باید دانایی خود را بالا ببریم تا خداوند ظرف‌هایی که در وجود ما گذاشته را پُرکنیم

جلسه چهارم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی محمدی‌پور قم با استادی راهنما مسافر مهدی و نگهبانی  مسافر یاسر و دبیری مسافر حسن با دستور جلسه "ظرفیت، مسئولیت (قبله گم‌کردن، نق‌زدن، حاشیه)"پنج‌شنبه ۳۰ فروردین ماه ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۷ آغاز بکار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان جلسه و گروه مرزبانی تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم تا خدمت کنم. تشکر می‌کنم از آقای آرش یوسفی و آقای فهیمی و ایجنت محترم علی آقا که اگر امروز در این جایگاه هستم و این حال خوب‌را دارم مدیون این عزیزان هستم و بهترین‌ها را برایشان آرزو می‌کنم.
در خصوص دستور جلسه ظرفیت، مسئولیت، قبله گم‌کردن و نق‌زدن و به حاشیه رفتن، باید بگویم اگر ظرفیت یک مسئولیت را نداشته‌ باشیم قبله خود را گم می‌کنیم. اگر بخواهم بیشتر توضیح بدهم باید بگویم ظرفیت همان دانایی است، استاد امین در CD جهان‌بینی می‌فرمایند باید دانایی خود را بالا ببریم تا خداوند ظرف‌هایی که در وجود ما گذاشته را پُرکنیم تا به‌آن چیزی که می‌خواهیم برسیم.
در خصوص مسئولیت باید بگویم انسان در هستی برگزیده‌ شده برای مسئولیت، همیشه از او سؤال می‌شود و به این خاطر مسئول است. نکته دیگر قبله است، چرا آقای مهندس گفته‌اند قبله و چرا نگفته‌اند راه؟ زیرا قبله یک‌جهت و سمت است و راه مسیر رسیدن را نشان می‌دهد. وقتی‌که من مسئولیت چیزی را قبول می‌کنم اگر ظرفیت آن را نداشته‌ باشم راه خود را گم نمی‌کنم بلکه جهت را گم می‌کنم که بالاتر از راه است، اگر من وسط بیابانی باشم بخواهم به تهران بروم نمی‌دانم اصلاً تهران کدام جهت است ولی اگر در وسط شهر قم باشم می‌دانم راه کدام است حال به هر وسیله‌ای که بخواهم می‌روم.

اینکه آقای مهندس به قبله اشاره می‌کنند منظورشان این است که اگر شما یک مسئولیتی دارید ولی ظرفیت آن را ندارید مطمئناً اولین آسیبی که می‌بینید قبله خود را گم می‌کنید، حالا اگر همین را در زندگی بررسی کنیم می‌بینیم که من قبلاً یک فرزند بوده‌ام ولی حالا یک پدر یا یک همسر هستم، اگر مسؤولیت خود را درست انجام ندهم جهت پدر بودن خود را گم می‌کنم و به حاشیه کشیده می‌شوم، حالا در کنگره من وظیفه‌ دارم یک رهجو باشم و باید مسئولیت وظایف رهجو را به‌خوبی بدانم و عمل کنم، به‌موقع بیایم، CD بنویسم و تمام تلاش خود را برای رهایی انجام بدهم و اگر نتوانم مسئولیت و وظایف خودم را انجام بدهم راه کنگره را پیدا کرده‌ام ولی خیلی راحت جهت خود را گم می‌کنم و به آن چیزی که می‌خواهم نمی‌رسم و همین‌طور در جایگاه و مسولیت‌های بالاتر اعم از مرزبان و ایجنت یا راهنما، باید ظرفیت و دانایی خودم را بالا ببرم تا قبله خود را گم نکنم و به حاشیه کشیده نشوم و نق نزنم. نکته آخر اینکه خداوند به همه ما مسئولیت انسان بودن را عطا کرده که انسان باشیم، حال اگر ظرفیت آن را داشتیم و به صراط مستقیم رفتیم با اطمینان در جهت آغوش خداوند قدم می‌گذاریم و در غیر این صورت قبله خود را گم می‌کنیم و به اعماق تاریکی‌ها رهسپار می‌شویم.

تایپ: مسافر آرش لژیون یکم

عکس و ارسال: مسافر مجید لژیون چهارم