مشارکت همسفر خدیجه:
هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به هستی نمیگذارد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. ممکن است متوجه شده باشیم که خیلی از چیزها را از دست دادهایم و یا درحال ازدست دادن هستیم، چیزی که مهم است اینکه ما در اثر تفکر غلط برای خودمان مشکلاتی را به وجود آوردهایم. نکتهای که قابل اهمیت است، این است که تفکرات غلط بر روی ساختار جسم و سلامتی ما تخریبهای زیادی را ایجاد میکند و خودش را به صورت انواع و اقسام بیماریهای جسمی، روحی و روانی نشان میدهد. ناامیدی یکی از اثرات تفکر غلط میباشد که باعث ازبین رفتن اعتماد به نفس و گوشهگیری میشود و در ادامه ما را از حرکت باز میدارد و مانع از حرکت و تلاش ما و باعث درجا زدن ما خواهد شد.
باید بدانیم وقتی دچار چنین حالتهایی شدیم عقب نشینی نکنیم و سعی کنیم جای خودمان را تغییر دهیم، منظورم این است که از حرکت نایستیم، شروع به آموزش کنیم و خودمان را ارتقاء دهیم که حتماً نتیجه میگیریم. در مسیر که قرار بگیریم راه خودش را حتماً نشان خواهد داد. انسان وقتی خلق شد قدرت مطلق به اواختیارداد، با خلق انسان او را در دو مسیر ارزش و ضدارزش قرارداد و یکسری قوانین را به او آموخت ولی درنهایت انسان را آزاد گذاشت که خودش انتخاب کند.
انسانها با انتخابهای غلط خود را در مشکلات زیادی قراردادهاند و تنها راه نجات، دوری از ضد ارزشها و حرکت در مسیر ارزشها میباشد. متأسفانه ما انسانها از آن جایی که عجول هستیم و میخواهیم سریع به خواستههایمان برسیم و فکر میکنیم که زرنگ هستیم اغلب گرفتار مشکلات میشویم، پس بهتر است به جای اینکه بگوییم این را قبول ندارم و یا آن را قبول ندارم کمی تفکر کنیم و با اجرای فرامین الهی ارزش واقعی خودمان را دریابیم و در نتیجه به سلامت به سرمنزل مقصود برسیم.
مشارکت همسفر نگار:
وادی دوم پس از وادی اول برای تفکر بیشتر به ساخت ساختارهای جدید و متفاوتی در ذهن میانجامد و تلاشی است برای حفظ و نگهداری آنچه که در زندگی بدست آوردیم چون بدون تفکر آن چه که مطمئنا با زحمت و سختی بدست آوردهایم هم به نابودی کشانده و از دست خواهیم داد.
گاهی درزمانی که دچار ناامیدی و احساس بیهودگی میشدم با خودم فکر میکردم اصلا چرا به این دنیا آمدم؟ بود و نبود من چه تاثیری در این جهان دارد؟ این افکار زاییده ذهنی بیمار و تخریب شده و البته بهدور از دانش و آگاهی و اطلاعات در مورد این جهان و هستی نبود، ارتباط عمیق با خود و خالق خود است درسته! من به هیچ نبودم حتی زمانی که خودرا به هیچ میپنداشتم! بودن و زندگی کردن در تاریکی ها و نداشتن بینش و جهانبینی بر مبنای واقعیت و غرق شدن در افکارو اعمال ضدارزش، دستاوردی جز رسیدن به پوچی و بی هدفی و احساس بیهودگی نخواهد داشت.
درمان این درد طاقت فرسا فقط نوشیدن جرعه جرعه از این اقیانوس بیکران وبی نهایت آگاهی است و جایگزین کردن ارزشها و حرکت در مسیر صراط مستقیم است. وقتی به این بینش رسیدم که هر موجودی بنابه دلیلی پا به عرصه وجود گذاشته مانند دانهای از زنجیر بهم پیوسته نقطه اتصال دیگری است و میتواند بر انسانها و موجودات و برهستی تاثیرگذار باشد، خود را موجودی ارزشمند دیدم و لزوم مراقبت بیشتری را بر احساس و افکار و اعمال خود نسبت به قبل دیدم زیرا که محصول وبرداشت های امروزم نتیجه کاشت دیروز من است.
از مکافات عمل غافل مشو
گندم از گندم بروید جو ز جو
این نگاه عمیق عارفانه و فیلسوفانه به خود و هستی و جهانها و ابعاد مختلف آن است که میتواند به انسان کمک کند تا از گذرگاههای دشوار زندگی عبور کرده و درسهایی را بیاموزیم تا به فهم و ادراکات بیشتر ما بیانجامد زیرا حیات ما پس از این جهان ادامه دارد و اندوخته و توشه راه ما همین ادراکاتی است که در این جهان بدست میآوریم و همراه با ذهن خود به همراه میبریم.
نویسنده: همسفر خدیجه و همسفر نگار رهجوی همسفر الهام (لژیون نهم)
ویرایش: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر طاهره (لژیون هفتم)
ویراستار و ارسال: همسفر حانیه رهجوی راهنما همسفر هدی (لژیون پانزدهم)
همسفران نمایندگی ایمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
126