جلسه یکم از دوره شانزدهم سری کارگاههای آموزشی خصوصی ویژه همسفران نمایندگی پاکدشت روزهای سهشنبه با دستور جلسه "وادی دوم و تأثیر آن روی من" با استادی همسفر فریبا، نگهبانی همسفر منصوره و دبیری همسفر فریده در تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکرم که توانستم بار دیگر این جایگاه را تجربه کنم از خانم مریم عزیز، نگهبان، مرزبانان و ایجنت عزیز تشکر میکنم که من را برای این جایگاه انتخاب کردند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.
در وادی دوم میگوید: (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمینهد؛ هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) ما در وادی اول یاد گرفتیم که با تفکر ساختارها آغاز میشود و بدون تفکر آنچه هست رو به زوال میرود؛ بنابراین وادی اول بیانگر این است که؛ باید قبل از انجام هر کاری و هر تصمیمی اول فکر کرد و درست تصمیم گرفت. در ادامه وادی دوم به ما میگوید: هیچ مخلوقی در این جهان هستی به جهت بیهودگی خلق نشده است همه موجودات ریز و درشت، حیوانات، گیاهان، کوه، دشت و دریا همه به جهت بیهودگی آفریده نشدهایم بلکه همه ما به دلایلی آفریده شدهایم؛ بنابراین در جهان هستی چیزی را نمیتوانیم پیدا کنیم که بیهوده به وجود آمده باشد و به درد هیچ چیزی نخورد.
یک داستان است که همه آن را شنیدیم روزی حضرت موسی از خداوند میپرسد؛ خداوندا چرا این کرم را آفریدهای خداوند میفرماید: قبل از اینکه تو از من بپرسی، کرم این سوال را از من پرسید که خداوندا چرا موسی را آفریدی؟ ممکن است از دیدگاه ما اینطور باشد که چرا خداوند این کرم را آفریده؟! انواع و اقسام حیوانات را نگاه کنید بعضیها میگویند: چرا خداوند کوسه را خلق کرده است؟ در جواب به این سؤال باید بدانیم که اگر حضور کوسه نبود دریا پر از میکروب و مریضی میشد؛ زیرا تمام آبزیانی که در دریا از بین میروند را پاکسازی کرده و به حفظ محیط زیست کمک میکند یا اگر کرکس و لاشخور نبود بیابان همه به عفونت کشیده میشد چون آنها هستند که حیوانات مرده را میخورند. ما اگر به درخت گردو نگاه کنیم متوجه میشویم که با کمترین مراقبت و آب بهترین گردوها را میدهد و چقدر هم پربار در واقع دریافت کمی دارد؛ ولی یک چیز بیشتری به ما میدهد؛ بنابراین هر چیزی که خداوند خلق کرده است یک خاصیتی دارد و این ما هستیم که باید درس بگیریم در نتیجه ما نباید فکر کنیم که چرا خداوند ما را آفریده؟ چرا من اینطور هستم و به چه درد میخورم. همه ما در ابتدا باید فکر کنیم که آیا جهت بیهودگی خلق شدهایم؟ آیا خلق شدم که مصرفکننده باشم؟ یا گوشهای بنشینم و آشپزی و خانهداری کنم پس افکارمان را مثبت کنیم و به چیزهای بیهوده فکر نکنیم.
چیزی که در حال حاضر وجود دارد این است که؛ ما به همراه مسافرمان به کنگره آمدیم و حالمان خوب شده و یا در حال خوب شدن است؛ بنابراین برای به تعادل رسیدن بیشتر نیاز است تا آموزش بگیریم و خدمت کنیم.
ما با تفکر به این نتیجه میرسیم که وقتی خداوند ما را آفریده ما نیز در برابر او وظایفی داریم؛ بنابراین در راه صراط مستقیم قدم برداریم اول فکر کنیم که در چه جایگاهی هستیم و نباید احساس پوچی کنیم بلکه باید فکر کنیم که چه کاری از دست ما بر میآید شاید قبلاً به این فکر نمیکردیم و روزها را میگذراندیم اما حالا که آموزش دیدیم یاد گرفتیم ما هم ارزشمندیم و خیلی کارها را میتوانیم انجام دهیم. هیچوقت نباید فکر کنیم که برای آموزش دیر است آقا مهندس از ۵۰ سالگی شروع کردند و خودشان میگویند که؛ برای ۲۰ سال دیگر هم برنامه دارند و انشاالله هم همینطور میشود پس ما باید قدر خودمان را بدانیم همه ما سختیها و تاریکیها را تجربه میکنیم تا قدر عافیت را بدانیم بیایید همیشه تلاش کنیم تا به همه خواستههایمان برسیم. ممنون و سپاسگزارم که به صحبتهای من گوش کردید.
تایپ و ویراستاری: همسفر شهلا لژیون هفتم
ارسال: همسفر فاطمه مسئول سایت
همسفران نمایندگی پاکدشت
- تعداد بازدید از این مطلب :
114