بعد از رهایی ارزش سلامتی را درک کردم

سومین جلسه از دوره هشتم لژیون ویلیام وایت پارک ائل‌گلی تبریز، با استادی مسافر هادی، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر محمدرضا با دستور جلسه «ظرفیت، مسئولیت، قبله گم کردن، نق زدن و حاشیه» ‌ روز جمعه 31 فروردین ماه ۱۴۰۳ ساعت ۷ برگزار شد.

سخنان استاد:
همه مخلوقات در هستی ظرفیت دارند حتی درختان و حيوانات ولی اینکه به چه شکل ظرفیت درختان یا دیگر موجودات زیاد می‌شود را ما نمی‌دانیم. انسان ها دارای ظرفیت متفاوت هستند، ظرفیت هر انسانی جایگاه اش را تعیین می‌کند و جایگاهی که در آن قرار دارد بر اساس عدالت است. آقای مهندس هم در سی دی انعکاس می‌فرمایند ما در هر جایگاهی که قرار داریم در حال کسب آموزش یا پس دادن تاوان هستیم، پس افزایش ظرفیت پروسه‌ی زمان بری است و راحت به دست نمی‌ آید بایستی آموزش دید و تغییر کرد،  طبق فرموده استاد امین در سی‌ دی 《محرم》ظرفیت از محرومیت به دست می‌آید وما تا از چیزی محروم نشويم ظرفیت اش به دست نمی‌آوریم.

من خودم ظرفیت حال خوش را نداشتم و همیشه به دنبال چیز هایی میرفتم که از حال عادی دور باشم ولی زمانی که سلامتی و حال خوش از من گرفته شد و محرومیت ایجاد شد به کنگره آمدم و بعد از دیدن آموزش ها و رسیدن به رهایی ارزش حال خوش و سلامتی را فهميدم. بعضی محرومیت ها را تجربه می‌کنیم صرفا برای آموزش دیدن و مسئله مهم این است که درگیر حس های منفی مانند قیاس، قضاوت و منیت نشويم طبیعتا این حس ها مانع کسب آموزش می‌شود. قبله گم کردن  هم همان خارج شدن از صراط مستقیم است و ما سال‌ها قبله را گم کرده بودیم، کنگره راه را به ما نشان می‌دهد و هرقدر که اگاهی کسب کنیم و خدمت کنیم در ما ظرفیت ایجاد می‌شود و فکر نکنم هیچ عملی بیشتر از خدمت ایجاد ظرفیت کند ما به خدمت باید به چشم وظیفه نگاه کنیم چرا که با لطف و خدمتی که دیگران کردن ما درمان شدیم و ما این چرخه را باید ادامه بدهیم.

تهیه گزارش و تایپ متن: مسافر امیر

خدمتگزار سایت: همسفر رضا