امروز، جلسه دوم، از دوره هفتم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰، ویژه مسافران در نمایندگی شهباز، با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر مجتبی، با دستور جلسه؛ ( وادی دوم و تاثیر آن روی من ) در تاریخ سهشنبه، چهارم اردیبهشتماه ۱۴۰۳ در ساعت ۱۷ آغاز بهکار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر.
خداوند بزرگ را شکر میکنم، که امروز فرصت خدمتگزاری را در جمع شما عزیزان پیدا کردم.
از نگهبان و دبیر عزیز تشکر میکنم و همچنین از حسینآقا، تشکر میکنم که این فرصت خدمتگزاری را در این جایگاه در اختیار من قرار دادند.
دستور جلسه امروز؛ راجعبه وادی دوم و تاثیر آن روی من میباشد. من باید متوجه بشوم که این دستور جلسه، چه چیزی را میخواهد برای من عنوان کند و بدانم که چه تاثیری در من و در زندگی من گذاشته است.
همه ما، در ابتدا برای درمان اعتیاد خودمان به کنگره۶۰، آمدهایم بدون اینکه شناختی از راه و روش درمان کنگره۶۰، داشته باشیم.
در ابتدا هدف ما از قرار گرفتن در این مکان درمان اعتیاد از مواد مصرفی خودمان بود. ولی با آموزشهایی که در اینجا گرفتیم و درمان قطعی مواد مخدر برای ما اتفاق افتاد. برای ما صورت مسئله اعتیاد را حل نمود، که تخریب مواد مخدر و اعتیاد، تا کجای زندگی ما پیش رفته است.
من، در ابتدا، فکر میکردم بیماری اعتیاد فقط جسمی میباشد. ولی بعدها با آموزشهایی که از کنگره۶۰، دریافت نمودم، متوجه شدم که، هم جسم ما دچار تخریب شده و هم روان ما دچار مشکل شده است.
بیماری اعتیاد، صور پنهان من را دچار آسیب کرده بود و من از تعادل خارج شده بودم و بیشترین آسیب را در قسمت تفکر من وارد کرده بود.
وادیها در کنگره۶۰، میخواهند درست زندگی کردن و جهانبینی را در همه قسمتهای زندگی به ما یاد بدهند. این وادیها، میخواهند ما نسبت به خودمان و دنیای پیرامون خودمان شناخت و آگاهی پیدا کنیم.
وادی اول، به ما میگوید؛ که باید در همه امور تفکر کنیم و چگونه تفکر کردن را به ما آموزش میدهد. وادی دوم، میخواهد ما را با خودمان آشنا کند که در چه جایگاهی قرار داریم و عنوان میکند؛ هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمیگذارد و هیچکدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
این وادی، میخواهد برای من عنوان کند که تفکرات قبلی من، نسبت به بقیه موجودات هستی، درست بوده یا غلط بوده است؟ که تفکرات من در زمان تاریکیها نسبت به بقیه غلط بوده است.
من نسبت به موجودات هستی در گذشته، شناخت کمی داشتم ولی با دانش و آگاهی که کنگره۶۰، در اختیار من قرار داد، دانستم که هیچ موجودی، بدون هدف آفریده نشده و همه برای این هستی سودمند هستند و بیهوده آفریده نشدهاند.
ما، در اینجا متوجه شدیم که برای یک هدفی در هستی آفریده شدهایم و همه موجودات عالم هم، اینگونه هستند، بیهوده خلق نشدهاند.
جسم ما، دارای عظمت خیلی بزرگی میباشد و طبق صحبتهای آقای مهندس دژاکام، از ۳۸۲۰۰ میلیارد سلول تشکیل گردیده است و این جسم که با این عظمت آفریده شده، به طور حتم، داری یک هدف مشخص میباشد.
ما، باید بدانیم که چرا در گذشته به هیچ فکر میکردیم؟ ما در گذشته چه خواسته و یا ناخواسته مسیر درستی را در زندگی انتخاب نکردیم و سر از بیراهه در آوردیم. این بیراهه رفتن، باعث گردید، که ما دچار مشکل شویم و برای خودمان و زندگی اطرافیان مشکل درست کنیم، جسم خودمان را بیمار کردیم و از تعادل خارج کردیم و حسهای خودمان و تفکرات خودمان را تخریب کردیم.
ما، باید آگاهی و دانش خود را بالا ببریم و از یاس و ناامیدی دوری پیدا کنیم.
انشاالله که شهر وجودی ما روز به روز بهتر شود و راه درست زندگی کردن را بیشتر یاد بگیریم و تاریکیها را تبدیل به نور کنیم.
از اینکه به صحبتهای من توجه نمودید از همه شما عزیزان سپاسگزارم.
تایپ ویراستاری :مسافر علیرضا
تنظیم وارسال :مسافر رضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
170