قله‌های ایثار و استقامت

مشارکت همسفر شیرین:

راهنما برای من الگوی عشق، ایثار و محبت واقعی است کسی که آرامش، آموزش، سلامتی جسم و روانم را به من هدیه داد. کسی که تجربیات خود را صادقانه و بی‌توقع در اختیار من قرار داد و از جان، مال و استراحت خویش گذشت تا من را به حال خوش، آرامش و دانایی نزدیک کند. او تمام تلاش خود را کرد که نگاه من را به زندگی و مشکلاتم تغییر دهد و شرایط رشد فکری مرا فراهم سازد؛ ضمن اینکه شوق خدمت و عشق بلاعوض به دیگران را در من افزایش داد و باعث شد درک بیشتری از دیگران مخصوصا از مسافرم و شناخت بهتری از بیماری اعتیاد که او را خانه نشین کرد؛ داشته باشم.

بیماری که هر روز بیشتر از روز پیش تخریب‌هایش را نمایان می‌کند و تجربه‌ای جدید را برایم به دنبال دارد من از راهنمایم صبر و توکل درست را آموختم، توکل یعنی قبل از وکیل قرار دادن خداوند، برای آن‌چه که خود در حل آن عاجز هستم باید با تفکر و تلاش حرکت کنم و امیدوار و مطمئن به قدرت لایزال او باشم.

حال که او و بیماری‌اش را درک کردم چه باید کنم؟ من آموختم خماری و سندرم محرومیت یعنی چه و زمانی که مسافرم  خمار و نیازمند مواد است با بحث، گفتگو و سرزنش حال او را بدتر نکنم و اگر نیاز مالی داشت از او در حد نیازش مضایقه نکنم کاری که همیشه انجام می‌دادم و تصور می‌کردم اگر پول نداشته باشد، مصرف نمی‌کند ولی چقدر اشتباه می‌کردم و نمی‌دانستم که در آن لحظه تنها چیزی که حال او را خوب می‌کند و او را به تعادل می‌رساند همان مواد است و چقدر او در آن زمان حال خرابی دارد. یاد گرفتم وقتی مسافرم دچار توهم و یا رفتارهای چندگانه می‌شود؛ سکوت کنم و بیشتر به او محبت کنم و دیگران را توجیه کنم که رفتارهایش عمدی نیست بلکه اثر مواد است. اما گاهی با وجود همه آموزش‌ها و تلاش‌ها وقتی احساس مادرانه‌ام اوج می‌گیرد و نیروهای منفی از آن برای خراب کردن حالم و تضعیف ایمان و امیدم سوء استفاده می‌کنند به خود می‌گویم که مگر نه این‌که خداوند گفته است مرا بخوان تا تو را اجابت کنم؟ مگر نه این‌که راز و نیازها و دعاها زمانی مورد قبول قرار می‌گیرد که در مسیر ارزش‌ها و صراط مستقیم باشیم، مسئولیت خود را بپذیریم از فرامین پیروی کرده و از تلاش دست نکشیم؟ پس چرا من‌که همیشه سعی بر انجام همه این‌ها کرده‌ام خداوند جوابم را نمی‌دهد؟ چرا شوق درمان و آمدن به کنگره را در وجود مسافرم زیاد نمی‌کند؟  تا کی صبر و تحمل داشته باشم؟ این زمان است که آموزش‌های راهنمای خوبم، عشق و ایمانم به خداوند به یاری‌ام می‌آیند و می‌گویند که خداوند به او اختیار داده است تا هرگونه می‌خواهد تقدیر خود را بنویسد و تا زمانی که او از بودن در تاریکی و سیاه‌چالی که در آن قرار دارد خسته و بیزار نشود و نخواهد از آن بیرون بیاید، نه شیون‌های من که بر بالای چاه ایستاده‌ای و برای نجات او درخواست کمک می‌کنی نه ریسمان الهی که در پاسخ به فریادهای تو توسط نیروهای الهی کنگره برای کمک به او به درون چاه انداخته شده را می‌بیند و نه اثری دارد مگر این‌که خودش برای نجات خودش با تمام نیرو و میل به رهایی خودش چنگ به ریسمان الهی بزند و با امید و تلاش بیشتر خود را با آن طناب محکم خداوند که چیزی جز کنگره نیست به روشنایی و رهایی برساند. 

به امید دیدن آن روز بوسه بر گام‌ها و دستان استوار راهنمایم و نخستین راهنمای کنگره ۶۰ جناب آقای مهندس می‌زنم و این هفته پرشگون را بر همگان تبریک عرض می‌کنم.

 

مشارکت همسفر رقیه:

راهنما مثل شمع یا چراغی است که جلوی پای رهجو راه می‌رود تا مسیر را برای او روشن سازد چون که روزی کسی دیگر این مسیر را برای او روشن کرده است تا راه خودش را پیدا کند.

کسی که وارد کنگره می‌شود اولین الگوی رفتاری او راهنمایش می‌باشد پس او درس زندگی کردن و چگونه زیستن را به رهجو یاد می‌دهد تا رهجو در پرتو نور او خودش را به جایگاهی که تعلق دارد؛ برساند و بتواند هدفش را دنبال کند در غیر این صورت به نتیجه نخواهد رسید.

راهنما معلم و مربی بی‌جیره و مواجبی است که تمام وقت خود را برای تربیت رهجو صرف می‌کند یعنی هر زمانی حال رهجو خراب باشد و از زندگی به تنگ آمده باشد اجازه این را دارد که به راهنما و معلم خود زنگ بزند و مشکلاتش را بگوید و او بدون هیچ عذر و بهانه‌ای ساعت‌ها پای صحبت رهجو می‌نشیند تا او را از حالت سردرگمی بیرون بیاورد.

در کنگره کسی به خاطر پول یا چیزهای مادی کار نمی‌کند و همه با عشق و علاقه خودشان کار می‌کنند راهنما به رهجو عشق می‌ورزد و عشق و عاشقی را به او منتقل می‌کند او هر روز سعی می‌کند گره‌ای از گره‌های مشکلات رهجو را بگشاید تا رهجویش را به کارهای نیک جذب کند. عشق و ایمان راهنما آن‌قدر عمیق است که می‌تواند رهجویش را به جایی برساند تا نور، محبت و عشق همیشه از او تراوش کند و در آخر کنگره مکانی است که وقتی کسی وارد آن می‌شود احساس می‌کند وارد معبدی شده است که سرتاسر آن پاکی و نیکی است.

نویسنده و تایپ: همسفران لژیون راهنما همسفر معصومه لژیون هفتم 

ویراستاری و ارسال: همسفر نیلوفر لژیون راهنما همسفر فاطمه لژیون سوم 

همسفران نمایندگی پرستار