پی بردن به فلسفه وجودی خلقت

در وادی اول آموختیم که در ابتدا هر موضوعی باید به‌درستی تفکر کنیم تا مسیر را به‌اشتباه نپیماییم، زیرا این امر باعث می‌شود که یا دوباره به عقب برگردیم و یا از ابتدا شروع نماییم و یا اینکه بیشتر در مسیر اشتباه فرورویم که این خود مشکل بزرگ‌تری است. نکته دیگری که از وادی اول فراگرفته‌ایم این است که؛ چگونه با جزئیات بیشتری تفکر نماییم یا به‌اصطلاح نحوه صحیح تفکر را در پی گیریم و مسیر خود را آغاز نماییم و به وادی دوم برسیم. در این وادی که به‌درستی و به‌جا مطرح‌شده است با اساسی‌ترین سؤال بشر از گذشته تاکنون روبرو می‌شویم؛ هدف از خلقت من چه بوده و به چه دلیل به این دنیا قدم نهاده‌ام؟ پاسخ به این پرسش، جهان‌بینی ما را شکل می‌دهد و به تبع آن افکار، رفتار و احساسات ناشی از آن را به وجود آورده و همچنین زندگی خود و نوع ارتباطات ما با سایرین و با جهان بیرون، متأثر از این شناخت و آگاهی است.

هنگامی‌که انسان پا به هستی نهاد، نیروی مافوق یا قدرت مطلق او را به یک دوراهی هدایت نمود، یک‌ طرف؛ تاریکی‌ها و دیگری روشنایی‌هاست. اصولاً انسان‌ها تاریکی‌ را تجربه می‌کنند برای پی بردن به عظمت‌ روشنایی‌ها، اما زمانی که در تاریکی‌ها فرورفتند بایستی از گذرگاه‌های سخت عبور نمایند، اگر توانستند از آن‌ها جان سالم به درببرند، آن زمان انسانی کارآزموده و رها خواهند شد. فلسفه‌ وجودی انسان و خلقت آن‌قدر عظیم و ادامه‌دار است که ما حتی به ذره‌ای به شناخت آن پی نبرده‌ایم، اما این امیدواری را بایستی داشته باشیم که؛ یوسف گم‌گشته بازآید به کنعان غم مخور. جمله‌ کلیدی وادی دوم که مهندس دژاکام می‌فرمایند؛ هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد. در پاسخ به افکار اشتباه ما می‎باشد که گاهی تفکر می‌نماییم اشتباه به این دنیا آمده‌ایم و هدف از خلقت ما بیهوده بوده است.

جای تأمل دارد که دوباره و با دقت بیشتری به جهان و خلقت موجودات آن بیندیشیم، چراکه با نگاه کردن به زندگی کوچک‌ترین موجود، مانند یک کرم به فلسفه‌ خلقت آن در نظام کائنات درمی‌یابیم که؛ کوچک‌ترین موجود هم بیهوده خلق نشده است، چه برسد به انسان که با این‌همه ظرافت، دقت و استعداد آفریده‌شده است. پس هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. گاهی با تفکر اشتباه و ناآگاهی در خصوص اصل وجود خویش در مسیر اشتباهی قدم می‌گذاریم و این باعث تخریب شهر وجودی ما در جسم و روان ما می‌شود. در اینجا باید توقف نماییم و با دقت بیشتری به جهان هستی و زندگی خود بنگریم تا این بار با تفکر درست و شناخت بهتری از شهر وجودی خویش شروع به آباد کردن آن نماییم و در مسیر یا صراط مستقیم قرار بگیریم؛ و این عمل تنها بافاصله گرفتن از ضد ارزش‌ها و پرداختن به ارزش‌ها حاصل می‌شود و باید بدانیم در این مسیر تنها نیستیم و قدرت مافوق ما را حمایت می‌نماید.
منابع: کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود، مشارکت‌های سایت

نویسنده: همسفر الهه، راهنما همسفر زهرا ( لژیون دهم )
ویرایش: همسفر فرشته، راهنما همسفر فاطیما ( لژیون هشتم )
ارسال: همسفر هانیه، راهنما همسفر سپیده ( لژیون ششم )
همسفران نمایندگی گیلان