وادی ها برای این است من بهتر زندگی کنم

جلسه اول از دوره‌ هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ ویژه مسافران نمایندگی صالحی۲ به استادی مسافر محمد و نگهبانی مسافر علی اکبر به دبیری مسافرمحمدبا دستور جلسه《 وادی دوم و تأثیر آن روی من》درتاریخ۳اردیبهشت۱۴۰۳ساعت ۱۷آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمدهستم یک مسافر خیلی خوشحال هستم که امروز در جمع شما عزیزان هستم چند سال قبل اینجا در خدمت آقا کوروش بودیم این شعبه انرژی خوبی دارد از درب که وارد می شویم حس و حال بچه ها را که می بینم انرژی زیادی می گیرم چرا ؟ چون من یک روزی مثل شما که تازه وارد هستید روزی که وارد شدم حال خوبی نداشتم هرکسی چیزی به من می گفت برداشت من چیزی دیگر بود خیلی ناامید بودم این دستور جلسه به این موضوع ربط دارد وادی دوم و تأثیر آن روی من هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم این وادی ها برای این است که من بهتر زندگی کنم برای اینکه سالیان سال راه را اشتباه رفته بودم و فکر می کردم که از همه بهترم و راه درست را انتخاب کردم بعد از گذشت چند سال وقتی به خودم آمدم متوجه شدم به قعر تاریکی ها فرو رفته ام و اعتیاد گریبانم را گرفته است هرکاری می کردم که از اعتیاد خلاص بشوم ولی به نتیجه نمی رسیدم به هر طناب پوسیده ای دست می انداختم بیشتر در تاریکی ها فرو می رفتم چرا ؟ چون نه تجربه ای داشتم ، نه می دانستم این راهی که می خواهم بروم درست است یا نه . ناامیدی و سرگردانی تمام وجودم را گرفته بود اصل واقعیت را می خواهم برایتان بگویم واقعا ناامید بودم و به آخر خط رسیده بودم هیچ دری برایم باز نمی شد تا اینکه یکی از همسایه هایمان کنگره ۶۰را به من معرفی کرد با کلی مشکلات راهی کنگره شدم و چون انژیو های دیگر رفته بودم امیدی به درمان نداشتم این ها معجزات کنگره ۶۰هست با حال خراب آمدم ، کسی که ۱۵سال گوشه گیر بود حتی با خانواده صحبت نمی کردم ، از خانه بیرون نمی آمدم بله درست است هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم ، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم من خودم را واقعا هیچ می پنداشتم چون واقعا از نظر خودم راهی نداشتم اما می خواستم که درمان بشوم جلسات کنگره را منظم می آمدم گوش به فرمان بودم بعد از گذشت چند ماه که از آموزش های کنگره استفاده کردم یواش یواش متوجه شدم که کنگره ۶۰ واقعا با انژیو های دیگر فرق دارد مسیر برای من روشن شد.

ما باید خواسته داشته باشیم خواست ، تقدیر ، فرمان ، خواست امروز من تقدیر فردای من را رقم می زند بعد فرمان الهی صادر می شود آیا من خواسته درمان دارم که در این مسیر قدم گذاشتم یا نه یا شاید از ترس خانواده ، پدر و مادر به کنگره آمدم در این مرحله،‌ باید بدانیم هیچ‌کدام از مخلوقین، جهت بیهودگی، قدم به حیات نگذاشته‌اند. هر کدام هدف مشخص و راه و مسیر روشنی دارند؛ تنها باید آن را پیدا کرده و در جهت آن هدف حرکت نمایند. ما نیز به عنوان مخلوق الهی، به دلایلی جهت خود را گم کرده و از مسیر اصلی دور شده‌ایم. این وظیفه ماست که تمام اطلاعات غلط و افکار گذشته خود را رها کرده و با دل بستن به جرقه‌هایی هر چند کوچک، حرکت خود را در مسیر روشنایی‌ها ادامه دهیم. این جرقه‌ها، ذره ‌ذره راه را برای ما روشن می‌نمایند و نیروهای درونی ما را که همانند آتشفشان‌های خاموش هستند، به ما یادآوری می‌نمایند.از اینکه به صحبت های من گوش کردین از همه شما متشکرم .

تایپ:مسافر امید

تنظیم :مسافر محمد حسین

باتشکر از مسافران نمایندگی صالحی ۲