وادی دوم امید می دهد

دومین جلسه از دوره بیست و ششم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی عطار نیشابوری ویژه مسافران در روزهای یکشنبه با استادی مسافر علی نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» در تاریخ 1403/02/02 ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علی هستم مسافر، از راهنمای خوبم و نگهبان و دبیر محترم متشکر و سپاسگزارم که این فرصت را در اختیار من قراردادند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم دستور جلسه این هفته وادی دوم است «هیچ موجودی بیهوده قدم به حیات نمی‌دهد هیچ‌یک از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم» در کتاب ۱۴ وادی جناب مهندس به ما می‌گوید قبل از اینکه هر حرکتی بکنیم یا کاری و عملی انجام دهیم باید تفکر کنیم وادی اول تفکر کردن است، وادی دوم می‌گوید هیچ‌کس بیهوده خلق نشده است و هر کس جایگاهی دارد وقتی من بفهمم که چرا خلق‌شده‌ام و با چه خصوصیاتی خلق‌شده‌ام و تفکر کنم که خداوند چه توانایی‌هایی را در وجود من قرار داده است ناامیدی معنایی ندارد.

وادی دوم بیشتر منظورش این است که انسان نباید نسبت به خود و خدای خود و پیرامون خود و نعمت‌هایی که در اختیار اوست ناامید باشد ناامیدی ازنظر جناب مهندس یا سیستم کنگره ۶۰ و حتی خود خدا هم قعر تاریکی‌هاست وقتی‌که من تفکر کردم و راه درست را انتخاب کردم و البته شروع به حرکت کردم چون با تفکر کردن تنها هیچ‌چیز انجام نمی‌شود مگر به نقطه عمل برسانیم حرکت به سمت کارهای ارزشی کردم مطمئناً ناامیدی جایی در زندگی من ندارد نباید به توانایی‌های خودمان شک داشته باشیم چون خداوند ما را اشرف مخلوقات خلق کرده و توانایی اینکه صفت گذشته و بد خود را می‌توانیم عوض کنیم در وجودمان قرار داده است.
قبل از اینکه وارد کنگره شوم در زمان مصرف با خودم فکر می‌کردم که دیگر نمی‌توانم از این دنیای مواد مخدر بیرون بیایم و ناامید بودم وقتی‌که اذن ورود به کنگره به من داده شد با گرفتن آموزش‌ها و البته امیدوار بودن توانستم به درمان برسم امید در آدمی باعث می‌شود که باور کند که باید باشد و تلاش کند تا به سرمنزل مقصودی که در نظر دارد برسد بستگی به خودم دارد که به کدام راه بروم ما به راهی که برویم چه ضد ارزشی و چه ارزشی نیروی کائنات به ما کمک می‌کند اگر به سمت ضد ارزش‌ها برویم نیروهای شیطانی به بهترین شکل اول ما را ناامید می‌کنند و از حرکت بازمی‌دارند ولی اگر به سمت ارزش‌ها حرکت کنیم نیروهای الهی قطعاً ما را یاری خواهد کرد و به آرامش‌خواهیم رسید.

اولی که وارد کنگره شدم انتخاب کردم مدت ۳ ماه سفر کردم که راهنمایم مرا سقوط آزاد داد و من چون تجربه ترک‌های یابویی و کمپ داشتم شروع به مصرف مواد کردم هم مواد مصرف می‌کردم و هم نامه شربت می‌گرفتم و شربت می‌خوردم وضعیت ظاهری چهره‌ام خیلی به‌هم‌ریخته بود راهنمایم به‌راحتی فهمید که دوباره مصرف می‌کنم به همین خاطر خجالت می‌کشیدم سر جلسه لژیون حاضر شوم یا ماسک به صورتم می‌زدم تا چهره‌ام زیاد نمایان نباشد اما فایده‌ای نداشت ایشان به من گفت یا برو مصرف کن یا جلسات را مرتب بیا تا به درمان برسی اما من منکر این کار می‌شدم و همین باعث شد تا سفرم را خراب کنم به کنگره نیایم، بعد از مدت دو سال مصرف دوباره مواد زندگی به‌هم‌ریخته و نابسامانی داشتم و می‌توانم بگویم حتی به مرز خودکشی هم رسیدم چون خسته و ناامید شده بودم ولی خدا را شکر دوباره این فرصت به من داده شد دوباره به کنگره آمدم اما نه مانند سفر قبل باید با خودم کنار می‌آمدم و سرسپرده این سیستم می‌شدم تا بتوانم به رهایی برسم و این بار تجربه هم به کمکم آمد چون ایمان آورده بودم که جای غیر از کنگره نمی‌تواند مرا به درمان برساند ازنظر من یکی ایمان داشتن و یکی امید به آینده دو شرط اصلی برای ماندن در کنگره است امیدوارم بتوانم این لطفی که خداوند به من کرد تا بتوانم معنای آرامش را در کنگره بفهمم با خدمت کردن به خلق خدا و همنوعان خودم جبران کنم از اینکه سکوت کردید و به حرف‌هایم گوش کردید ممنون و سپاسگزارم

تایپ و نگارش: مسافر یاسر لژیون سوم
عکاس: مسافر حسین لژیون دوازدهم