فرشتگان زمینی؛ همچون راهنمایان کنگره ۶۰

جلسه دوم از دوره دوم کارگاه‌های آموزش مجازی همسفران ويليام وایت با دستور جلسه «هفته راهنما» به استادی مسافر نیکوتین الناز روز شنبه ۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

سخنان استاد:

راهنما؛ یعنی عشق، معرفت، چراغ راه و الگویی بی‌نقص، سرشار از تجربیات تلخ و شیرین که روزی راه پرفراز و نشیب سفر را طی کرده، از ظلمت به نور رسیده و اکنون می‌توان به او تکیه کرد. می‌توان برای عبور از گذرگاه‌های سخت زندگی، عشق، محبت، دانش و آگاهی‌اش را سرلوحه کار خود قرار داد تا ویرانه‌ترین ویرانه‌ها را تبدیل به بنایی آباد کرد. خداوند را سپاس که در ناامیدانه‌ترین بخش زندگی‌ام کنگره‌ ۶۰ بر سر راهم قرار گرفت و فرشتگانی زمینی؛ همچون راهنمایان کنگره ۶۰ بر سر راهم قرار گرفتند تا نشان‌دهنده راه مستقیم و چراغی باشند برای عبور از تاریکی‌های درونم که سدی بسیار عظیم بودند در مقابل آموزه‌هایی که می‌توانستم کسب کنم. منیت، ناامیدی، ترس و هزاران قفل که کلیدش در دل دانش کنگره‌ ۶۰ نهفته است. راهنمایان عزیزم با صبر، حوصله، سلاح عشق و ایمان که صفت خداوند است؛ هدایت‌گر مسیرم شدند در این راه تا با قدم‌های حساب شده و با کمک و یاری‌شان توانستم قفل‌ها و بندها را باز کنم؛ گرچه هنوز هم در حال تلاش برای این کار هستم.

راهنمایان مرهمی هستند بر دل، رهجو خسته و ناامید به راهنمای خود متوسل شده و تنها راهنما را محرم اسرار خود می‌داند. نمی‌دانم به راستی کجای این جهان پهناور می‌توان چنین انسان‌هایی یافت کرد که با تلاش بی‌وقفه و بدون هیچ چشم داشتی؛ هیچ توقعی با عشق فراوان زندگی‌شان را وقف این عمل عظیم می‌کنند. به درستی که حساب کار آن‌ها با عشق است با معشوق چه کار. راهنما رب من است و احترام بر او واجب است، پیروی کردن و فرمان‌برداری از او یعنی رسیدن به حال خوش. راهنما؛ یعنی ذره‌ای از وجود خداوند. نمی‌توانم با زبان جسم آن‌طور که لایق است قدردانی کنم؛ جز این که پیرو راه و ادامه‌دهنده مسیر آن‌ها باشم که خواست قلبی راهنمایان عزیز است.

مثلث درمان در کنگره‌ ۶۰ جسم، روان و جهان‌بینی است. برای رسیدن به درمان بایستی هر سه مؤلفه به تعادل برسند تا شخص در آرامش قرار بگیرد. برای این پروسه از درمان در کنگره‌ ۶۰ راهنمایان وجود دارند که هر شخص تازه‌وارد می‌تواند با اختیار کامل راهنما را انتخاب کند. راهنمایان کنگره‌ ۶۰ در دنیا در مقوله اعتیاد به رسمیت شناخته شده‌اند؛ از نظر تجربی و جهان‌بینی استادانی زبردست هستند. جایگاه راهنما در کنگره‌ ۶۰ همانند معلم و یا استاد است که بسیار ارزشمند است و رهجو با اطمینان کامل در درمان خود سر تسلیم و پذیرش را فرود می‌آورد.

مهم‌ترین صفت راهنمایان عشق است؛ اگر عاشق نباشد در این حوزه نمی‌تواند فعالیت کند و با صبر، شکیبایی، دانش، آگاهی و خرد هر آن چه را که اندوخته  دارد نثار رهجویان می‌کند تا مسیر درمان سهل و آسان شود. محصول کار، تلاش و زحمات آن‌ها چیزی جز صراط مستقیم نیست؛ ارتقا و نزدیک شدن به فرمان عقل است و نزد پروردگار قطعا پاداشی عظیم دارند. خداوند توفیق خدمت به بنده‌هایش را به هر کس نمی‌دهد. خوشا آنان که در این راه قدم می‌گذارند؛ خداوند حافظ و نگه‌دارشان باشد.

خداوند را سپاس که توفیق شد تا با آموزش‌هایی که توسط راهنمایم گرفتم در این مسیر قدم بگذارم؛ زمانی‌که وارد کنگره‌ ۶۰ شدم از همان روزهای نخست اشتیاق داشتم وارد لژیون ویلیام شوم؛ اما مثلث جهالت که همان ترس، ناامیدی و منیت است تمام وجودم را گرفته بود؛ ترس از قضاوت شدن، این‌که این عمل را یک تفریح می‌دانستم و درونم به واسطه بند نیکوتین و هزاران بند دیگر آشوب بود. یک روز با تمام وجودم با خود عهد کردم که سفر کنم و در این مسیر قدم بگذارم که سفر هزار فرسنگی با قدم اول آغاز می‌شود؛ به‌درستی که این‌طور بود و سفری پر از حس و حال‌های عجیب، ناب و شیرین بود.

در میانه مسیر متوجه شدم که مصرف‌کننده تمام عیار بودم و به واسطه نیکوتین چه تاریکی‌های فراوانی داشتم که حالا دارند یکی‌یکی بالا می‌آیند و خودی نشان می‌دهند. همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمايند: «درمان و حال خوش بدون جهان‌بینی اتفاق نمی‌افتد»؛ جهان‌بینی و دانایی که ذره‌ذره در طول سفر کسب می‌شود به رهجو قدرت و توان حرکت می‌دهد تا به سر منزل راه خود که حال خوش است برسد. از آقای مهندس ممنونم که اجازه سفر به همسفران نیز داده شد و از همسفر سپیده تشکر می کنم که راه رفتن و قدم برداشتن‌های محکم و استوار را به من آموختند و مسیر تاریکم را روشن کردند.

رابط خبری: راهنمای ویلیام وایت همسفر سپیده، نمایندگی شادآباد
ویراستاری و ارسال: مسافر نیکوتین زهرا رهجوی راهنمای ویلیام وایت همسفر مریم، نمایندگی سلمان فارسی
گروه همسفران ویلیام وایت کنگره ۶۰