وظیفه اصلی راهنمایان تربیت نفس رهجو است

همسفر شهناز
راهنما به معنی نشان‌دهنده راه است از بدو خلقت خداوند برای انسان راهنمایانی قرار داده است. راهنما به کسی می‌گویند که به دیگران کمک می‌کند تا راه را درست بروند و هر مسافری برای بهتر و مطمئن‌تر بودن مسیر سفرش باید راهنما و نقشه داشته باشد تا از مسیر سفر، آگاهی لازم را داشته باشد. راهنما در کنگره ۶۰ دقیقاً همین کار را با دل‌ و جان، بی‌مزد و منت انجام می‌دهد و فرد را با خودش آشنا می‌کند تا بتواند به درستی از خود، آگاهی پیدا کند و ناخودآگاه، خود را بشناسد و موانع خودآگاهی خود را که تفکر نکردن، انکار، ترس، تحمل نکردن، بی‌صبری، قضاوت کردن و … است را کم‌کم بشناسد، آنها را تفکیک کرده و کنار بزند و خود آگاهی پیدا کند و صفات پسندیده را تقویت و صفات ناپسند را ذره‌ذره از بین ببرد و حوض وجودی خود را سرشار از آب‌های صاف و زلال کند تا سیمش به قدرت مطلق وصل شود و بتواند به خداشناسی برسد آن وقت است که عاشق می‌شود. راهنما خود در کنگره این پروسه را طی کرده، عمل سالم را انتخاب کرده و با همت بلند به مسیر خود ادامه داده و دستگیر همدردان خود شده، راهنما تنها کسی است که می‌فهمد نقص‌ها، عیب‌های زندگی نیستند بلکه واقعیت‌های زندگی هستند و به رهجو و شاگرد می‌فهماند که باید با شهامت آنها را بپذیرد و زندگی کند. راهنما تنها کسی است که رهجو می‌تواند ناگفته‌هایش را به او بگوید و آرام بگیرد. او بخش تاریکی را کنار زده و به روشنایی رسیده زمانی که رهجو در تاریکی‌ها قرار دارد بین راهنما و رهجو پیوند برقرار می‌شود وقتی که تاریکی در رهجو طغیان می‌کند راهنما از روشنایی خود به او می‌دهد، اگر رهجو فرمان‌پذیر نباشد اتصال بین آنها قطع می‌شود و رهجو در تاریکی‌هایش تنها می‌ماند. اگر راهنما دچار منیت، تکبر و خودخواهی شود تاریکی‌های خودش از پشت و تاریکی‌های رهجو از جلو به او فشار می‌آورد ولی زمانی که راهنما رهجو را از تاریکی خارج کرد دانایی‌اش زیاد و تبدیل به دانایی مؤثر می‌شود و به فرمان عقل نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود.
برای خروج از تاریکی‌ها همیشه فرد باید فرمان‌بردار باشد و این گاهی با آموزش دیدن و گاهی با آموزش دادن اتفاق می‌افتد آموزش نقش کلیدی و بسیار مهمی را برای ما دارد برای آموزش گرفتن تنها حضور در جلسات کافی نیست بلکه حضور استاد و مربی الزامی می‌باشد تا متون آموزشی صحیح در اختیار ما قرار گیرد و کسی فرمانده خوبی می‌شود که فرمان‌برداری را خوب یاد گرفته باشد و در سیستم نظام سلسله مراتب را رعایت کند. راهنماست که به زیبایی می‌آموزد که آزاده باشید و آزاده زندگی کنید الحق که نمایان‌کننده راه هستید و به‌ من آموختید با حرکت راه نمایان می‌شود و در این راه باید شکر‌گزار، صبور، تسلیم و ایمان داشته باشم تا به هدفم برسم هفته راهنما را ابتدا خدمت استاد راهنما و بنیان کنگره ۶۰ آقای مهندس دژاکام وخانواده محترم‌شان و همه راهنمایان به‌ویژه راهنمای خودم خانم سلیمه و راهنمای مسافرم آقا محسن نقدی بزرگوار که باعث و بانی آرامش‌مان شدند را هزاران بار تبریک می‌گویم ان‌شاءالله همواره غرق در نور الهی باشید.

همسفر زهره
هفته راهنما را به تمام راهنمایان کنگره ۶۰ و هم‌چنین به راهنمای عزیزم خانم سلیمه و راهنمای تغذیه سالم خانم فائزه عزیز تبریک عرض می‌کنم. انسان‌هایی که همواره اجرای عمل سالم را بر خواسته‌های شخصی خویش مقدم دانسته‌اند پیام‌آور آرامش در مکان‌هایی هستند که به جهت انجام وظیفه حاضر می‌شوند. زنجیره محبت، زنجیره زیبایی است که با انتقال دانش از راهنما به رهجو اتفاق افتاده و چیزی جز عشق نیست. به شخصی که نشان‌دهنده مسیر تاریکی به نور، نفرت به عشق و رسیدن به آرامش‌ است راهنما می‌گویند. راهنما خودش یک‌بار این مسیر را طی کرده و پس از آن هم با مطالعه فراوان تمام جزئیات این راه را فرا گرفته است. راهنمایان کنگره ۶۰ کارخانه‌های تولید کنگره هستند که از نظر اخلاق‌، جهانبینی و نگرش به مرحله لازم رسیده‌اند. راهنما با عشقی که در وجودش است رهجو را آبیاری می‌کند و با این دیدگاه پرورش می‌دهد. جایگاه راهنما در مقابله با رهجو جایگاه استادی، معلمی و مربی است، استادی که کارش با عشق است نه با معشوق، معلمی که کارش درس محبت است. آخرین وادی که پشت سر گذاشتیم وادی امید بود و این امید را کسی جز راهنما در دل ما زنده نکرد. راهنما بارانی است که بی‌منت همه را سیراب می‌کند و جانی دوباره می‌بخشد.
وظیفه اصلی راهنمایان تربیت نفس رهجو است. اگر رهجو در هر قسمتی خدمت می‌کند، هسته اولیه آن راهنما و در بستر آموزشی لژیون بوده و حال چقدر این جایگاه را قدر می‌دانم و شاکر آن هستم، بستگی به درک و برداشت من دارد. بزرگ‌ترین قدردانی یک رهجو این است که فرمان‌بردار باشد که این هم باز کمکی به خود رهجو است. اگر انسان خودش را بالاتر از جایگاه خویش بداند اساتید نمی‌توانند به او آموزش دهند انسان باید روی خودش کار کند تا به یک زمین قابل کشت تبدیل شود. انسان موجودی است که رب خودش را پنهان می‌کند همیشه نیاز به چشمانی است برای دیدن و ستوده شدن و سعی می‌کنم اولین سرمشق زندگی‌ام این باشد که فراموش نکنم انسان‌هایی بودند و هستند که راه درست زندگی کردن را به من بی‌مزد و منت آموختند.

گردآوری و ویرایش: رابط خبری همسفر زهره، راهنما همسفر سلیمه (لژیون چهارم)
ارسال: راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی گنجعلی‌خان