جلسه سیزدهم از دوره اول کارگاههای آموزش مجازی کنگره 60 ویژه همسفران نمایندگی زاهدان با دستور جلسه «وادی دوم (هیچ موجودی جهت بیهودگی پا به حیات نمینهد، هیچکدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.) و تاثیر آن روی من» با استادی همسفر امالبنین رهجوی راهنما همسفر مهدیه در روز 31 فروردین 1403 برگزار شد.
خلاصه سخنان استاد:
هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد هیچ کدام از ما بیهیچ نیستیم، حتی اگر خود و هیچ فکر کنیم. در این وادی چیزی که مهم است این است که ما در اثر تفکر غلط یا حرکت در مسیر ضد ارزشها برای خود مشکلاتی را به وجود آورده و در اثر تفکرات غلط و یا در حرکت در مسیرهای ضد ارزشها بر ساختار جسم خود تخریبهای فراوانی را ایجاد نمودهایم که خود را به صورت انواع و اقسام بیماریهای جسمی و روانی نشان میدهد.
وادی دوم وادی امیدواری است. در گذشته به خاطر پیمودن راههای مختلف و بسیار برای اینکه بتوانیم مشکل اعتیاد را حل کنیم دچار ناامیدی بودیم گاهی انسان را تا مرز خودکشی میبرد.
وادی دوم میگویند هیچ مخلوقی در این جهان و این هستی جهت بیهودگی خلق نشده همه و همه از ریز و درشت از اول تا آخر دارای نقش و عملکرد خاص خودشان هستند که هیچ چیزی نمیتواند جای آن نقش و عملکرد را پر کند، هیچ کدام از ما بی هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. همه ما دارای خصوصیات و تواناییهای خاص خودمان هستیم که نظیر آن وجود ندارد. هر یک از ما نسخه منحصر به فرد از قدرت و تواناییهایی هستیم که خداوند به ما داده است. یکی از نتایج حرکت در مسیر ضد ارزشها همین احساس گناهکار بودن و پوچی است. باید دانست که این وضعیت و این احساس قابل تغییر است و اگر بخواهیم میتوانیم آن را تغییر دهیم. البته اگر بخواهیم
آری اگر بخواهیم میتوانیم همه چیز را عوض کنیم و از پایینترین نقاط به بالاترین نقاط و جایگاهها برسیم. اگر به آرم کنگره ۶۰ دقت کنید یک مثلث را در درون دایره میبینید. مثلث؛ تمثیل حرکت از پایینترین نقطه که نقطه سقوط و ویرانی هست، مثلث به معنی حرکت از پایینترین نقطه با کمترین امکانات و در بدترین وضعیت میباشد، درست مانند وضعیت یک مصرف کننده مواد مخدر که میخواهد سفر خودش را برای رسیدن به درمان و جبران تخریبها با وجود مشکلات گوناگون آغاز کند.
فلسفه وجودی ما و خلقت آن قدر عظیم و ادامهدار هست که ما حتی ذرهای به شناخت آن پی نبردهایم یا این امیدواری را بایستی داشته باشیم که آخر تاریکیهای شب روشناییهای روز است.
حال برای اینکه زمانی که حیات داریم فرد یا فرماندهای لایق برای کشور وجودی خودمان باشیم. سازندگی را به آرامی در قسمت جسم، روان و جهان بینی خود به وجود بیاوریم و خوب بدانیم که هیچ کدام از ما بی هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
وقتی با این وادی آشنا شدم یاد گرفتم نباید به خیلی چیزها فکر کرد فکر کردن به چیزهای بیهوده باعث میشود که من انرژی از دست بدهم و چیزهایی که به من انرژی میدهند را از آنها غافل بشوم.
متشکرم.
نویسنده: همسفر امالبنین رهجوی راهنما همسفر مهدیه ( لژیون یکم)
رابط خبری: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی زاهدان
- تعداد بازدید از این مطلب :
120