دوازدهمین جلسه از دور نهم سری کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰نمایندگی بیرجند ویژه مسافران و همسفران، با استادی مسافر ابوالفضل، نگهبانی مسافر اکبر و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» پنجشنبه 6 اردیبهشتماه 1403 ساعت 16 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان ابوالفضل هستم یک مسافر. درگذشته و دوران تاریکی هرچه جلوتر رفتم در بدبختیها و نکبت فرومیرفتم، اعتیاد چیزی جز کینه، حسادت، برتر بینی و صفتهای منفی دیگر را در برنداشت، با ورود به کنگره در وادی اول با مفهوم تفکر آشنا شدم اما تفکر در کنار آنچه بیماری اعتیاد به من داده بود همخوانی نداشت و ترس بزرگی داشتم که من به انتهای خط رسیده و کارایی ندارم اما در وادی دوم متوجه شدم که خداوند همه مخلوقات را برای هدف خاصی آفریده و هر موجودی دقیقاً در جای خودش قرار دارد تا با انتخاب راه درست و صراط مستقیم به رشد الهی خود ادامه دهد. در تاریکی جزو لشکر شیطان بودم و الهاماتی که میگرفتم الهام فجور بود ولی وقتی تصمیم به حضور در صراط مستقیم گرفتم متوجه شدم که خداوند در این راه پشتیبان من است و مرا پشتیبانی خواهد کرد و باید به جنگ نرم خود ادامه دهم تا به اهدافم برسم.
این وادی میگوید از ذرات جرقه به آتش درون پی ببرم و بدانم که استعدادهای بالقوه من روزی به فعل خواهد رسید و چون آتشفشانی بزرگ فوران خواهد کرد. در قسمتی از کتاب میگوید اگر در جهت ارزشها و یا راه مستقیم باشد تصاویر تولید و ظهور مییابند، ابتدا باید خواسته را بهصورت تصویر در ذهن مصور کرد و بعد لازم است که از تصویر کپی بگیریم و آن را ترسیم کرده و رنگآمیزی نماییم. تصویر رهایی و عکس آن در نظر یک سفر اولی نیاز به ترسیم دارد که همان درست سفر کردن است، بهموقع سی دی نوشتن و دارو خوردن همان ترسیم خواسته است که در انتها خداوند نیز به ما کمک میکند تا آن تصویر را به بهترین شکل ممکن رنگآمیزی نماییم. بعد از رهایی هریک از ما که در صراط مستقیم باشیم متوجه رنگ خدا گونه در وجود خودمان خواهیم شد.
از اینکه به صحبتهای من گوش کردید سپاسگزارم.
ارسال خبر: مسافر میثم
- تعداد بازدید از این مطلب :
150