اولین جلسه از دوره نهم سری کارگاههای خصوصی کنگره۶۰ ویژه همسفران نمایندگی صادق قم به نگهبانی همسفر افتخار و دبیری همسفر راضیه و استادی راهنما همسفر الهام، با دستور جلسه «هفته راهنما» در روز دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۶ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
ابتدا از آقای مهندس تشکر میکنم بابت امروز و سپس خدمت راهنما خودم خانم آرزو تبریک عرض میکنم که اگر اکنون ما در این جایگاه نشستهایم به خاطر وجود ایشان است و همچنین تبریک عرض میکنم خدمت راهنمایان شعب قم و کلیه شعب کنگره ۶۰ و امیدوارم همیشه این عزیزان خوش بدرخشند و نور خدمت در زندگیشان بتابد.
همانگونه که همه ما میدانیم نیاز ما در دل دیگران است و نیاز دیگران در دل ما است؛ این هفته، هفته راهنما است و ما باید قدردان تک تک راهنماهایی باشیم که بی قید و شرط به ما کمک میکنند. همانطور که همه ما میدانیم انسانها نیاز به رب و مربی دارند، روح تحت فرمان رب است و انسان دارای روح است و این روح باید حتما مربی داشته باشد تا کارش را به خوبی انجام دهد و چیزی که وجود دارد این است که حیوان دارای روح نیست و فقط در انسان روح دمیده شده است و این تفاوت بین انسان و حیوان میباشد.
کاری که حیوان میکند چرا، تولید مثل و درنده بودن است؛ ولی در انسان چنین چیزی وجود ندارد زیرا در وجود انسان روح دمیده شده است و روح نیاز به آگاهی و اطلاعات دارد.
درون هیچ حیوانی علم و آگاهی وجود ندارد و انسان برای کسب علم و آگاهی نیاز دارد که حرکت کند؛ زیرا به دلیل پی بردن به ساختار خلقت، قواعد زندگی و قدم برداشتن در صراط مستقیم و در اینجا است که نیاز به مربی دارد.
ما در زندگی و جهان هستی دارای دو رب هستیم؛ یکی خداوند است و دیگری افرادی هستند که به ما آموزش میدهند.
ما یک روح داریم که ما را به خوبی دعوت میکند و یک جن که ما را به سمت بدیها دعوت میکند؛ ولی زمانی که ما به کنگره میآییم برای قدرتمند شدن باید از مربی خودمان پیروی کنیم و گوش به فرمان راهنما باشیم و هر آنچه را که میگویند گوش دهیم و در اینجا است که روح قویتر میشود و جن درون ما ضعیفتتر میشود؛ یعنی افکار درون من دیگر با من کاری ندارند زیرا روح من مرا به نیکی فرا میخواند و باعث میشود حس من قویتر شود و آرامش بیشتری داشته باشم.
یکی از دلایل گوش به فرمان بودن وجود راهنما است؛ اگر یک رهجو میگوید حال من اصلا تغییر نمیکند و به حال خوش نمیرسم او هنوز درگیر جن درون است؛ زیرا خواستش برای خوب شدن قوی نیست چرا که راهنما برای تمام رهجوها یکسان است و این رهجو است که برای تغییر کردن مقاوت میکند.
هنگامی که ما وارد کنگره میشویم باید تمام چیزهایی را که داریم اعم از شغل ثروت و یا حتی جایگاه اجتماعی را پشت در کنگره بگذاریم و برای گوش به فرمان بودن وارد شویم آن زمان است که ما متوجه میشویم که راهنما چه میگوید و شرایط زندگی ما تغییر میکند.
همه ما باید قدردان راهنما باشیم وقتی گوش به فرمان راهنما باشیم و خدمت کنیم زندگی به شکل دیگری میشود نه اینکه همه چیز صدرصد بهتر و یا تغییز کند اما؛ بهم ریختگی وجود ندارد و حال دلت خوب میشود.
وقتی من قدردان راهنما باشم متوجه میشوم در کجا قرار دارم خیلیها ممکن است خیلی راهها را بروند و هزینههای سنگینی هم بپردازند ولی باز هم درگیر هستند؛ ولی ما راهنمایانی داریم که کاربلد هستند؛ زیرا تمام شرایط ما را درک میکنند و راهی را که ما میرویم قبلا طی کردهاند.
راهنماها دقیقا متوجه تمام رفتارهای ما میشوند و درس میدهند و کار خود را به خوبی انجام میدهند خداوند را شکر میگویم که این اتفاق در کنگره افتاده است.
این هفته ما باید یک مثلث را برای خودمان تصور کنیم که یک ضلع آن تشکر لسانی است و با بیان قدردان آنها باشیم و بگوییم که من دوستت دارم و تشکر میکنم.
ضلع دیگری؛ تشکر و قدردانی با پاکت است و باید سنگ تمام بگذارید و در توان خودتان تشکر مالی به عمل بیاورید.
ضلع دیگر گوش به فرمان بودن است وقتی ما این سه ضلع را سرلوحه کار خود قرار بدهیم میتوانیم موفق باشیم و با تمام وجود تشکر کنیم.
تقدیر همسفر لیلا از راهنما همسفر لیلا با نوشتن سی سیدی و تقدیر همسفر الین از راهنما همسفر لیلا در رهایی سفر جونز در روز دوشنبه تاریخ ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ در «نمایندگی صادق قم»
برگزاری جشن «هفته راهنما» در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ در نمایندگی صادق قم
تایپ: همسفر عارفه، راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم)
عکس: همسفر اکرم (مرزبان خبری)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا، راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی صادق قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
752