دلنوشته برای راهنما

«بنام قدرت مطلق الله»

((لان یهدی الله علی یدیک رجلا خیر لک مما طلعت علیه الشمس و غربت ))

**اینکه خداوند به دست تو مردی را هدایت کند، برای تو از همه ی چیزهایی که خورشید بر آنها طلوع و غروب می کند بهتر است.**
(نهج الفصاحه، 2216)
همسفر محمد لژیون سوم درمورد هفته راهنما این چنین نوشت :

در تقویم کنگره ۶۰، یک هفته در سال به‌عنوان هفته راهنما نام‌گذاری شده است که البته همان هفته معلم   است؛ زیرا راهنما نیز معلم است. در این هفته اعضای کنگره60به‌پاس قدردانی از تلاش راهنمای خود، هدیه‌ای به راهنمای خود تقدیم می‌کنند که یکی از نشانه‌های کاربردی نمودن آموزش‌های کنگره  می باشد.
       راهنمایی یعنی انتقال اطلاعات، دانش، آگاهی و تجربیات از راهنما به رهجو؛ در کنگره ۶۰ مفهوم راهنمایی چیزی فراتر از معلم و استاد است. راهنما موظف نیست لحظه‌به‌لحظه رهجو را به دوش بکشد و مواظب او باشد بلکه؛ عشق و محبتی که از وجود راهنما فوران می‌کند رهجو را به حرکت و تلاش وا می‌دارد.
        اصول، قوانین و حرمت کنگره 60 ، چارچوب خاصی را برای حوزه و حدود ارتباط بین راهنما و رهجو تعیین کرده است. این چارچوب، محدوده ای است که راهنما و رهجو در کمال امنیت و آرامش و بدون هرگونه آسیب به وظیفه خود عمل می کنند و مسیر خود را ادامه می دهند.
مفهوم راهنمایی به دوش کشیدن رهجو نیست! مواظبت لحظه به لحظه از رهجو نیست! بلکه رهجو چگونه حرکت کردن با توان و نیروی خود و هم چنین مواظبت از خود و حرکت در مسیر صحیح را از راهنما می آموزد. راهنمایی به دست گرفتن مهار مصرف مواد مخدر در رهجو با توان و قدرت درونی رهجو است. راهنما باید عاشق باشد تا بتواند در این حوزه فعالیت کند. راهنما موظف است به موقع در جلسات حضور یابد. راهنما بایستی در لژیون ، سی دی ها و اصول آموزشی کنگره 60 را پیاده و تدریس کند. چگونگی اداره لژیون ، بستگی تام به خط فکری، دیدگاه ، جهان بینی و آموخته های راهنمای لژیون دارد. راهنما باید در کمال آرامش و با قدرت تمام ، لژیون خود را به بهترین شکل ممکن اداره کند و از آموزش شاگردان خود لحظه ای غفلت نکند. راهنما بایستی در لژیون خود به شاگردانش این فرصت را بدهد که ابراز وجود کنند؛ صحبت کنند و عقاید خود را در چارچوب اصول و قوانین و حرمت کنگره بیان کرده و تبادل نظر نمایند. او همچنین به شاگردان خود در فرصت های مختلف می آموزد تا چگونگی اداره لژیون را فرا بگیرند و اگر زمانی راهنما غیبت داشته باشد، لژیون به کار خود ادامه دهد و تعطیل نشود.
راهنما بایستی به شدت متوجه اعمال و گفتار خود باشد؛ زیرا رهجو ، راهنما را الگوی خود قرار می دهد. راهنما بایستی راهنمایی خود را فقط در مکان کنگره و به شکل حضوری ارائه دهد. راهنما همواره باید به گونه ای برخورد کند که جذبه و هیبت پدر را داشته باشد که رهجو تحت هیچ شرایطی به خود اجازه ندهد که را راهنمایش مزاح کند و یا حرمت ها را زیر پا بگذارد. راهنما در صور ظاهر ممکن است سختگیر باشد؛ اما در صور باطن ، مثل یک مادر مهربان است.
راهنما بایستی بداند که رهجو امانت کنگره 60 نزد او می باشد و راهنمای موفق، امانت کنگره 60 را صحیح و سالم، مجددا به کنگره تحویل می دهد.
راهنمایان کنگره 60 بایستی همواره با علم کنگره هماهنگ بوده و به روز باشند و علاوه بر تجربیات و آموزش هایی که در جریان راهنمایی خود و پرورش شاگردان و اداره لژیون می بینند با مطالعه و تحقیق پیرامون علوم کنگره 60 دانش خود را افزایش و گسترش دهند.
راهنما نبایستی به رهجوی راهنمای دیگر آموزش بدهد و یا راهنمایی اش کند؛ در اینگونه مواقع بهتر است که بگوید:«شما راهنما دارید و هر سوالی که دارید باید از راهنمای خودتان بپرسید».
رابطه راهنما و رهجو، رابطه شاگرد با معلم یا استاد است. راهنما در رهجو، خودش را می بیند و رهجو در راهنما، الگوی درمان و صراط مستقیم را می بیند.
در پایان نهال را “باران” باید، تا سیرابش کند از آب حیات و “آفتاب” باید تا بتاباند نیرو را و محکم کند شاخه‌های تازه روییده را؛ بسی شایسته است از کلیه راهنمایان محترم کنگره 60که برایمان زندگی؛ بودن و انسان بودن را معنا کردند که هرچه آموختیم در مکتب عشق شما آموختیم و هرچه بکوشیم قطره ای از دریای بی کران مهربانی تان را سپاس نتوانم بگوییم،تقدیر و تشکر می نماییم.

همسفران آقا نمایندگی ستارخان