مصرف کننده آخرین فردی است که از اعتیاد خود با خبر می شود

دهمین جلسه از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی قائم‌شهر، با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر مصطفی با دستور جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» در تاریخ 04 اردیبهشت ‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر. از راهنمای خودم حسن آقا تشکر می کنم که به من این فرصت را دادند تا در این جایگاه خدمت کنم و آموزش ببینم. دستور جلسه امروز وادی دوم و تاثیر آن روی من است که می گوید "هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به جهان نمی نهد، هیچکدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
من در نو جوانی به یک مرتبه مصرف کننده نشدم، بلکه آرام آرام با مصرف سیگار و سپس حشیش و با هفته ای یک تا دو بار مصرف مشروبات الکلی تبدیل به مصرف کننده مواد مخدر شدم. بعضی وقت ها در مراسم های عروسی مصرف زیاد مشروبات الکلی باعث می شد که من راهی بیمارستان بشوم. آشنایی من با مواد مخدر در روزی اتفاق افتاد که من در محل کار خودم از مشروبات الکلی استفاده کرده بودم و حالم خیلی بد شده بود. در همان حین یکی از همراهانم پیشنهاد مصرف تریاک را برای بهتر شدن حالم داد. ومن هم آن را مصرف کردم و حالم بهتر شد. از آن به بعد خیالم راحت شد که اگر هم زمانی در نوشیدن مشروبات الکلی زیاده روی کنم با مصرف تریاک می توانم خود را به حالت تعادل برگردانم. بعد از مدتی که به مصرف مشروبات الکلی و بعد از آن به کشیدن تریاک عادت کردم. بعد از آن تصمیم گرفتم که با مصرف مشروبات الکلی به جسم خودم آسیب نزنم و فقط همان تریاک را مصرف کنم. بعد از سه – چهار سالی که هفته ای یک بار یا هر دو روز یکبار تریاک مصرف کردم، دیگر تبدیل به مصرف کننده ی هر روزه تبدیل شدم. تا ده سال اول خیلی حواسم بود که به گونه ای مصرف کنم که اطرافیانم متوجه نشوند. اما بعد از ده سال همه متوجه این قضیه شده بودند و بقول آقای مهندس مصرف کننده آخرین فردی است که از اعتیاد خود با خبر می شود.
به یاد دارم مواد مصرفی من در زمان ورود به کنگره شش گرم شیره و چهار بسته سیگار در روز بود. امروز بعد از سه ماه رهایی هنوز باورم نمی شود که من با آن همه تخریبی که داشتم صبح که از خواب بیدار می شوم مواد مصرف نکنم و یا حتی خواسته ی مصرف مواد هم نداشته باشم. همه این ها را مدیون کنگره و راهنمای مواد خودم حسن آقا هستم. در سه ماه اولی که به کنگره آمده بودم خیلی راهنمای خودم را اذیت می کردم چون کنگره و متد DST را قبول نداشتم. روزهای اول نه سی دی می نوشتم و نه سر کلاس می آمدم و حتی دارویم را هم سر وقت مصرف نمی کردم و فقط می آمدم تا ببینم چه می شود. تا روزی که یکی از راهنمایان به من گفت که تو الان بیست سال است که مصرف کننده هستی، فقط یکسال به متد کنگره عمل کن و نتیجه اش را ببین. من در جواب به او گفتم که سر کار می روم و نمی توانم برای کنگره وقت کافی بگذارم. اما او پاسخ داد که تو بیست سال است که می گویی داری کار می کنی و به جایی هم نرسیدی! فقط به سر کار می روی که مواد تهیه کنی و روز از نو، روزی از نو!
بعد از آن روز تصمیم گرفتم که متد کنگره  را جدی بگیرم. شروع کردم به نوشتن سی دی ها، به موقع دارویم را مصرف کردن، به موقع در جلسات حاضر شدن، به پارک رفتن و هر کاری که راهنمایم به من می گفت عمل کردن و کاملاً حالم خوب شد و درمان شدم. به نظر من NGO های دیگر برای ترک مواد تلاش می کنند اما در کنگره درمان صورت می گیرد و اگر هر کسی که به دنبال این است که بند اعتیاد از او جدا شود و دیگر به اعتیاد برنگردد باید به کنگره بیاید و متد آن را جدی بگیرد تا هم به درمان برسد و هم بتواند راه حل مشکلاتی که در زندگی وجود دارد را پیدا کند.
در آخر می خواهم از مرزبانان قبلی این شعبه تشکر کنم که برای انجام اهداف کنگره و کمک به مصرف کنندگان زحمات زیادی کشیدند و همچنین برای مرزبانان جدید آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم که در مسئولیت خود بهترین عملکرد را داشته باشند. ممنون و سپاسگزارم که با سکوتتان به صحبت های من گوش کردید.

تنظیم: مسافر احسان از لژیون یکم
ارسال: مسافر احسان از لژیون یکم