دوازدهمین جلسه از دور اول کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی آزادشهر با استادی ایجنت محترم مسافر مهدی و نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر عباس با دستورجلسه " هفتهی راهنما " در روز یکشنبه مورخ 9 اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۷ شروع بکار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر.
در ابتدا شاکر خداوند هستم که توفیق داد یک بار دیگر اینجا حضور داشته باشم و در مسیر آموزش و خدمت قرار بگیرم.
انسان وقتی قدرشناس خداوند باشد، قطعاً اتفاقهای خوبی در زندگی او رخ خواهد داد و رحمت خداوند شامل حال او خواهد شد. انسانی که ناسپاس است، روز به روز عذاب خواهد کشید و به رنجهایش اضافه خواهد شد. این یک قانون است. خداوند از انسانهای ناسپاس میگیرد و به انسانهای سپاسگزار میدهد. مهمترینفاکتوری که باعث ارتقای انسان میشود، سپاسگزاری اوست. اگر ما سپاسگزار باشیم، شک نکنید که اتفاقهای خوب برایمان رقم خواهد خورد.
این هفته، هفتهی راهنماست. این هفتهی قشنگ را ابتدا به استاد راهنمای کنگره ۶۰، جناب آقای مهندس، به دیدبان راهنمایان آقای ترابخانی و به همهی راهنمایانی که در کنگره مشغول خدمت هستند، بخصوص راهنمایان نمایندگی خودمان، این روز قشنگ و این هفتهی قشنگ را تبریک میگویم و از همهی آنها سپاسگزارم.
راهنما در کنگره، کسی است که تمامی مراحل را گذرانده. ابتدا به کنگره آمده تا درمان بشود؛ سپس مراحل مورد نیاز را طی نمود و نهایتاٌ با اخد مجوز، در جایگاه راهنمایی نشست.
میگویند برای از بین بردن یک جامعه، نیازی نیست با آن وارد جنگ بشوید. کافی است معلمین را هدف قرار بدهید و آنها را بیارزش جلوه بدهید. زمانی که معلمین بیارزش شدند، آن جامعه خود به خود به سمت نابودی خواهد رفت.
معلم و راهنما در ظاهر شبیه به هم هستند اما در کنگره با هم تفاوت دارند. راهنما در کنگره، چیزهایی را از شما میخواهد که خودش قبلاٌ انجام داده است.
این هفته فرصتی است برای سپاسگزاری از کسانی که هفتهای سه یا چهار بار ، هر بار ۳ ساعت، خودشان را در اختیار اشخاصی میگذارند که مانند خودشان آسیب دیده و درگیر بیماری اعتیاد بودند. این تنها بخشی از کار آنهاست که فقط ما میبینیم. راهنمایان هم مثل همهی ما سیدی مینویسند ، گوش میدهند ، برای رهجویانشان برنامه مینویسند و کلی زمان صرف این موضوع میکنند که رهجوهایشان درمان بشوند و در مقابل هیچ چیز از رهجوهایشان نمیخواهند.
ما در کنگره با پاکت (هدیه) تشکر میکنیم و این وظیفهی ماست زیرا این کار را برای خودمان انجام میدهیم. همانطور که خداوند نیازی به عبادت شدن ندارد، راهنما هم نیازی به سپاسگزاری ما ندارد بلکه ما نیازمند این هستیم که از راهنمای خود سپاسگزاری بکنیم.
هرچه بیشتر سپاسگزار باشیم و سپاسگزاری بکنیم، شک نکنید که در آینده رحمت خداوند بیشتر شامل حال ما خواهد شد.
در ادامه گزارش تصویری از برگزاری جشن"
خدمتگزاران سایت مسافر علی (لژیون یکم) ، مسافر محمدرضا (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال : مسافر علی (لژیون یکم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
265