بالا بردن ظرفیت با قبولی مسئولیت

یازدهمین جلسه از دوره سی و ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی صائب تبریزی با استادی مسافر سعید، نگهبانی مسافر ناصر و دبیری مسافر هادی با دستور جلسه «ظرفیت، مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه)» سه‌شنبه ۲8 فروردین ماه ۱۴۰۳ساعت ۱7 آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:
دستور جلسه این هفته کنگره شصت《ظرفیت  مسئولیت، قبله گم کردن ، نق زدن و حاشیه》است. از نظر لغوی ظرفیت به معنای گنجایش و اندازه است و مسئول هم کسی است که مورد سوال قرار می‌گیرد، قبله گم کردن هم یعنی خارج شدن انسان از مسیری که در آن حرکت می‌کند. برداشت من از این دستور جلسه این است که چرا فقط این عده از افراد مصرف کننده بین تمام مصرف کننده های شهرمان اجازه حضور در کنگره را دارند؟!!! فکر می‌کنم به دستور جلسه خودمان یعنی ظرفیت بستگی دارد یعنی شخص باید قبل از ورود به کنگره یک میزان آگاهی داشته باشد تا اجازه ورود به کنگره را پیدا کند بعد که وارد کنگره شد در لژیون تازه واردین مشاوره می‌شود بعد که ظرفیت به وجود آمد لژیون انتخاب می‌کند  و همینطور که سفرش را طی می‌کند باید ظرفیت خود را بالا ببرد تا پله های روش DST را طی کند علاوه بر این باید در طول سفر ظرفیت را در خود به وجود آورد تا جایگاه های خدمتی را کسب کند حتی جایگاه هایی را که به نظر ساده می‌آیند را باید فرد ظرفیت آن جایگاه را داشته باشد تا بتواند خدمت کند در ادامه تا جایی  ظرفیت فرد بیشتر می‌شود که در اندازه‌ی رهایی باشد و به یک فرد سالم تبدیل شود  وقتی که به این ظرفیت رسید روز رهایی فرا می‌رسد و در ادامه مسیر هم باز شخص ظرفیت سازی می‌کند تا خدمت ها و شال های مختلف را تجربه کند،

ولی مسئله ای که مهم است این است که ما در هر مرحله‌ای که هستیم مسئول هستیم و مورد سوال قرار می‌گیریم بیشتر این بازخواست هم توسط خودمان است که آیا من در این جایگاهی که قرار گرفته‌ام مسئولیت خود را به درستی انجام می‌دهم. همه ما در هر جایگاهی که هستیم مسئولیتی را نسبت به خودمان،جامعه یا خانواده داریم و برای اینکه مسئولیت را به درستی انجام دهیم باید در خودمان ظرفیت ایجاد کنیم در هر مرحله از ما سوال می‌شود یا در هر مرحله خودمان خود را مورد بازخواست قرار می‌دهیم که مثلا به عنوان یک سفر اولی یا به عنوان یک از عضو شعبه من چه کاری را انجام داده‌ام ؟ آیا توانستم یک حس خوب را به دیگران انتقال بدم یا برعکس حال چند نفر دیگر را هم خراب کردم؟ همه این مسائل به مسئله مسئولیت پذیری و ایجاد ظرفیت مربوط می‌شود؛ شخصی هم که ظرفیت کافی برای یک جایگاه را نداشته باشد از مسیر خارج می‌شود یا باصطلاح قبله اش را گم می‌کند و وارد حاشیه می‌شود پس از آن شخص شروع می‌کند به بهانه گیری و نق زدن، آقای مهندس هم به صراحت فرمودند وقتی کسی شروع میکند به نق زدن و بهانه گیری نسبت به خدمتگزارها و سیستم کنگره که مثلا فلانی چرا اینطوری می‌کند بدون شک این فرد در مسیر درست قرار ندارد. یک مسئله ای هم که مهم است و آقای مهندس هم به آن اشاره می‌کنند که وقتی یک شخص دوره‌ی مرزبانی اش یا دوره کمک راهنمایی اش  تمام می‌شود تازه آن شخص تبدیل به یک مرزبان یا راهنما می‌شود البته باید مقداری از این ظرفیت را قبل از گرفتن مسئولیت در خودمان ایجاد کنیم ولی بخش دیگری از این ظرفیت را بعد از گرفتن مسئولیت می‌توانیم کسب کنیم، چون بعضی عزیزان هستند که برای نمونه می‌گویند من در امتحان کمک راهنمایی نمی‌توانم شرکت کنم یا نمی‌توانم عضو لژیون سردار بشوم ما بخشی از این ظرفیت را بر اساس میل و تمایلی که داریم خودمان ایجاد می‌کنیم بقیه را هم بعد از به عهده گرفتن آن مسئولیت کسب می‌کنیم این مسئله همیشه برای من سوال بود که من به چه صورت می‌توانم ظرفیت خودم را ببرم بالا که بتوانم جایگاه‌های خدمتی را کسب کنم؟

به این نتیجه  رسیدم که باید مسئولیت ها را قبول کنیم چون کل زندگی آموزش و خطا کردن است و هیچ انسانی بدون اشتباه نیست بنابراین باید از خطا کردن نهراسیم و خدمت های مختلف را بر عهده بگیریم و آن ها را تجربه کنیم اگر اشتباهی هم کردیم مشکلی ندارد. در مورد اینکه گفتم ما در هر مرحله‌ای مسئول هستیم به نکته جالبی در سی دی فرماندهی که آقای مهندس اشاره کردند برخوردم ایشان در یک جایی از سی دی که کتاب شصت درجه را می‌خواندند و توضیح می‌دادند به این نکته اشاره کردند که برای نمونه در کتاب نوشته ام:《ما در پله چهار گرم برای پانزده  روز هستیم و از کلمه من استفاده نکرده‌ام》، آقای مهندس به این خاطر کلمه ما را به کار برده‌اند که همه ما داریم یک کار جمعی و گروهی را انجام می‌دهیم و در برابر یکدیگر مسئول هستیم روی حرفم با عزیزانی است که با کوچکترین وسوسه ای مصرف می‌کنند نباید ما فقط خودمان را در نظر بگیریم بقیه عزیزان هم برای نمونه راهنما ها،مرزبان ها و همه افرادی را که خدمت می‌کنند را باید در ذهن خود مجسم کنیم  چون در برابر همه این افراد مسئولیم علاوه بر این ما نسبت به هدیگر مسئول هستیم و باید مراقب رفتار خود باشیم.

تهیه گزارش: مرزبان خبری مسافر حسین

تایپ متن: مسافر هادی

خدمتگزار سایت: همسفر رضا