چهارمین جلسه از دوره چهل و نهم کارگاههای آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی شفا مشهد با استادی راهنما مسافر جواد، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر مهرداد با دستور جلسه * وادی دوم و تاثیر آن روی من* سه شنبه 04 اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد؛
سلام دوستان جواد هستم مسافر، در ابتدا از شما تشکر می کنم که من را در جمع خودتان پذیرفتید، خدا قوت می گویم به ایجنت، مرزبانهای محترم و راهنماهای زحمتکش، تشکر می کنم از لژیون خدمتگذار که اجازه دادند استادی جلسه را به عهده بگیرم. دستور جلسه وادی دوم و تاثیرآن روی من است. بزرگترین سند هر متنی خود انسان است، اگر هر فردی زندگی خودش را بررسی کند خیلی چیزها را متوجه می شود، به شرط این که درست ببیند و از اتفاقات اطرافش درس بگیرد. مسیری که ما در زندگی طی می کنیم پراز گذر گاههای سخت است، از همه لحاظ، اقتصادی، خانوادگی و جسمی، خیلی خوب است که در این مسیرانسان بتواند سختی ها را تحمل کند. یک وجه آن این است که بیایم سختی ها را آسان کنم که نمی شود، به هر حال چرخه روزگار کار خودش را انجام می دهد و من زورم به آن نمی رسد، چون حکمت هایی دارد که من متوجه آن نمی شوم، در این جا من باید آرام باشم تا این سختی ها به بهترین شکل رد شود، اگر بخواهم با سختی های روزگار بجنگم ممکن است منجر به فاجعه بشود، اینجا دانایی خیلی به درد انسان می خورد. وقتی ما قاعده ها را بدانیم می توانیم به سلامت از گذر گاههای سخت عبور کنیم، به عنوان مثال اگر من به جنوب کشور بروم هوای گرم و رطوبت بالا برای من سخت است، اما مثلا در شهر مشهد پول می دهم، به سونای بخار می روم و از دما و رطوبت بالا لذت می برم.
شرایط همان است چون در بستر یکسری اطلاعات است من حاضر می شوم هزینه کنم تا در آن فضا قرار بگیرم، این بر می گردد به همان دانایی من. دانایی و آگاهی می تواند برای انسان شرایطی ایجاد کند که، راحت زندگی کند، کتاب شصت درجه، وادی ها دانایی را بالا می برد و به انسان حال خوب می دهد تا بتواند سختی ها را تحمل کند و شاید باعث شود تا کمی برای کسب دانش تلاش کند و انسان موجودیت داشته باشد، مثلا در لژیون اگر راهنما به رهجو اهمیت ندهد حال او خراب می شود ولی اگر به رهجو توجه شود حالش خوب می شود، اهمیت دادن و دیده شدن انسان در هستی می تواند به او کمک کند. در کارگاه های آموزشی اگر دقت کرده باشین بعد از مشارکت انرژی دریافت می کنید، چون چند نفر نشستند و به حرف های شما گوش می دهند و شما هستید که دیده می شوید و موجودیت خود را مطرح می کنید این بودن به شما انرژی می دهد. چرا در مجموعه کنگره شصت خدمت حال انسان را خوب می کند؟ وقتی مرزبان یک پیام می خواند به او گوش می دهند می بینند و این بودن خیلی کمک می کند تا در این چرخه روزگار حال انسان کمی بهتر شود، من فکر می کنم ما همه صبح تا شب هر کاری که انجام می دهیم برای مطرح کردن خودمان است.
