بهشت را به بها دهند نه به بهانه

وادی‌ها همانند ستون‌های محکمی هستند از جنس دانایی و آگاهی برای عبور از تاریکی‌ها و رسیدن به روشنایی‌ها.
بعد از فراگرفتن چگونگی تفکر واقع‌بینانه و اینکه تفکر آغاز حرکت ما است برای گذشتن از تاریکی‌ها، وقتی نیم‌نگاهی به زندگی خود و آنچه بر ما گذشته می‌اندازیم و تفکر می‌کنیم و مسائل و مشکلات زندگی خود را مرور می‌کنیم، در واقع تصمیم می‌گیریم مسائل و مشکلات خودمان را با تفکر منطقی و درست حل کنیم و از میان برداریم.
حس ناامیدی، پوچی و بی‌ارزشی مانند تیرهای زهرآگین و کُشنده ما را احاطه می‌کنند تا ما را به ورطه نابودی و شکست بکشانند این حس‌های منفی ناامیدی و پوچی مهم‌ترین ابزار و نقشه نیروهای بازدارنده و شیطان برای نابودی انسان است و این در واقع زیرکی شیطان است که به وسیله خود انسان، نیروها و قدرت‌های نهفته درونی انسان را خاموش می‌کند و از کار می‌اندازد.
زیرا حس‌های منفی، یاس، ناامیدی، کینه، تنفر و احساس شکست باعث می‌شود که ما نتوانیم از این موهبت الهی؛ یعنی قدرت‌ها و نیروهایی که خداوند در درون ما به ودیعه گذاشته در جهت حل مسائل زندگی خود و رسیدن به آرامش و تعادل بهره ببریم.
این جنگ نرمی است که در صور پنهان ما رخ داده، جنگی است که اگر در آن ما مسلح به سلاح دانایی و آگاهی باشیم می‌توانیم پیروز میدان شویم؛ مشروط به اینکه صورت خود را به سوی نور برگردانیم و قدم در مسیر ارزش‌ها بگذاریم و آرام آرام بدون هیچ شتاب‌زدگی عمل کنیم و از ضدارزش‌ها فاصله بگیریم و به ارزش‌ها بپردازیم‌.
به جای ناامیدی دقیقاً از ضلع مقابل آن؛ یعنی تجربه استفاده کنیم همراه با تفکر صحیح و آموزش‌های پی در پی و مستمر به مقصد نهایی خود برسیم و این را بدانیم که هیچ‌کدام از ما بیهوده آفریده نشده‌ایم زیرا کار خالق هستی بیهوده آفریدن نیست و هر کدام از ما برای هدفی پا به هستی گذاشته‌ایم.
بنابراین؛ جای غرق شدن در مشکلات زندگی و ناامید شدن به شناخت خود و حقیقت وجودی خود بپردازیم و رسالت خودمان را پیدا کنیم و در جهت آن حرکت کنیم و به عنوان یک ذره تاثیرگذار در هستی باشیم و در هر جایگاه و مقامی هستیم به عنوان یک خدمتگزار باشیم و بدانیم که چالش‌ها و مشکلات زندگی بخش جدایی‌ناپذیر زندگی انسان هستند. برای تکامل ما و برای اینکه یاد بگیریم مسائل خودمان را با استفاده از نیروی عقل، ایمان و بالا بردن دانایی خود حل کنیم و خودمان را آماده کنیم برای زندگی در بُعد دیگر زیرا( اصولاً انسان تاریکی‌ها را تجربه می‌کند برای پی بردن به عظمت روشنایی‌ها.)
حال که به ارزش وجودی خود پی برده‌ایم و نیروهای درون و نیروهای منفی را شناخته‌ایم به جای ناامیدی، سکون و تسلیم در برابر نابودی و نیروی منفی حرکت خود را آغاز کنیم و بدانیم ما از قدرت اختیار برخوردار هستیم و اگر ناامید و افسرده شده‌ایم و انرژی لازم برای ادامه زندگی نداریم این انتخاب خود ما است و مشکلات زندگی را مسبب ناامیدی خود ندانیم.
اگر به صورت مقطعی و گذرا دچار ناامیدی و تنش شده‌ایم این امر طبیعی است؛ ولی ماندن در دنیای تاریکی اگر ادامه‌دار باشد قطعاً مغلوب آن می‌شویم.
خالق هستی که ما را آفریده ما را تنها و بدون پشتیبان رها نکرده است و مسئولیت خلقت ما را پذیرفته و بهای آن را نیز داده است؛ پس ما هم مسئولیت کار و مسائل خودمان را بپذیریم و بدانیم بهشت را به‌ بها می‌دهند نه به بهانه پس بهانه‌ها را کنار بگذاریم و خواسته‌ها و مسئولیت‌هایمان را منطبق با قدرت و توانایی‌مان انتخاب کنیم و از آفریدگار خود برای رسیدن به خواسته‌های خود یاری بطلبیم.

تایپ و نگارش: راهنما همسفر سودابه (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر سودابه (لژیو چهارم)
عکس: همسفر فاطمه، راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا، راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی صادق قم