ناامیدی؛ بزرگ‌ترین سلاح نیروی منفی

هشتمین جلسه از دور چهلم و یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی  کنگره ۶۰ویژه مسافران، نمایندگی وحید با استادی مسافر مهرداد،  نگهبانی مسافر عباس و دبیری مسافر فرزاد با دستور جلسه "وادی دوم و تاثیرآن روی من" چهارشنبه 4 اردیبهشت‌ماه ١۴٠۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

سخنان استاد

خداوند را شاکرم به من فرصت داد تا خدمت کنم.دستور جلسه واردی دوم می‌باشد. این وادی در مورد خروج از ناامیدی است؛ بزرگ‌ترین سلاح نیروی منفی ناامیدی می‌باشد که باعث شد من در عمق تاریکی‌ها فروروم.  در زمان مصرف ما به این نتیجه می‌رسیم که مواد خود را کنار بگذاریم اما اندیشه‌های منفی در ذهن ما به وجود می‌آید که به چه علت باید مواد مخدر مصرف نکنیم همین امر سبب می‌شود تا مصرف خود را افزایش داده و به عمق تاریکی‌ها و ناامیدی‌های بیشتری سقوط کنیم  تا جاییکه انسان دست به  مرحله‌ی خودکشی رسیده و از فرط  ناامید هیچ کاری از او برنمی‌آید. در هستی چرخه‌ای وجود دارد بنام هرم غذایی که از خاک شروع می‌شود و دوباره با خاک پایان می‌یابد؛ انسان‌ها در کجای این چرخه قرار دارند؟ جناب مهندس در رابطه با سیستم آفرینش می‌فرمایند: وقتی به یک گاو علف می‌دهیم از شیر، پوست و گوشت آن استفاده می‌کنیم؛ هدف انسان در هستی چیزی جز خدمت به خلق نیست. زیرا با توجه به اختیاراتی که خداوند به انسان‌ها داده است  هم می‌توانند در جهت  سازندگی حرکت کنند و یا بالعکس.

باید به این موضوع فکر کنیم که  ما در کنگره احیا شدیم و اتفاقات بسیار خوبی برایمان رخ‌داده است. اکنون در قبال بااین‌حال خوب چه باید کرد؟ آیا باید با کنگره خداحافظی کنیم؟ یا بمانیم و دینی که بر گردن ما می‌باشد را با خدمت کردن ادا نمائیم؟ به نظر من کمترین کاری را که می‌شود انجام داد چیزی جز خدمت کردن نمی‌باشد. در رابطه با قسمت دوم وادی بدین معنا می‌باشد که هرکدام از انسان‌ها از ارزش خاصی بهره‌مند‌ می‌باشند  و بیهوده آفریده نشده اند، برای من که مصرف‌کننده مواد مخدر بودم این‌گونه بوده است،  تا قدر درمان شدن و سالم بودن را بدانم باید تاریکی‌ها را تجربه می‌کردم تا به نور و روشنایی برسم. برای رهایی از مصرف مواد مخدر  باید به کنگره 60 اعتقاد و ایمان داشت و اگر در راستای آن قدم برداریم آن را باور خواهیم نمود.

تایپ: مسافر حمزه

تنظیم و ارسال: مسافر مجتبی