اوج ناامیدی

مهم‌ترین ارزش پیش خداوند گرفتن دست انسان‌هایی است که راه خود را در اعماق تاریکی‌ها گم‌کرده‌اند.

من قبل از اینکه با کنگره آشنا شوم خیلی درگیری‌های ذهنی و روحی داشتم و برای ترک مسافرم از بیماری اعتیاد راه‌های زیادی را رفتم که همه بی‌فایده بودند تا اینکه در اوج ناامیدی هنگامی‌که می‌خواستم مسافرم را برای همیشه ترک کنم، با کنگره ۶۰ آشنا شدم و وقتی وارد این مرکز شدم و دیدم که خیلی از هم دردهای من آنجا هستند و حالشان خوب است، امیدوار شدم  و در وادی دوم آموختم که نباید ناامید باشم و هیچ چیز بیهوده آفریده نشده و از خداوند خواستم هم به خودم و هم به مسافرم کمک کند تا در این راه ثابت قدم  باشیم.

من در این مرکز هیچ‌وقت احساس غربت و غریبی نکردم، انگار همه از یک خانواده بودیم و هستیم. از زمانی که وارد این مرکز شدیم، حال روحی خودم و مسافرم خیلی خوب است و خدا را از این بابت شکر می‌کنم اما هنوز راه زیادی در پیش داریم.

با آموزش‌هایی که در این مرکز می‌گیرم، خیلی حالم خوب است، زندگی‌ام آرامش گرفته و من تمام این آرامش و حال خوبم را مدیون کنگره ۶۰ و راهنمای مهربانم خانم مهرو هستم و اگر آموزش‌های ایشان نبود شاید من هم الآن حال خوبی نداشتم و یا حتی در این مرکز  نمی‌ماندم.

از همین‌جا از همه عزیزان تشکر و قدردانی می‌کنم و از خداوند بزرگ برای حال خوب امروز خودم و مسافرم تشکر می‌کنم.  یادمان باشد با حرکت راه نمایان می‌شود. به امید روزی که جامعه‌ای عاری از هرگونه بیماری اعتیاد داشته باشیم و از جناب آقای مهندس دژاکام بنیان‌گذار کنگره ۶۰ تشکر می‌کنم که این بستر را برای ما به وجود آوردند تا حالمان هرروز بهتر از دیروز شود.  انشا الله که همه بیماران مصرف مواد مخدر راه کنگره ۶۰ را پیدا کنند و برای خوب شدن حال خودشان به این مرکز بیایند چون هیچ کجای دنیا به‌جز کنگره ۶۰ نمی‌تواند حالشان را  بهبود دهد.

به قلم: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر مهرو (لژیون سوم)
عکس: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون  یکم)
رابط خبری: همسفر ستاره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: راهنما همسفر الهام خدمتگزار سایت

همسفران نمایندگی اردستان