وادی دوم حس ناامیدی را از ما دور می‌کند

ششمین جلسه از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی‌ عمومی کنگره ۶۰ لژیون الیگودرز با استادی راهنمای محترم مسافر امیر، نگهبانی مسافر حشمت و دبیری موقت مسافر محمود با دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» در روز پنجشنبه ۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد

خداوند بزرگ را سپاسگزارم که لیاقت داشتم در این جایگاه باشم و به خودم خدمت کنم؛ و از شما آموزش بگیرم، از نگهبان جلسه، ایجنت شعبه، مرزبانان و همه خدمتگزاران شعبه تشکر می‌کنم.
پیشاپیش هفته راهنما را خدمت راهنمای بزرگ کنگره ۶۰ جناب آقای مهندس و کلیه راهنمایان کنگره ۶۰ به ویژه راهنمایان لژیون الیگودرز تبریک می‌گویم.

در رابطه با دستور جلسه وادی دوم «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌گذارد، هیچ یک از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم»  چهارده وادی که در کنگره هستند در واقع چهارده  قوانینی هستند که راه درست زندگی کردن را به ما می‌آموزند.
آقای مهندس این وادی‌ها را از قرآن استخراج کرده‌اند و هر کس بخواهد درست زندگی کند و به آرامش برسد باید این چهارده قوانین را یاد بگیرد و در زندگی اش عملی کند.

وقتی که می‌خواهیم وارد وادی دوم شویم باید از وادی اول بگذریم که درست تفکر کردن را به ما یاد می‌دهد.
من در گذشته چون تفکر نداشتم اول کار را انجام می‌دادم بعد که به مشکل بر‌می‌خوردم به آن موضوع فکر می‌کردم و همیشه دیگران را مقصر می‌دانستم؛ و این نتیجه ناآگاهی من بود که باعث می‌شد که من بیشتر از دیگران به خودم صدمه بزنم، پس در وادی اول مشکل را پیدا کردیم.
وقتی به گذشته خودم نگاه می‌کنم هر وقت اقدام به قطع مواد می‌کردم موفق نمی‌شدم راه‌های مختلفی را امتحان کردم اما موفق نشدم.

اما ما در کنگره از علم ناب آقای مهندس برخوردار هستیم و هر هفته یک cd از آموزشهای کنگره دریافت می‌کنیم.
در گروه‌های دیگر وقتی می‌رفتم فقط مشارکت از درد و دل بود و هیچ علمی وجود نداشت که من استفاده کنم، اما در کنگره مشکل اعتیاد در زندگی من کنار رفته، من دارم و آموزش درست زندگی کردن را یاد می‌گیرم؛ و این آموزش‌ها در هیچ جایی نیست.

آقای مهندس می‌فرمایند؛ وقتی کسی وارد کنگره می‌شود و به رهایی می‌رسد تبدیل به یک نیمچه فیلسوف می‌شود.
در مورد وادی دوم که وادی امید است، من خودم در ابتدای سفرم باور به درمان اعتیاد نداشتم و همیشه می‌گفتم تا آخر عمر اعتیاد دارم.
وقتی یک سفر اولی وارد کنگره می‌شود، حس‌هایش فعال می‌شود، یک حس پوچی به او دست می‌دهد و می‌گوید من ۱۱ ماه باید دارو بخورم.

این وادی دوم به او امید می‌دهد، که خداوند انسان را بی‌هدف نیافریده است؛ و هیچ چیزی در هستی بدون هدف به وجود نیامده است، حتی آن چیزهایی که توسط انسان ساخته می‌شود مثل صندلی و میز، چون این‌ها به خاطر استفاده به وجود آمده‌اند و هیچ چیز بیهوده نیست.

اگر چیزی در هستی دیدیم و خیال کردیم بیهوده است به خاطر این است که علم آن را نداریم؛ و به دلیل جهل و ناآگاهی ما است.
خداوند در سوره مومنون می‌فرماید: ما هیچ‌کس را بیهوده نیافریدیم، وقتی خداوند انسان را آفرید و به عنوان اشرف مخلوقات قرار داد به خاطر این بود که صفاتی که در وجود خداوند هست؛ در وجود انسان هم به درجه پایین‌تر وجود دارد و باید با آموزش و تزکیه به آن برسیم.

به واسطه اختیاری که به انسان داده شد انسان را سر یک دوراهی قرار داد و فرمود؛ ای انسان شما هم می‌توانی راه ضد ارزش را پیش بگیری اما در آخر ضربه خواهی خورد.

راه دوم راه ارزشی است که به سعادت و حال خوب خواهی رسید،  نکته‌ قابل توجه‌ای که وجود دارد، یک مرتبه نمی‌شود از تاریکی وارد روشنایی شد، ذره ذره اتفاق می‌افتد.
نیروهای منفی یک عمر با من عجین شده‌اند؛ و به این راحتی دست از سر من بر نمی‌دارند، از آن طرف نیروهای مثبت تا امتحانت را پس ندهی جذب شما نمی‌شوند.

راه بسیار سخت است خیلی باید تلاش کرد که به گوهری که در وجودت هست دست پیدا کنی.
آقای مهندس می‌فرمایند؛ انسان‌ها در هر جایگاهی قرار دارند عین عدالت است، اما به دو شرط؛ یا دارند آموزش می‌گیرند یا در حال تقاص پس دادن هستند.

در هفته بعدی جشن راهنما را داریم یک راهنما هیچ چشم داشتی در کنگره ندارد و بیشترین وقتش را در کنگره می‌گذارد، و اگر یک راهنما در این جایگاه است عین عدالت است.
بعضی‌ها فکر می‌کنند راهنماها کار ندارند، اما راهنماها در کنگره به واسطه آن تلاشی که می‌کنند؛ به این جایگاه راهنمایی و شال راهنمایی رسیده‌اند، اطلاعات و آگاهی که دارند را انتقال می‌دهند؛ و خیلی مهم است که یک خانواده را از دام اعتیاد نجات دهند

اگر آقای مهندس، بعد از درمان خود کنگره را تشکیل نمی‌داد، ما الان روی این صندلی‌ها نبودیم؛ و در تاریکی‌ها و مواد مخدر غوطه‌ور بودیم،

جشن راهنما یک سری قوانین دارد؛ و باید حتماً از راهنمایمان تشکر کنیم، تشکر کردن هم در کنگره به صورت پاکت دادن است؛ و هر کسی هر چیزی در توانش هست انجام می‌دهد و باید احترام گذاشتن را یاد بگیریم.
از این‌که به صحبت‌های من توجه کردید از همه شما متشکرم.

تایپ: مسافر حجت
ویرایش: مسافر امیرحسین
ویراستاری: مسافر نعمت
عکس: مسافر مصطفی
تنظیم و ارائه: مسافر احمد

مسافران لژیون الیگودرز