امکان پذیر است و این موضوع، بخشی از پروسه درمان خود آن ها است.
راهنما با استفاده از پروتکل درمان و نیروی عقل، عشق و ایمان خود، به رهجویان کمک می کند تا به رهایی برسند.
طی کردن این مسیر مستلزم این است که در هر لحظه قدردان راهنما و شاکر خداوند باشد؛ خداوندی که کنگره 60 و راهنمای درمان اعتیاد را سر راه آن شخص قرار داده است.
راهنمایان، بدون هیچ چشم داشتی خدمت کرده و مسیر درمانی خود را طی می کنند و اشخاص، وظیفه دارند که رهجوی خوبی برای کنگره باشند. به نظر من اشخاصی که شال راهنمایی را دریافت می کنند، تازه به جایگاه رهجو می رسند و با دانشی که از راهنمای خود، دریافت می کنند به مسیر خود ادامه می دهند.
همه اشخاصی که عضوی از کنگره هستند، از نعمت داشتن راهنما، برخوردارند و گوش به فرمان ایشان هستند.
امیدوارم که همه ما قدردان راهنمایان زندگی خود باشیم و خداوند را شکرگزار باشیم که در سخت ترین شرایط و در کمال ناامیدی، این نعمت بزرگ را به ما هدیه داده است. به نظر من، این آخرین فرصت و آخرین راهنمای زندگی من است و اگر قدردان ایشان نباشم، از من گرفته خواهد شد. از اینکه به صحبت های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.
تایپ متن: مسافر کیان
عکس: مرزبان خبری مسافر هادی
ویرایش و بارگذاری: مسافر مهدی
- تعداد بازدید از این مطلب :
160