ظرفیت ذره ذره بالا می‌رود.

ظرفیت و مسئولیت مسئله‌ای است که تمام انسان‌ها در هر جایگاهی که باشند با آن رو‌به‌رو‌ هستند و فقط مختص کنگره نیست. جهانبینی ظرفیت و مسئولیت را در کنگره می‌آموزیم ولی در تمامی سطوح زندگی از آن استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال: همه ما مسئول شهر وجودی خود هستیم یا مادر و پدر، مسئولیت‌هایی در خانه و شیوه تربیتی فرزندان دارند و دارای قدرت هستند که اگر فلسفه حقیقی مسئولیت و ظرفیت را ندانند قبله خود را گم می‌کنند و تخریب زیادی به بار می‌آورند. رئیس یک شرکت یا یک فروشنده هم همین‌طور، ما در زندگی مسئولیت‌های متفاوتی داریم که باید از جهانبینی مناسبی برخوردار باشیم.
ظرفیت یعنی من چقدر جای خالی برای آموزش دارم؟ هر قدر که خود را خالی‌تر کنم بیشتر می‌توانم یاد بگیرم، به خاطر همین موضوع است که در کنگره می‌گویند: هر چه هستید و هر چه دارید را پشت در بگذارید و خالی وارد شوید. ظرفیت هم یک شبه به دست نمی‌آید، ظرفیت ذره ذره بالا می‌رود و با کمک ابزاری مانند تجربه، تفکر و آموزش بالا می‌رود و زمانی می‌توانیم مسئول شویم که ظرفیت ما بالا رفته باشد. مسئول یعنی کسی که از او سوال می‌شود و باید پاسخگو باشد، چه در جایگاه بالا و چه پایین فرقی نمی‌کند. اگر کسی ظرفیت و اموزش کافی و مناسب نداشته باشد هدف یا قبله خود را گم می‌کند، مانند مرزبان یا راهنمایی که به جای خدمت خالصانه، از سلیقه و نظر شخصی استفاده کند و منفعت خودش در اولویت باشد.
همه ما انسان‌ها باید به اندازه‌های خودمان توجه داشته باشیم چون هر جایگاهی بر حسب تعادل اشخاص است که معنی و مفهوم میابد، هر شخصی که وارد کنگره می‌شود بعد از مدتی می‌خواهد که در جایی خدمت کند، که در این زمان تفکر مثبت و مناسب حکم می‌کند که به ماهیت خواسته‌هایمان توجه کنیم، آیا خدمتی که انتخاب کرده‌ام را فقط از بیرون دیده‌ام و ظاهرش را دوست دارم؟ یا با توجه به گره‌ها و نیاز‌هایم می‌خواهم به آن برسم؟ اگر فقط برای ظاهر باشد امکان دارد من هدف و قبله خود را گم کنم و از تعادل خارج شوم، ولی اگر برای خدمت خالصانه و گرفتن آموزش باشد هم خلق و خوی من تغییر نمی‌کند و هم متعادل‌تر می‌شوم و پیامد مثبتی برای اطرافیانم دارم.
همیشه دنبال مسئولیتی باشم که نه آنقدر بزرگ باشد که با ظرفیت من برابر نباشد و نه آنقدر کوچک که اعتماد به نفس و انگیزه را از من بگیرد.
اگر کسی که ظرفیت بالایی داشته باشد و مسئولیت‌های کوچک بگیرد باعث سقوطش می‌شود چون قابلیت و توانایی زیادی دارد.
ظرفیت را هم در مسائل مثبت می‌توانیم بالا ببریم هم در مسائل منفی و در هر دو مورد به زمان و آموزش نیاز داریم، به طور مثال: انسان در مدت زمان کوتاه نمی‌تواند مسائل عرفانی انجام دهد یا با تکنیک‌های بی اصول خلع کالبد یا احضار روح و از این قبیل مسائل را انجام دهد، چون ظرفیت کافی ندارد، قدرت و دانایی ندارد و باعث تخریب و نابودی خودش می‌شود.
در مورد مسئله حاشیه و قر زدن که شاید هر شخصی روزی گرفتار آن شود هم در کنگره راه حل و جواب وجود دارد، ما گاهی دچار حواشی می‌شویم و از مسیر اصلی خارج می‌‌شویم و این خارج شدن از مسیر نشانه‌هایی دارد مانند: تماشاچی شدن، نافرمانی کردن، قضاوت کردن دیگران از دور، درک نکردن دیگران، بی‌ارزش تلقی کردن زحمت دیگران و ایراد گرفتن‌های مداوم که چرا من باید درس‌هایم را بنویسم، چرا باید به حرف مافوقم گوش دهم، چرا باید روی برنامه باشم، چرا باید به قوانین احترام بگزارم و هزار چرای دیگر. هر زمان که این نشانه‌ها را در خودم میبینم فورا باید تغییر جهت دهم و به مسیر اصلی بازگردم.

تهیه گزارش: راهنماهمسفر سمیه لژیون ۱۲
تنظیم و ارسال: همسفر مهسا رهجو راهنما همسفر فاطمه(لژیون یکم)
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک