ظرفیت هر شخص چیزی نیست جز جهان‌بینی او

ششمین جلسه از دورۀ چهل ‌و ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ به استادی راهنمای محترم مسافر جهانگیر، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر محسن با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن‌، نق زدن، حاشیه)» چهارشنبه 29 فروردین ۱۴۰۳ ساعت 17 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان جهانگیر هستم یک مسافر، قبل از هر چیزی جا دارد خدا را شاکر باشم که فرصت داد بعد از مدت‌ها دوباره در خدمت شما باشم یک تشکر ویژه از جناب مهندس و خانواده محترم ایشان می‌کنم یک خدا قوت به خدمتگزاران شعبه می‌گویم همین‌طور شما عزیزان که در بستری امن و با آرامش نشسته‌اید و دارید آموزش‌هایتان را می‌گیرید که بتوانید در کارهای خود موفق بشوید. خدمت کردن یک توفیق است که به هرکسی نصیب نمی‌شود.

دستور جلسه امروز ما ظرفیت، مسئولیت، قبله گم کردن است. خیلی وقت‌ها شده در زندگی ما با آدم‌هایی برخورد داشته‌ایم یا دیده‌ایم یا کنار ما قرار داشتند که بعد از مدت‌ها مثلاً طرف را دیدیم یک جایگاهی را هم‌ به دست آورده یا به جایگاهی رسیده است اما این آدم، آدم قبلی نیست، نوع رفتارش نوع حرف زدنش همه چیز آن عوض شده. گاهی اوقات با آدم‌هایی برخورد می‌کنیم که می‌بینیم تغییر کرده‌اند ولی بد تغییر کردند یعنی آن چیزی که دارند رفتار می‌کنند آن شفافیت و صداقت قبل را ندارند از خودمان سؤال می‌کنیم چرا این‌طور شده؟ که برمی‌گردد به دستور جلسه امروز یعنی ظرفیت، مسئولیت بعضی از آدم‌ها هستند که واقعاً ظرفیت یک سلام‌علیک را ندارند.

من همیشه در لژیون به دوستانم می‌گفتم ببینید با آدم‌هایی که رفتار می‌کنید حد‌ و‌ اندازه آن‌ها چقدر است. این ظرفیت حد اندازه دارد اصلاً ظرفیت یعنی میزان گنجایش یعنی اندازه‌ات چقدر است ما در کنگره یک شعار داریم می‌گوییم که: دوربینت رو روی خودت زوم کن، ما نمی‌گوییم همیشه ظرفیت را در دیگران بگردید یا وقتی راجع به دانایی و دانایی مؤثر صحبت می‌کنیم نمی‌گوییم که دانایی دیگران چقدر است من باید بگردم ببینم ظرفیت من چقدر است دانایی خود من چقدر است متأسفانه همه فکر می‌کنند ظرفیت یعنی اینکه من چقدر پر هستم ولی من می‌گویم که باید ببینیم چقدر خالی هستیم هرکس به‌اندازه‌ای می‌تواند ظرف‌ خود را پر کند که خالی است؛ برای مثال یک لیوان پانصد میلی‌لیتر آب جا می‌گیرد شما اگر پانصد و پنج میلی‌لیتر آب بریزید سرریز می‌شود یعنی از تعادل خارج می‌شود بعضی از آدم‌ها هم این‌طور هستند ظرفیتشان یک اندازه خاصی دارد اگر بیشتر از ظرفیتشان به آن‌ها آب بریزیم به قول قدیمی‌ها سرشان گیج می‌رود حرف زدن آن‌ها عوض می‌شود برای همین ما در کنگره داریم این کار را می‌کنیم یک جای خیلی مهم دستور جلسه امروز که از آن دستور جلسه‌های کلیدی است اگر منِ مسافر یاد نگیرم در ادامه روند زندگی حتماً به مشکل بر خواهم خورد من باید بدانم ظرفیت همسرم چقدر است ظرفیت بچه‌ام چقدر است ظرفیت بچه‌هایی که در لژیون من نشسته‌اند چقدر است ظرفیت آدمی که با آن کار می‌کنم چقدر است.

ما هستیم که آدم‌ها را به هم می‌ریزیم ما هستیم که گاهی اوقات باعث می‌شویم که احترام ما زیر سؤال برود ما هستیم که گاهی اوقات باعث می‌شویم طرف مقابل از تعادل خارج شود چون از ظرفیت آن رد شده‌ایم، وقتی درباره مسئولیت از شما سؤال بشود باید پاسخ بدهيد مثلاً بپرسند شما که استاد جلسه بوده‌اید جلسه خوبی برگزار کرده‌اید و باید جوابگو باشم، شما که لژیون دارید بار لژیون شما چقدر بوده است باید جوابگو باشم، شما به‌عنوان یک مسافر باید جوابگوی راهنما باشید، وقتی یک جماعتی برای یک خواسته مشترک دور همدیگر جمع می‌شوند این دستور جلسه ظرفیت و مسئولیت بیشتر به نظر می‌آید و پررنگ‌تر می‌شود‌ چون وقتی آدم‌ها با افراد دیگر در تماس هستند دیده می‌شوند که ظرفیت آن‌ها چقدر است و چقدر مسئولیت‌پذیر هستند.

همه انسان‌ها در زندگی جایگاه‌های متفاوتی را تجربه می‌کنند اما باید از خودشان بپرسند برای چه؟ به‌عنوان‌مثال من هم روزی مثل شما سفر اولی بودم و خداوند توفیق داد کمک راهنما شدم و چندین سال خدمتگزار بودم نباید فراموش کنم کجا بودم و از کجا آمدم اگر من وارد لژیون می‌شوم و بچه‌ها برای من بلند می‌شوند آیا به خاطر این به کنگره آمده‌ام که فقط به من احترام بگذارند آیا من نباید به دیگران احترام بگذارم؟ رهجو که برده یا کارگر من نیست و احترام آن واجب است درواقع اگر من توانستم مسئولیت خود را در قبال کنگره و رهجو درست انجام بدهم آن موقع در صراط مستقیم حرکت کرده‌ام، اگر خدمتی نصیب حال ما می‌شود فقط برای رشد و ترقی خود ماست و برای اینکه ظرف خودمان را بزرگ کنیم.

هرچقدر ظرف بزرگ‌تری داشته باشید می‌توانید دانش و آگاهی بیشتری کسب کنید و ظرفیت انسان چیزی نیست جز جهان‌بینی انسان، اگر درمان شدید و خدمتگزار نشدید یعنی هنوز ظرفیت ندارید چون ظرفیت ما در جایگاه خدمتی معلوم می‌شود که ببینیم می‌توانیم با دیگران درست برخورد کنیم و سوء‌استفاده نکنیم طبق قوانین رفتار کنیم، این دستور جلسات کنگره فقط برای سفر اولی نیست هر شخصی در هر جایگاهی است می‌تواند امتحان خودش را پس بدهد هستی در حال چرخش است ما همه می‌آییم گاهی اوقات این جایگاه‌ها را می‌گیریم و بعد باید به دیگران بدهیم و برای همین به همدیگر فضا بدهیم اینجا جای نبرد نیست جای آموزش گرفتن است.

ممنون که به صحبت‌های من گوش کردید.

تایپ: مسافر جواد

بارگذاری: مسافر محمود

مرزبان کشیک: مسافر حسین