دست‌هایی که کمک می‌کنند مقدس‌تر از قلب‌هایی هستند که دعا می‌کنند

«به نام قدرت مطلق، الله»
دل نوشته مسافر محمد امین از لژیون هشتم راهنمای محترم مسافر علیرضا از نمایندگی فردوسی مشهد
در باب دستورجلسه (هفته راهنما)

سلام دوستان محمدامین هستم یک مسافر

با بیش از 15 سال تخریب وارد کنگره شدم آخرین آنتی ایکس شیره مدت 6 ماهه سفر می‌کنم به روش DST داروی درمان شربت OT به راهنمای خوبم آقای علیرضا معالج از لژیون هشتم شعبه فردوسی مشهد ورزش در کنگره پیاده‌روی، شنا
تی دی اس در حال مصرف 1 سی‌سی در هر وعده
دست‌هایی که کمک می‌کنند مقدس‌تر از قلب‌هایی هستند که دعا می‌کنند
راهنمای عزیزم شما به من آموختی چگونه از بند اسارت خارج گردم و بذر محبت و عشق را در قلبم کاشتید. دنیای تاریکی را که با افکارم ساخته بودم را به دنیایی روشن تبدیل کردید. درسی از صبر و بردباری به من دادید، باتحمل کردن منی که منیت وجودم را فراگرفته بود. به من آموختی که چگونه نفس بیمارم را درمان کنم. نمی‌دانم که چگونه می‌توان قدردان زحماتی باشم که مرا از ذلت نجات داد و با نور امید آشنایم کرد و به من درس زندگانی آموخت. دستانم هنوز توانایی ندارد که دست‌گیر باشند ولی سعی می‌کنم راهتان را ادامه دهم تا این چرخهٔ زیبا پایدار بماند و بتوانم خدمتگزار باشم. ولی: من کجا باران کجا و راه بی‌پایان کجا...؟
آه این دل‌دل زدن تا منزل جانان کجا؟
راهنما شدن خیلی دل می‌خواهد که از زندگی، کار، خانواده و مشقلات خودت بگذری و اسطوره‌ای باشی درراه احیای انسانی، نجات زندگی، صبر، امید
هفته راهنما را به همهٔ راهنمایان عزیز  و خصوصا  به راهنمای خوبم آقای علیرضا معالج تبریک عرض می‌کنم
آسمان فرصت پرواز بلندی است ولی؛؛؛ قصه این است چه اندازه کبوترباشی

تنظیم و ارسل:مسافر علی از لژیون یکم