در سیدی اشراق آقای مهندس میفرمایند: در یک حوض که لجن و آب تیره و کثیف داشته باشد و یک حوض بسیار تمیز که از چشمهای بسیار تمیز سیراب میشود، فرق بسیار است. این جمله تمثیلی از ما انسانها است که بدانیم کدام یکی هستیم یا بین کدام یک قرار داریم. انسان مانند چشم اطرافش را میبیند؛ اما خودش را نمیتواند ببیند. بدیها و ضدارزشیهای دیگران را میبیند؛ اما اشکالات خودش را نمیبیند.
از مشخصههای یک انسان خوب، خلق و خوی او است؛ یعنی انسان بتواند با دیگران به درستی و با ملایمت رفتار کند؛ وقتی میتواند این رفتار را داشته باشد که بتواند همه انسانها را واقعاً دوست داشته باشد. تا زمانیکه نتواند این حس را در خود به وجود آورد، خلق و خوی خوبی نخواهد داشت؛ اما لازمه دوست داشتن انسانها چیست؟
باید برای این کار فهم و شعور انسان بالا رفته باشد؛ اگر دانایی موثر و به شناخت کافی برسد، میتواند انسانها را درک کند. باید بدانیم اگر کسی کار اشتباهی انجام داد برای به تکامل رسیدن اوست؛ اگر این اشتباهات را تجربه نکند نمیتواند از این مرحله گذر کند. اتفاقات زیادی باعث کدر شدن آب حوض درون ما میشود مثل تمامی صفات ضدارزشی؛ اما ما میتوانیم با اجرای فرامین الهی و حرکت به سمت جهان نور، حوض خود را از ناخالصیها پاک کنیم و از جهان ظلمات به جهان روشنایی برویم و اگر بخواهیم در آرامش و آسایش بسر ببریم باید حوض خود را از ناخالصی ها پاک کنیم؛ چون انسانی که درگیر ضدارزشها است که حوض آلودهایی دارد و راه خود را گم می.کند.
برای آنکه چیزی که میکاریم مطلوبترین محصول را برداشت نمائیم، بایستی در صراط مستقیم و مسیر ارزشها باشیم. تعیین مسیر ارزشها و صراط مستقیم هم بر عهده خداوند است و اوست که این مسیر را مشخص میکند. تمامی افراد در کنگره ۶۰ با ایمان به مسیری که در آن حرکت میکنیم به کسانی که خواستار رهایی از دام اعتیاد هستند کمک میکنند اینها جزء خواص هستند؛ چون برای کمک به این افراد از زمان، جان و مال خود فروگذار نکردند؛ اگر از خودت نگذری به خود نمیرسی و این چیزی است که در کنگره آموزش داده شده و همه خدمتگزاران، آن را به خوبی این موضوع را درک کرده اند.
صفات انسان بعد از مرگ نیز با او همراه اسن و چیزی کسر نمیشود؛ اگر کسی اعتیاد داشته باشد بعد از مرگ نیز این اعتیاد همراه او است؛ یعنی مرگ ما را عوض نمیکند، فقط تغییر فیزیکی و جهانی اتفاق میافتد؛ وقتی غمی برای انسان اتفاق میفتد میتواند او را به پایینترین درجات یا بالاترین مقام رستگاری سوق دهد و این بستگی به برداشت ما و نوع نگاه ما دارد و در آخر از اهمیت زمان صحبت میکنند، زمان بسیار کوتاه و باارزش است و باید حداکثر استفاده را ببریم و همیشه شکرگزار خداوند باشیم.
نویسنده و تایپ: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر طاهره (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر ملیکا رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون یازدهم)
همسفران نمایندگی ابنسینا
- تعداد بازدید از این مطلب :
67