در خانواده کاری میکنید که بگوییم ما هستیم یا کار را انجام میدهیم، در ایده آلترین حالت این است که ما خدمتگزاریم و خدمتگزار بی منتی هستیم، میخواهیم بگوییم ما در خدمت و رکاب شما هستیم و یا به ایجنت میگوییم ما هستیم برای کمک و هر خدمتی در کنگره، در ایده آلترین حالت و اینکه اگر ما بخواهیم خدمتی صادقانه و خالص داشته باشیم و بگوییم اصلاً من نمیخواهم مطرح شوم باز هم میخواهیم بگوییم من هستم و یا ما هستیم و تمام خود را میگذارم برای این سیستم، این بودن به ما حال خوب میدهد. چرا میگویند بزرگترین معجزه هستی زندگی است. وادی دوم به ما میگوید چه خوشمان بیاید و یا نیاید ما در این هستی وجود داریم و مسئولیتی داریم، حتی هر چقدر هم که خودمان بگوییم که نه، باز هم در این دنیا نقشی داریم و این حال ما را خوب میکند، چون امیدوار کننده است. حتی بدترین انسانها هم در این دنیا و هستی نقشی دارند، در کنگره ۶۰ افرادی که در سفر خود گریز میزنند و سفر خود را خراب میکنند و یا مسئولیتهای خود را درست انجام نمیدهند، همانها هم نقش خود را دارند زیرا میتوانند درس عبرتی بشوند برای دیگر مسافران و حتی گاهی اوقات از آن مسافرینی که سفر درست انجام میدهند هم نقش پررنگ تری دارند. در پویایی کنگره ۶۰ ارزش و اعتبار یک تازه وارد بسیار زیاد است، حتی گاهی اوقات میتوان گفت که از راهنما هم نقش پررنگ تری دارد. در هفته کسانی که آمادگی بهتری دارند نقش شان پررنگ تر میشود.
در وادی سعی می کند همه این مطالب را به ما نشان دهد. بازی و اتفاقات را که ما باور کنیم و متوجه شویم، انس بیشتری با این می گیریم، به نوعی چند تا شاه کلید دارد که کلید این مطلب را میدهد. اگر میخواهید راهنما و هستی تو را ببیند، ورودی اولیه را که همه دارند، اما اگر میخواهی بیشتر دیده شوی و حوزه کاریت بیشتر بشود در وادی شرط آن را میگوید، که همان دوری از ضد ارزشها و آمدن در مسیر اصلی انسانی است. در این جایگاه هفته آینده را پیشاپیش به همه راهنمایان با تمام وجود تبریک عرض میکنم و امیدوارم که ما مسافران با رفتار خودمان از راهنماهایمان تشکر کنیم. باید دقت کنیم که وقتی از کسی تشکر میکنیم از شخص تشکر نمیکنیم ما در حال تشکر از صفات آن شخص هستیم تا وقتی که از کسی یاد میکنیم از صفاتی که او انجام میدهد تشکر میکنیم، وقتی که یک سری صفات را ببینیم و قدردان آن صفات باشیم، در نتیجه آن صفات برای ما بیشتر میشود. شاید امروز ما با یک فرد این کار را انجام میدهیم و برای روزهای بعد و سالیان بعد برای افراد دیگری. این هفته، هفته فوق العاده و سرنوشت سازیست برای همه ما، چون ما به هستی نشان میدهیم که صفاتی که در کنگره ۶۰ برای یک راهنما قائل است که کمک به انسانهای دردمند است، علی رغم همه مشکلات اینها را میبینیم. که انشالله خداوند و هستی این نوع صفاتها را همیشه برای ما مقدر کند و همیشه افرادی با این صفات در کنار ما باشند و در زندگی استفاده کنیم و به سلامت از این گذرگاههای سخت رد شویم. در نهایت تبریک به همه راهنمایان کنگره ۶۰ به خصوص شعبه شفا عرض میکنم. امیدوارم جشن باشکوهی انجام شود و مسافران قدردان زحمات باشند.
در ادامه از خدمتگزاران ماه مبارک رمضان تقدیر به عمل آمد.
مرزبان خبری مسافر رحیم
تایپ مسافران هادی لژیون 17، اصغر لژیون 15 و مهدی لژیون 19
عکاس مسافران رضا لژیون 18 و مسعود لژیون 15
صوت مسافران امیر لژیون 1 و علی اصغر لژیون 19
تنظیم و ارسال خبر مسافر مهدی لژیون 7
- تعداد بازدید از این مطلب :
219