خلقت جهان هستی براساس ظرفیت

جلسه دهم از دوره سی‌ وچهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی صالحی با دستورجلسه «ظرفیت و مسئولیت، ظقبله گم‌کردن، نق زدن، حاشیه» با استادی راهنما همسفر آزیتا، نگهبانی همسفر مریم و دبیری همسفر بیتا در تاریخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۸ راس ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکرم که بار دیگر در این جایگاه قرار گرفته‌ام تا آموزش بگیرم. اول از همه سال نو و عید رمضان را به همه عزیزان تبریک می‌گویم، ان‌شاءالله که در این تعطیلات بهترین لحظات را در کنار عزیزان‌تان گذرانده و همچنین بهترین‌ها را برای خود برداشت کرده باشید.
دستورجلسه؛ ظرفیت، مسئولیت، قبله گم‌کردن، نق‌زدن و حاشیه است. در ابتدای هرچیزی باید بدانیم مفهوم این کلمه چیست؟ ظرفیت از کلمه ظرف می‌آید که به معنای اندازه‌گیری و گنجایش است. کلمه مسئولیت از مسئول می‌آید؛ یعنی شخصی که مورد سوال قرار گرفته می‌شود و قبله یعنی شخصی که‌ در مسیر صراط مستقیم باشد یا کسی که از این مسیر خود خارج می‌شود را قبله گم‌کردن می‌گویند. همه انسان‌ها بر اساس یک‌سری استعدادها و تفکرات دارای یک موجودیتی هستند و چیزی که تعیین موجودیت می‌کند، باعث می‌شود براساس آن موجودیت و نفس خود یک‌سری مسئولیت‌ها و وظایفی را برعهده بگیرند. این مسئولیت می‌تواند وظیفه پدر ومادر، مسئول یک آموزشگاه، مسئول یک دبیرستان یا حتی مسئول باشگاهی باشد.

اکنون بعضی‌ها می‌گویند؛ که هیچ مسئولیتی در زندگی‌ خود نداریم؛ اما بر اساس وادی دوم تا چهارم که می‌گوید حتی اگر ما به هیچ فکر کنیم باز هم مسئول خود، جسم‌ و همین‌طور تفکرات و وظایفی که خداوند بر عهده ما قرارداده‌ است، هستیم و شاید بزرگ‌ترین نعمت همین است که هستی برای همین منوال است که ما باید مسئولیتی که خداوند برای ما مشخص کرده پذیرا باشیم. چه اتفاقی رخ می‌دهد که وقتی ما مسئولیتی را قبول می‌کنیم؛ اما مسیر و قبله‌ را گم می‌کنیم؟ البته این موضوع به جهان خلقت برمی‌گردد. جهان خلقت یا هستی بر اساس ظرفیت یک ظرف یا اندازه کوچک به‌وجود آمده و هر موجودی دارای یک اندازه، گنجایش یا میزانی‌ست که براساس آن میزان مسئولیت‌هایی را برعهده می‌گیرد و اکنون چه اتفاقی می‌افتد که این مسئولیت از مسیر خود خارج می‌شود؟ اکثر اوقات ما فکر می‌کنیم که اگر یک مسئولیتی به ما بدهند باید یک مرتبه‌ای داشته باشه و یک‌باره به مقام بالایی برسیم. زمانی که یک مسئولیت را به ما بدهند؛ اما ظرفیت نباشد باعث تخریب می‌شود؛ زیرا هنوز ظرف وجودی ما تشکیل نشده و آن ظرفیت و گنجایش لازم را نداریم، باعث تخریب خودمان و دیگران نیز می‌شویم.

این مسئله برمی‌گردد به همان انسان که وقتی در مقام و جایگاهی قرار می‌گیرد از یاد می‌برد که چگونه به آن مقام و جایگاه رسیده است. فراموش می‌کند، انسان ناسپاسی می‌شود و  باعث می‌شود در ادامه نتواند مسئولیت‌هایش را به خوبی به انجام برساند و دچار حاشیه، منیت، نق‌زدن و غیبت می‌شود و شروع به تجسس می‌کند؛ چرا ؟ زیرا ظرفیت آن جایگاه را نداشته است. مثال ساده‌ای که می‌توان گفت این است که شما یک لیوان را در نظر بگیرید لیوان حجم مشخصی دارد اگر بیشتر از حجم لیوان در آن آب بریزید سرریز می‌شود؛ بنابراین انسان هم همین است. من به این حیات آمده‌ام تا آموزش بگیرم، بیاموزم و در کنار آن خدمت کنم و وقتی آن ظرف وجودی و دانایی را نداشته باشم باعث برعکس شدن آن می‌شود، خدمت من باعث تخریب خودم و اطرافیانم می‌شود. اکنون می‌گوییم چکار کنیم که ظرفیت ظرف وجودی را زیاد کنیم؟ با دانایی، علم و دانش؛ اما این علم باید در مسیر ارزش‌ها و صراط مستقیم باشد و شاید ما بتوانیم در مسیر ضدارزش‌ها هم گنجایش خود را بالا ببریم؛ اما در ادامه باعث تخریب ما می‌شود. خدا را شاکرم که در مسیر کنگره قرار گرفتم و توانستم ذره‌ذره ظرفیت خود رو بالا ببرم. انشالله در هر جایگاهی که هستم بتوانم بهترین نقش رو ایفا کنم.

تایپ و ویراستار: همسفر سعیده راهنمای تازه‌واردین و همسفر مهسا رهجوی همسفر عذری راهنمای لژیون دهم
ارسال: همسفر مهسا رهجوی همسفر اکرم راهنمای لژیون یازدهم
عکاس: همسفر الهه راهنمای تازه‌واردین
رابط خبری: همسفر زهرا راهنمای تازه‌واردین
نمایندگی همسفران صالحی