سلام دوستان صغری هستم یک همسفر؛
هیچ موجودی را خدا بیهوده خلق نکرده است.
برای هرکاری و یا هر امری که بخواهیم اقدام کنیم باید ابتدا فکر کنیم، حتی اگر بخواهیم غیبت کنیم باید ابتدا فکر کنیم که این غیبت را انجام دهیم یا نه؟ مثلاً اگر فردی صفت ناپسندی داشت فقط عیبهای او را نبینیم صفات پسندیدهی او را نیز مد نظر داشته باشیم.
هر انسانی یک صفت بد دارد و یک صفت خوب، ما باید نیمهی پر لیوان را ببینیم، گفتن صفات بد دیگران کار درستی نیست باید از خوبیهای همدیگر بگوییم.
اگر خود فکر میکنیم بیارزش و بدون هدف آفریده شدهایم، اینطور نیست. خدا ما را بیارزش نیافریده، به دلایلی که خود ما هم شاید ندانیم جهت را گم کرده بودیم. ما برای یافتن خود، باید کوشش کنیم تا خود را بیابیم آن وقت دیگر کسی نمیتواند با حرفهای خود در کار ما خللی ایجاد کند. ما باید آنقدر تواناییهای خود را بالا ببریم که کوچکترین حرفی اگر از کسی شنیدیم ناراحت نشویم. برای اینکه تواناییهای خود رابالا ببریم، یا بخواهیم به هدف برسیم، باید از هر نور کوچکی یا نقطه مثبتی استفاده کنیم تا به منبع نور و روشنایی برسیم. با هر مشکل و بیماری که به ما رسید ناامید نشویم، باید این را بدانیم که یک روز همهی ما از دنیا میرویم.
اگر تفکر ما غلط باشد نیروهای منفی خود را به صورت انواع بیماریهای جسمی و روانی نشان میدهند و بر ساختار جسم، تخریبهای فراوان ایجاد مینمایند. زمانی که ما به این جهان رهسپار شدیم بر سر یک دوراهی قرار گرفتیم، که یکی تاریکیها و دیگری روشناییها است. اصولاً انسان تاریکیها را تجربه میکند برای پی بردن به عظمت روشناییها. ما هنوز نظارت و کنترل بر جسم خود پیدا نکردهایم، حتی نفس کشیدن هم به اختیار ما نیست و هر نوع مشکلی که داریم نباید امید خود را از دست بدهیم.
ویرایش: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه( لژیون دوم )
ارسال خبر: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره( لژیون یکم )
همسفران نمایندگی بیرجند
- تعداد بازدید از این مطلب :
92