هفتمین جلسه از دوره سی و هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی صائب تبریزی با استادی مسافر داود، نگهبانی مسافر محمدرضا و دبیری مسافر اسماعیل با دستور جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» روز یکشنبه 2 اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
در وادی اول در مورد تفکر کردن و حل کردن موضوعات با تفکر صحبت می شود در وادی دوم چون ممکن است فکر کردن و تفکر کردن من درست نباشد به دلیل اینکه آموزش کاملی نداشته ام به پوچی و بیهودگی هم تفکر کنم و همین موضوع ممکن است من را به نا امیدی سوق دهد، در وادی دوم جناب مهندس به ما راهنمایی می فرمایند که هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم و بیهوده خلق نشده ایم و در هستی موجوداتی وجود دارند که در نظر من شاید بیهوده باشند ولی چند روز پیش مستندی را مشاهده می کردم، قارچ هایی کنار درختان که رشد می نمایند مانند یک طناب به درخت متصل هستند و حشره ای اگر بخواهد به درخت حمله کند توسط ریشه هایی که به درخت متصل است آلارم می دهد و ریشه قارچ ها تا شعاع 160 کیلومتر درختان را آگاه می کند و درختان برای محافظت از خود صمغی را تولید می کنند که تمام حشرات از درخت دور شوند.
ما در وادی دوم می آموزیم که بیهوده نیستیم چون وظیفه ای برای ما قرار داده شده است برای مثال در جشن گلریزان ما می آموزیم که بخششی هم وجود دارد و می توانیم بخشنده باشیم واین خدمت در جایگاه مالی باعث می شود که خودمان را بیهوده ندانیم، مثلا برای زمین و خرید و ساخت شعبه اگر حتی مقدار پول کمی را هم بدهیم همین موضوع در وجود ما انرژی بالایی را ایجاد می کند واحساس مفید بودن را به وجود می آورد و می فهماند که ماهم در این هستی جایگاهی داریم و در حال عمل به آن هستیم. برای تمامی سفر اولی ها آرزوی رهایی را دارم.
تهیه گزارش: مرزبان خبری مسافر حسین
خدمتگزار سایت: همسفر رضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
183