همسفر آتنا در مورد دستور جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» مشارکتی ارائه کردند که در ادامه میخوانید.
بشر آفریده خلق، اشرف مخلوقات و دیگر مخلوقات هیچ نیستن حتی اگر به هیچ بیاندیشند، هر یک از مخلوقات با برنامه و برای یک مسیر مشخص پا به جهان گشوده است و همه چیز از درون و برون ما برای این راه نشأت میگیرد، انسان با استفاده از نیروی درون و برون خود میتواند در این مسیر قدم نهاده و به سوی نور گام بردارند، هیچ چیزی در این جهان به جهت بیهودگی پا به این هستی نگذاشته و خداوند بشر را در این مسیر بر سر یک دو راهی قرار میدهد یک راه روشنایی، راه دیگر تاریکی است، البته واضح است که همه انسانها ابتدا در مسیر روشنایی قرار نمیگیرند؛ بلکه عدهایی با قرار گرفتن در مسیر تاریکی و عبور از مسیرهای سخت به روشنایی راه میابند. انسان برای درک نیروی مافوق دو راه که یکی با تفکر و دیگری بدون تفکر است بر سر راه خود دارد. انسان باید تلاش کند که دنیای درون خود را به یک شهر آباد تبدیل نماید که در آن همه هستی راه مسیر خویش را به سوی نیروی مافوق بردارد. همه ما انسانها، بیهوده وارد این جهان خاکی نشدیم به این دلیل که هر کدام از ما ماموریتی داریم که یکی از آنها حفاظت از شهر وجودی خودمان است که با شناخت و با قرار گرفتن در راه صراط مستقیم آن را به اتمام برسانیم. گاهی که از زندگی ناامید میشدم و در تنهایی خود فرو می رفتم، غیر منتظره تصاویری؛ مانند پرواز پروانه، حیوانی که تلاش میکند برای شکار و حتی رشد ذره ذره از هستهایی که کاشتم و محصول میداد را میدیدم، اینها همه نشانه بود که پی ببرم به عظمت خداوند بزرگ که بیهوده پا به این جهان نگشودم.
تایپ: همسفر آتنا، راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه، راهنما همسفر فاطمه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی چالوس
- تعداد بازدید از این مطلب :
52