انسان تاریکی‌ها را تجربه می‌کند برای پی‌بردن به عظمت روشنایی‌ها

مرزبان همسفر سمیه در برداشت از دستور جلسه هفتگی: «وادی دوم و تأثیر آن روی من» نوشت:
در این وادی مهندس از خلقت همه موجودات هستی اعم از حیوانات، جامدات، نباتات و خود انسان صحبت می‌کند که هیچ‌کدام جهت بیهودگی به این دنیا و هستی قدم نگذاشته‌اند، هر یک از ما جهت کاری خلق شدیم و برای انجام آن باید تلاش داشته باشیم. در دنیای حیوانات یا نباتات هم این گونه است هر گیاه یا بذر کوچکی که به چشم ما نمی‌آید و به نظر ما بیهوده خلق شده در این هستی وظیفه‌ای دارد و برای انجام کاری خلق شده است.
اگر به تمام هستی نگاه کنیم امکان ندارد چیزی را پیدا کنیم که به جهت بیهودگی پا به هستی گذاشته باشد. جناب مهندس در این وادی بیان می‌کنند خداوند انسان را بر سر دوراهی قرار می‌دهد که یکی راه روشنایی‌ها و دیگری راه تاریکی‌ها است. اصولاً انسان باید تاریکی‌ها را تجربه کند تا به روشنایی‌ها برسد و این را بداند که در این جهان هستی هرگز بدون پشتیبان نخواهد بود و نیروی عظیمی به نام قدرت مطلق همواره با او خواهد بود.

 ویرایش متن و ارسال مطلب: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
 همسفران نمایندگی خیام نیشابور