حاشیه جز سیاهی، گرد و غبار و فاصله گرفتن از ارزش‌ها چیز دیگری نیست

اگر قرار باشد در مورد این دستورجلسه چیزی بیان کنم و یاد بگیرم و در مشارکت اعضایی که تو کارگاه آموزشی شرکت می‌کنند و من مشارکت بقیه را گوش می‌کنم و خودم هم نظرم را در مورد دستورجلسه بیان می‌کنم، اول باید بدانم که چرا بنیان کنگره ۶۰ در مورد این موضوع دستورجلسه داده است؟!
این دستورجلسه را که آقای مهندس دژاکام در روز چهارشنبه اعلام می‌نمایند و در موردش صحبت می‌کنند؛ اگر خودمان از بیرون به کنگره و زندگی نگاه کنیم و دیدی نسبت به خود و این‌که چه وظایفی داریم و تا الان آیا این ظرفیت‌ها در ما ایجاد شده و توانستیم مسئولیت‌هایمان را به خوبی انجام بدهیم؟ کمی تفکر کنیم  و به عمق موضوع بیندیشیم که آیا ظرفیت این کار را داشتیم؟
الان که در کنگره هستیم؛ اگر خدمتی به ما داده بشود، درست و صحیح اجرا می‌کنیم؟ برای همین آقای مهندس دژاکام جلسات هفتگی را براساس میزان خود ما برنامه‌ریزی کرده که خودمان را محک بزنیم و از هر جهت و از درون تزکیه و پالایش کنیم و این تزکیه از طریق دانایی، آموزش و آگاهی ایجاد می‌شود و این‌که ما در مورد هر مسئولیتی آگاهی داشته باشیم و از قبل در موردش فکر کنیم تا ظرفیت در درونمان شکل بگیرد و با اراده قوی و محکم این مسئولیت را قبول کنیم و به خوبی انجام بدهیم و اگر در آن جایگاه قرار گرفتیم، بتوانیم پاسخگو باشیم و وظایفی را که در باب این مسئولیت به من داده شده، جوابگو باشم و دچار منیت نشوم و قبله خودم را گم نکنم و با جدیت پیش برویم و درکی عمیق به موضوع داشته باشیم و مفهومش را بدانیم.
ظرفیت همان گنجایش است که در مورد وظیفه و مسئولیت در ما شکل می‌گیرد و مسئولیت از ریشه سوال و مسئول کاری بودن و بایستی در قبال مسئولیت خود پاسخ بدهیم و نقطه تحمل‌مان را زیاد کنیم و در آن نقطه تمرکز کنیم و اگر نیرویی از نقطه تحمل ما بیشتر شود و دچار منیت شدیم از تعادل خارج می‌شویم.
ما هر کاری را که می‌خواهیم انجام بدهیم، نسبت به آن شرایط و عوامل بیرونی، درونی و نیروهایی که به آن وارد می‌شود، خودمان را محک می‌زنیم و درست و حساب شده اجرایش می‌کنیم و اگر نتوانستیم آن مسئولیت را انجام بدهیم تو حاشیه نرویم و شروع به نق زدن کنیم. چه خوب است ما دیدگاه‌مان را نسبت به هر مسئولیتی که به ما داده می‌شود، زیبا و قشنگ ترسیم کنیم و خط‌هایی که به سمت موفقیت سوق داده شده، برویم و آن امکانات و توانایی را در خودمان بوجود بیاوریم و با پشتکار در این راه قدم بگذاریم.
همان‌طور که در کنگره ۶۰، ما مسئولیت‌هایی زیادی داریم، اول گوش به فرمان قوانین و اصول کنگره باشیم و بعد گوش به فرمان راهنما و دیگر مسئولین که در آن‌جا خدمت می‌کنند و این‌که آموزش ببینیم و سی‌دی‌های آموزشی را گوش کنیم که ذهن ما را باز‌تر می‌کنند و از آن‌ها آگاهی می‌گیریم و حرمت‌های کنگره را رعایت کنیم نه فقط زبانی، بلکه باید قلبی و عملی هم باشد و در زندگی و کنگره کاربردی کنیم تا نتیجه آن برای ما حاصل شود و از ضدارزش‌ها دوری کنیم و ایمانمان را قوی کنیم تا بتوانیم تغییر کنیم و باید کسانی که در کنگره هستند از جمله؛ راهنماها، ایجنت و مرزبا‌ن‌ها را ببینیم و باعث پیشرفت ما باشند تا در حلقه قرار بگیریم و خدمتی که به ما محول می‌شود، در جا قبول کنیم؛ چون ظرفیتش در ما بوجود آمده است و خودمان را بسنجیم و آن خدمت را به خوبی انجام بدهیم.
دیگر این‌که ما نباید خودمان را وارد حاشیه کنیم. ما باید همیشه در دل موضوع قرار بگیریم و تلاش و کوشش کنیم و از حاشیه دور بمانیم؛ زیرا حاشیه جز سیاهی، گرد و غبار و فاصله گرفتن از ارزش‌ها چیز دیگری نیست؛ وقتی در صراط مستقیم به حرکت خود ادامه می‌دهیم و با تمام ابزارهایی که به دست آورده‌ایم و در اختیار ما قرار داده شده است، با به کار‌گیری آن‌ها از حاشیه دور مانده و همیشه در جهت روشنایی و ارزش‌ها حرکت می‌کنیم و تمامی این کارها با بالا بردن دانایی و آموزش کسب می‌شود.
همواره باید بدانیم که با انجام دادن وظایف خود در هر اموری از زندگی و بالابردن ظرفیت خود و کسب دانایی و مسئولیت محول شده خود را به خوبی انجام می‌د‌هیم و در این صورت مسیر خود را یا همان مثال معروف قبله خود را گم نکرده و وارد حاشیه نمی‌شویم و فردی که مسئولیت خود را بدرستی انجام دهد از متن به حاشیه کشیده نمی‌شود و قبله خود را گم نمی‌کند و شروع به نق زدن هم نمی‌کند و هیچگاه ناشکری نمی‌کند. از اینکه برداشت  و نوشته من را خواندید کمال تشکر را دارم.

نویسنده و تایپ: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون سوم)
ارسال: همسفر زلیخا مرزبان خبری
همسفران نمایندگی پرند