باید ظرفیت ما با مسئولیتی که به ما داده می‌شود برابر باشد

جلسه هفتم از دوره دهم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰، ویژه مسافران و همسفران در نمایندگی شهباز، با استادی راهنما مسافر هادی، نگهبانی مسافر علی‌کوثر و دبیری مسافر حسن، با دستور  جلسه  (ظرفیت و مسئولیت،قبله گم کردن) در روز پنجشنبه، تاریخ 1403/01/30 ساعت 17 آغاز به‌ کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان من هادی هستم یک مسافر.
خدا را شکر می‌می‌کنم که امروز این‌جا هستم و در کنار شما هستم و این توفیق حاصل شد تا یک‌بار دیگر در خدمت شما عزیزان باشم.
امیدوارم که با کمک یکدیگر جلسه خوبی را برگذار کنیم. از راهنمای لژیون سوم، محمد آقا تشکر می‌کنم که این فرصت خدمتگزاری را در اختیار من قرار دادند.
در ابتدا، رهایی‌های شعبه را تبریک می‌گویم و امیدوارم امسال سال پر‌برکتی باشد و شاهد رهایی‌های زیادی در کنگره۶۰ و در این نمایندگی باشیم.
دستور جلسه امروز راجع‌به ظرفیت،مسئولیت، نق‌ زدن، قبله گم کردن و در حاشیه بودن می‌باشد.
این دستور جلسه شامل چند بخش می‌باشد.
خداوند بزرگ، به هیچ نفسی و هیچ فردی، خارج از تحملش مسئولیت نمی‌دهد.
اگر یک ظرف آب را در نظر بگیریم؛ این آب یک نقطه تحملی دارد. در یک نقطه به جوش می‌آید، در یک نقطه دیگر یخ می‌زند و در یک نقطه بخصوصی بخار می‌شود و این همان است که ما می‌توانیم بگوییم این آب مورد نظر یک ظرفیتی دارد.
اگر به یک درخت نگاه کنیم، می‌بینیم که یک مسئولیت و ظرفیت خاصی دارد. به طور مثال مسئولیت درخت خرما این است که به ما خرما بدهد، آن هم بر حسب اطلاعات و آگاهی و ظرفیتی که در آن درخت است.
باید ظرفیت ما با مسئولیتی که داریم متناسب باشد و ظرفیت انجام دادن آن مسئولیت را داشته باشیم و این مهم به خوبی در کنگره۶۰، رعایت می‌شود و برای همین است که، نتیجه‌ای که در کنگره۶۰، حاصل می‌شود از جاهای دیگر بهتر است.
افراد وقتی وارد کنگره۶۰، می‌شوند و درمان خود را آغاز می‌کنند، ابتدا، سه جلسه تازه‌واردین را می‌گذرانند و بعد وارد لژیون می‌شوند و با آغاز سفر اول و کسب دانش و آگاهی ظرفیت خود را بالا برده و وارد سفر دوم می‌شوند و با این کسب ظرفیت مسئولیت‌های را قبول می‌کنند. یکی ظرفیت مرزبان شدن دارد و دیگری ظرفیت نگهبانی، یکی مسئولیت اوتی را قبول می‌کند و دیگری می‌شود راهنما و این مسئولیت‌ها باید با ظرفیت افراد هماهنگ و متناسب باشد، اگر متناسب نباشند در انجام مسئولیت فرد دچار مشکل خواهد شد.
در طول زندگی هم به این‌گونه است. من مسافر باید ظرفیت‌هایم را بالا ببرم تا بتوانم مسئولیت‌های که در زندگی بر عهده دارم به درستی انجام دهم.

اگر شخص در هر نقطه‌ای که قرار داشته باشد، ظرفیت انجام مسئولیتی که دارد را نداشته باشد، به هدفش نمی‌رسد و این همان چیزی است که به اصطلاح می‌گوییم فرد قبله‌اش را گم کرده است.
قبله گم کردن یعنی جهت حرکت و هدف خود را گم کردن و فراموش کنیم که دنبال چه چیزی هستیم.
انسان موجودی است فراموش‌کار و این دستور جلسه، برای این است که به من مسافر یادآوری کند که من در کجا قرار دارم و چه راهی را می‌خواهم بروم و هدفم از این کار چه چیزی است.
وقتی انسان مسئولیتی که دارد را به درستی انجام نمی‌دهد، و قبله‌اش را گم می‌کند، دچار مسائل و مشکلات حاشیه‌ای می‌شود و شروع به نق زدن می‌کند. ما در این‌جا همه مسافر هستیم، اگر هدفمان را فراموش کنیم، شروع می‌کنیم به مسائل حاشیه‌ای و نق‌ زدن. به طور مثال کسی که نق می‌زند، دائم می‌گوید چرا من باید سی‌دی بنویسم؟ یا من چرا باید لباس سفید بپوشم.
من اگر وارد حاشیه بشوم و جهت خودم را گم کنم روز به روز از اطرافیانم دور می‌شوم و راه را اشتباهی خواهم رفت.
ان‌شاالله در مسیر کنگره۶۰، باشیم و سعی کنیم هدف‌های خود را فراموش نکنیم و راه کنگره۶۰، را در پیش بگیریم و روز به روز، به ظرفیت خود، در انجام مسئولیت‌ها اضافه کنیم.
از این‌که به صحبت‌های من توجه نمودید از همه شما عزیزان سپاسگزارم.

تایپ : مسافرعلی لژیون سوم 

ویراستار:مسافر علی رضا

تنظیم:مسافر رحمن