مگر نه اینکه پیامبر یعنی پیام رسان؟

سمیرا هستم همسفر
از کودکی آموخته ام ک هر کسی را با عقاید دینی و مذهبی خودش بپذیرم و خوب میدانم ک خدایم گفته است لا اکراهَ فدّین پس هیچ کراهتی به افرادی که نه دینی دارند و نه پیامبری میشناسند ندارم، اما من خود همیشه آرزو داشتم در زمانی میزیستم که پیامبری داشتم، تا به لحظات سخت زندگی به او پناه ببرم ، از تاریکی از نادانی از گناه از کوتاهی و هرآنچه که مرا از خدایم دور می‌کند به او پناه ببرم. مدتیست به آرزویم رسیده ام! بی آنکه از کسی جویا شوم خداوند خود مرا به جهانی برده است ک ده ها راهنما در این‌جهانند فرشتگانی زیبا سیرت و سفید جامه! در این‌جهان هیچکس از تو نمیپرسد فقیری یا ثروتمند ، تحصیل کرده ای یا بیسواد، با خود گفتم مگر پیامبران ما جز هدایت به راه مستقیم و نزدیک شدن به خداوند و طهارت جسم و روح، رسالت دیگری هم داشتند؟ من ک تمام این ها را در این جهان ب چشم خود دیدم، دیدم ک راهنمایان عشق را ، علم را، پاکی نفس و تن و روح را، خویشتن شناسی را خدا شناسی را ، شعور و آگاهی و شناخت بر تمام هستی و نیستی را از خدایم دریافت و ب ما منتقل میکنند.

پس چرا در پی گذشته ام؟ چرا فکر میکنم دیگر نه پیامی از خدا می آید نه پیامبری
مگر جز این‌است ک پیامبر یعنی پیام رسان!
من اینجا میان کسانی زندگی میکنم که هر لحظه با تمام وجودشان دستگیرِ دردمندانی هستند ک ازتمام عالم نا امید گشته اند، آیا زندگی بخشیدن ب کسی ‌که جز خود را از این دنیا بردن و مردن دیگر آرزویی نداشت رسالت نیست؟ آیا کسی را از چاه عمیق و تاریکِ جهل و نادانی به باغی پر از علم و آگاهی بردن رسالت نیست؟ من‌خود در کتاب آسمانی خواندم ک پیامبرم بی هیچ‌مزد و منتی هدایت میکرد و میگفت مزد من نزد خدایم است و بس!
به ولله که من کنار شبه پیامبرم نشسته ام! با او سخن ها گفته ام، و او با رنج من رنج برده است با درد من درد کشیده است و دستگیر من شده است بی هیچ مزدی! الهی، به خداوندی خودت قسم اگر از آن لحظه ک خورشید به عالم سلام میگوید تا آن لحظه ای مهتاب میرود تو را سپاس بگویم بازهم شایسته ی این نعمت تو نیست. من این جهانم را دوست دارم همین جهان کوچکم ک تمام مسافران و همسفرانش هم درد من هستند و فرشتگان و راهنمایانش فرستادگان تو!

دلنوشته از همسفر سمیرا راهنمای لژیون یکم

ثبت همسفر فاطمه از لژیون پنجم.

همسفران نمایندگی حکیم هیدجی