عشق و محبت است که باعث شده راهنما بماند و خدمت کند

دوازدهمین جلسه از دوره دوازدهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی کاشمر به استادی راهنما مسافر حسین، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر حمید با دستور جلسه «هفته راهنما» در روز یک شنبه 9 اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر.
خداوند را شکر می کنم که یک بار دیگر توفیق داد تا در این جایگاه قرار بگیرم  تا خدمت کنم و آموزش بگیرم .از نگهبان و دبیر جلسه هم تشکر می کنم که این وقت را در اختیار من قرار دادند. دستور جلسه «هفته راهنما» می باشد.
در ابتدا هفته راهنما را به جناب مهندس و خانواده محترمشان و تمامی راهنمایان کنگره ۶۰ به خصوص راهنمایان در شعبه کاشمر تبریک می گویم.
در کنگره چهار جشن داریم: جشن دیده بان، جشن همسفر، جشن ایجنت و مرزبان و این هفته هم به نام هفته راهنما نامگذاری شده است.
طبق نوشتارهای کنگره ۶۰ که می گوید: کمک  فرد رها شده از دام اعتیاد به فرد در حال مصرف، راهنما می خواهد در این سیستم خدمت کند ولی واقعا کار مشکلی است که بتوان راهنما شد.
تنها چیزی که باعث می شود فردی این همه سختی را قبول کند تا به این جایگاه برسد عشق و محبت است و به نظر من هیچ دلیل دیگری به جز خدمت کردن به هم نوع، خدمت به کسی که در دام اعتیاد اسیر است نیست.
من اگر راهنما نداشتم به درمان نمی رسیدم خیلی ها در بیرون شربت می گیرند ولی آیا به درمان هم می رسند؟
آموزش ها و فرد راه بلد که در کنار ما قرار می گیرد باعث می شود که ما به رهایی برسیم. راهنمایان بعد از درمان می توانند کنگره را رها کرده وبه دنبال زندگی خود بروند، ولی ایستادند تا آن حال خوش را تقسیم کنند.
استاد امین می گویند: شادی حقیقی این نیست که چون ستارگان بدرخشیم بلکه در این است که به دیگران یاری برسانیم تا آن ها هم مانند ستارگان بدرخشند.
راهنمایان در کنگره ماندند و آن حال خوش را برای خود نگاه نداشتند، ایستادند تا آن حال خوش را با تمام کسانی که درگیر اعتیاد هستند تقسیم کنند.
حال بر همه ما واجب و ضروری است تا از این عزیزان تشکر و قدر دانی کنیم، زیرا خداوند بیشتر نعمت هایش را از طریق بندگانش به ما می دهد و نعمت رهایی و حال خوشی که من دارم از طریق راهنما به من رسید و او به من آموزش داد.

آقای حکیمی می گویند: راهنما مثل شمعی است که می سوزد تا مسیر را برای رهجو روشن نماید واقعا هم همین گونه است و از کار و زندگی، خانواده و استراحت خود می گذرد تا به ما خدمت کند.
من ۴ سال است در این سیستم هستم خیلی از افراد را دیدم که رها شدند و حتی یک جلسه بعد از رهایی شان نیامدند.
عشق و محبت و توفیق خدمت است که باعث شده راهنما بماند و خدمت کند. این را هم بدانیم که به قول آقای مهندس توفیق خدمت را خداوند به هر کسی نمی دهد.
خداوند را شکر می کنم که به من این توفیق را داد تا در این سیستم بتوانم خدمت کنم و این را هم بدانیم که بهترین هدیه ای که رهجو می تواند به راهنما بدهد رهایی است.
اگر برای پول می بود این ساعتی که در کنگره هستم می توانستم در بیرون باشم ولی من نمی روم چون که آن پول را نمی خواهم، پول را بگیرم که چه کار کنم؟
درست است که پول معادل انرژی است ولی وقتی که حالت خوب شود و انرژی بگیری، این لذت را در کنگره تجربه می کنی که قیمت آن به مراتب خیلی بیشتر از به دست آوردن پول در بیرون می باشد.
برای تشکر از خداوند باید از مخلوقش تشکر کنیم و این یکی از آموزش های اصلی در کنگره ۶۰ می باشد چرا که قبلا از همه طلبکار بودیم. بر همه ما واجب است که به وسیله پاکت از راهنمای خودمان به صورت عملی تقدیر و تشکر نماییم.
خواب بودیم و هیچ خدمتی را نمی دیدیم ولی در کنگره، راهنما در حال خدمت کردن به مسافر است و کاری انجام می شود که در هیچ جای جهان امکان پذیر نیست، پس ناسپاس نباشیم چرا که با ناشکری نعمت از دست ما خارج می شود و دوباره به تاریکی ها بر می گردیم.
این آموزش ها را در کنگره تمرین می کنیم که بتوانیم در خانواده و جامعه نسبت به خدماتی که به ما می شود قدردان باشیم.
در پایان هفته راهنما را خدمت مهندس دژاکام، استاد امین و راهنمایان کنگره ۶۰ و همجنین شعبه کاشمر تبریک می گویم و از همه شما که سکوت کردید و به صحبت های من توجه نمودید تشکر می کنم.
عکاس: مسافر حسین لژیون هفتم راهنما مسافر محسن
تایپ: مسافر علی لژیون یکم راهنما مسافر احمد
ویراستار: مسافر حمید لژیون چهارم راهنما مسافر مجید
ارسال خبر: مسافر محمد لژیون سوم راهنما مسافر حمید
مرزبان کشیک: مسافر حسین