وادی دوم و تاثیر آن بر روی من

پنجمین جلسه از دوره هفدهمین سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره 60 به نمایندگی یحیی زارع میبد با استادی راهنمای محترم مسافر هادی و نگهبانی مسافر ناصر و دبیری مسافر محسن ، با دستور جلسه وادی دوم و تاثیر آن بر روی من در روز یکشنبه 
1403/2/2 در ساعت 17 آغاز بکار نمود 
  
    

خلاصه سخنان استاد :                راجع به دستور جلسه این هفته ، هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد ، هیجکدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم . در ابتدا صحبتی که آقای مهندس در روز چهارشنبه بیان کردند در این عمر کوتاه اگر بخواهید نق بزنید ناشکری کنید این عمر مانند شبنمی که  روی برگ گل در صبحگاهان مینشیند عمر ما هم به همین صورت تمام خواهد شد و باید به کارهای که انجام میدهیم خیلی باید اهمیت بدهیم که به بطالت نگذرد و بدانیم که به کجا می آئیم و آموزش میبینیم در این وادی که ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم ، ما اگر خود را به هیچ فرض کنیم و در افکار خودمان فکر کنیم که به هیچ دردی نمیخوریم و صبح تا شب مصرف کنیم یا بخوابیم یا پولی در بیاوریم و اطرافیان را ساپورت کنیم و به دنبال کار خود برویم دنیا  هدفمند میباشد اگر من یادم رفته است که برای چی آمده ام و وقتم را بیهوده بگذرانم  دلیل برآن نیست که من بی هدف آمده باشم میتوانیم از گیاهان درختان و طبیعت الگو بگیریم و در زمین سیر کنید و سوال کنیم آیا نمی بینید چگونه خلق شده اند یک گیاه با یه مقداری کود و آب یک محصول با کیفیت و شیرین به ما می دهد ولی ما خودمان را بدون هدف میبینیم
 

استاد در ادامه فرمودند
 قسمت دوم ماجرا را ما ندیده ایم و بعضی انسانها میگویند از ما که گذشت و عمرمون تموم شد در صورتی جناب مهندس  در سن پنجاه سالگی تازه شروع کردند به درمان و بنیان نهادند کنگره 60 راو باعث رهائی چندین هزار نفر شدند که هر کدام از اینها با رهائی خودشان باعث رهائی خیلی از اطرافیانشان گردیده اند  . جناب مهندس برای بیست سال آینده هنوز برنامه دارند  و نمی گویند که از ما گذشته است  پس از ما نگذشته است که خودمان را هیچ و پوچ فرض میکنیم در صورتی که دنیا خیلی ارزشمندتر از اینها ست که ما بخواهیم با نق زدن و یا دیگران را مقصر کردند بخواهیم فرصت را از دست بدهیم که این فرصتهای طلائی که هر کدام از ما  می توانیم به اندازه آقای مهندس حرکت داشته باشیم. ما ارزشمند تر از آن هستیم اگر روی ما به طرف نور باشد و خداوند یاری میرساند من هر چه در زندگی دارم مدیون کنگره میباشم  و میدانیم که در دنیا درمان وجود ندارد و ما باید قدردان این مکان  باشیم و شکر گزاری بعمل میباشد و از هر راهی که میتوانیم جبران خسارت از خانواده جامعه و کشور بنمائیم  و این وادی ما را به فکرمی اندازد که من به چه درد میخورم و چکار میتوانم بکنم  و چه باید بکنم و هدف مناسبی را انتخاب نمایم از آقای مهندس و خانواده شان تشکر میکنم از آقای زارع نیز تشکر مینمایم ممنون از اینکه به صحبتهای من گوش کردید .

تدوین و نگارش : مسافر محمد لژیون پنجم
عکس و تایپ و ارسال سایت: مسافر رضا لژیون چهارم
مرزبان کشیک: مسافر رضا 
استاد مهمان : راهنمای محترم مسافر هادی
لژیون خدمتگزار : هشتم و نهم