مخلوقین؛ آثار و نشانه خداوند روی زمین هستند

ششمین جلسه از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران نمایندگی زنجان به نگهبانی همسفر فاطمه، ‌دبیری همسفر نفیسه و استادی همسفر یاسمن با دستور جلسه «هفته راهنما» در روز دوشنبه مورخ 10 اردیبهشت‌ماه 1403 رأس ساعت ۱6 آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
من هم این هفته قشنگ را در رأس خدمت استاد راهنمای کنگره ۶۰ و خانواده محترمشان، راهنمایان کنگره ۶۰، عزیزانی که در اینجا حضور دارید تبريك می‌گویم.
خدمت‌کردن به بندگان خدا سعادتی است که نصیب هرکسی نمی‌شود مگر این‌که آن فرد از خودگذشتگی را یاد گرفته باشد. یک جمله معروف در کنگره داریم تحت عنوان "تا از خود نگذری به خود نرسی"
این از خودگذشتگی را ما در چه چیزی می‌بینیم؟ و چه کسانی می‌توانند از خودگذشتگی داشته باشند؟ و چه کسانی توانایی این را دارند که از تعلقات خودشان بگذرند؟
من فکر می‌کنم این موضوع هیچ ربطی به قدرت، پول، سواد، مقام و تحصیلات شخص ندارد. تنها چیزی که باعث می‌شود که شخص بتواند از خودگذشتگی داشته باشد؛ میزان بیداری و آگاهی آن فرد است؛ یعنی انسان هر چقدر بیدارتر و آگاه‌تر باشد به‌راحتی می‌تواند از خواسته‌های خودش و از منافع شخصی خودش بگذرد.
من بارها این جمله را گفته‌ام؛ اگر من بخواهم خدای خودم را بشناسم و یا اگر بخواهم از خدای خودم تشکر کنم اول باید بتوانم از خلق خدا  تشکر کنم و خلق خداوند؛ یعنی مخلوقین که نشانه و آثار خداوند بر روی زمین هستند.

کاری که راهنمایان کنگره ۶۰ به‌رایگان انجام می‌دهند از خودگذشتگی زیادی می‌خواهد تا بتوانند این کار را انجام دهند. کنگره ۶۰ با آموزش‌ها نیروهای متخصص پرورش می‌دهد منظورم از نیروها افرادی هستند که در کنگره به درمان می‌رسند و بعد از درمان متوجه می‌شوند که چه کاری باید بکنند و هدفشان چیست.
به نظر من به چند دسته از افراد در زندگی خیلی خوش می‌گذرد که یک گروه افراد سپاس‌گزار و قدردان است که یاد گرفته‌اند در مقابل دریافت، پرداخت کرده و در مقابل رب و مربی خودشان ناسپاسی نکنند.
این جشن‌ها و سنت‌هایی که ما در کنگره داریم، همه تلنگری هستند تا فراموش نکنم که هرسال باید بیشتر از سال قبل از راهنمای خودم تشکر کنم؛ چون این موضوع ارتباط مستقیمی با رشد دانایی و آگاهی من دارد؛ یعنی اگر من امسال به همان میزان و اندازه سال گذشته از راهنمای خودم قدردانی کنم، به نظر من نشان‌دهنده این‌ است که دانایی من هیچ رشد و تغییری نکرده است.
رهجویی که به هر درجه و هر مقامی که می‌رسد از راهنمای خودش یاد می‌کند و همیشه خودش را مدیون راهنما می‌داند و  رهجویی که با صدای بلند با معلمش صحبت نمی‌کند و با خلق خوش‌رفتار می‌کند این رهجو جزو گروه صالحین است و انسانی است که خداوند هم دوستش دارد.
امیدوارم که جزو گروه صالحین باشیم و گاهی اوقات این سؤال را از خودمان بپرسیم که آیا من توانسته‌ام در مقابل مقام راهنما ادای دین کنم و وظیفه خودم را انجام بدهم؟
من خودم فکر می‌کنم که تا ابد بدهکار راهنمای خودم هستم؛ به‌خاطر مسیری که به من نشان داده و به‌خاطر آموزش‌هایی که به‌رایگان در اختیار من قرار داده است. ما در کنگره از این موهبت ارزشمند بهره‌مند هستیم که باید قدرش را بدانیم.
امروز می‌خواهیم عمل صلح‌آمیز انجام دهیم و به بهانه این جشن از معلمان و راهنمایان خودمان تقدیر و تشکر کنیم.
امیدوارم که همه ما خدمتگزاران به درجه‌ای از فهم و آگاهی برسیم و بدانیم که برای چه از وقت می‌گذاریم به اینجا می‌آییم و خدمت می‌کنیم. از این‌که به صحبت‌های من گوش کردید، متشکرم.

و در ادامه گزارش تصویری از جشن هفته راهنما همسفران «نمایندگی زنجان»؛

تایپ: همسفر نفیسه، راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر ناهید، راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
عکس: همسفر مهسا (مرزبان خبری)
تنظیم و ارسال: همسفر فرشته (خدمتگزار سایت)
همسفران نمایندگی زنجان